Hycamtin™

Hycamtin™ - skład

1 kaps. zawiera 0,25 mg lub 1 mg topotekanu w postaci chlorowodorku.

Reklama

Hycamtin™ - działanie

Lek przeciwnowotworowy, którego działanie polega na hamowaniu topoizomerazy-I (enzymu uczestniczącego w replikacji DNA poprzez zmniejszanie napięcia torsyjnego przed poruszającymi się widełkami replikacyjnymi). Topotekan hamuje działanie topoizomerazy-I poprzez stabilizowanie kowalencyjnego kompleksu enzymu i rozdzielonych nici DNA, będącego etapem pośrednim w procesie katalitycznym. Następstwem hamowania topoizomerazy-I przez topotekan jest wywoływanie pęknięć pojedynczych nici DNA związanego z białkiem w komórce. Po podaniu doustnym biodostępność leku wynosi ok. 40%. Maksymalne stężenie we krwi topotekanu całkowitego występuje po ok. 2h; w postaci laktonu (cząsteczka aktywna) - po 1,5 h. Średni T_0,5 wynosi 3-6 h. Topotekan wiąże się z białkami osocza w ok. 35%. Głównym mechanizmem eliminacji leku jest hydroliza pierścienia laktonowego do pochodnej karboksylowej o otwartym pierścieniu. W niewielkiej części metabolizowany jest do pochodnej N-demetylowej. Około 20% dawki jest wydalane z moczem jako całkowity topotekan, a 2% jako N-demetylowa pochodna. Wydalanie całkowitego topotekanu z kałem wynosi 33%, 1,5% stanowiła pochodna N-demetylowa topotekanu.

Reklama

Hycamtin™ - wskazania

Monoterapia dorosłych pacjentów z nawrotowym rakiem drobnokomórkowym płuca, u których ponowne leczenie z użyciem chemioterapii pierwszego rzutu uznano za nieodpowiednie.

Reklama

Hycamtin™ - przeciwwskazania

Ciężka nadwrażliwość na topotekan lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zahamowanie czynności szpiku kostnego przed rozpoczęciem pierwszego kursu, manifestujące się liczbą granulocytów obojętnochłonnych 9/l i (lub) liczbą płytek krwi ≤100 x 10⁹/l. Okres karmienia piersią.

Reklama

Hycamtin™ - ostrzeżenia

W trakcie leczenia należy regularnie kontrolować pełną morfologię krwi, włącznie z liczbą płytek. U pacjentów, u których stwierdzono gorączkę, neutropenię oraz charakterystyczny ból brzucha należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zapalenia okrężnicy w przebiegu neutropenii. Pacjentów przyjmujących topotekan należy obserwować pod kątem wystąpienia objawów toksyczności płucnej (kaszel, gorączka, duszność, niedotlenienie), dotyczy to zwłaszcza pacjentów ze śródmiąższową chorobą płuc w wywiadzie, włóknieniem płuc, rakiem płuca, po ekspozycji narządów klatki piersiowej na promieniowanie jonizujące oraz pacjentów stosujących leki pneumotoksyczne i (lub) czynniki wzrostu kolonii; w przypadku rozpoznania śródmiąższowej choroby płuc należy przerwać leczenie topotekanem. Ze względu na ryzyko wystąpienia istotnej klinicznie małopłytkowości, należy dokładnie rozważyć rozpoczęcie terapii topotekanem u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem krwawienia związanego z obecnością guza. Szczególnie ostrożnie stosować preparat u pacjentów w złym stanie ogólnym (PS >1) i systematycznie kontrolować stan pacjenta w celu oceny, czy nie pogorszył się on do PS=3. W przypadku wystąpienia biegunki (która niekiedy może mieć ciężki przebieg i może być stanem zagrożenia życia) szczególnie ważne jest intensywne postępowanie w celu jej opanowania. U pacjentów >65 lat stwierdzono większą częstość występowania biegunki związanej ze stosowaniem topotekanu. Lek nie jest zalecany do stosowania u pacjentów z CCr 10 mg/dl). Brak wystarczających danych, aby określić zalecenia dotyczące dawkowania leku u pacjentów ze stężeniem bilirubiny we krwi w zakresie 1,5-10 mg/dl. Doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci jest ograniczone. W następujących sytuacjach klinicznych należy rozważyć stosowanie topotekanu dożylnie: niekontrolowane wymioty, zaburzenia połykania, niekontrolowana biegunka, stany kliniczne oraz stosowanie leków, które mogą zaburzyć motorykę przewodu pokarmowego i wchłanianie leku.

Reklama

Hycamtin™ - ciąża

Jeśli którykolwiek z partnerów jest leczony topotekanem konieczne jest stosowanie skutecznych metod antykoncepcji. Ze względu na to, że topotekan może działać letalnie na zarodek i płód oraz może powodować wady rozwojowe płodu, kobietom w wieku rozrodczym należy zalecić, aby unikały zajścia w ciążę podczas leczenia. Jeśli lek jest stosowany w czasie ciąży lub w przypadku zajścia w ciążę w czasie leczenia topotekanem, pacjentka musi zostać poinformowana o możliwym zagrożeniu dla płodu. Lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią. W przypadku rozpoczęcia leczenia topotekanem karmienie piersią należy przerwać. Podobnie jak inne leki cytotoksyczne, topotekan wykazuje działanie genotoksyczne i nie można wykluczyć jego wpływu na płodność u mężczyzn.

Reklama

Hycamtin™ - efekty uboczne

Bardzo często: gorączka neutropeniczna, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość, leukopenia, nudności, wymioty, biegunka, łysienie, anoreksja, zakażenie, zmęczenie. Często: pancytopenia, ból brzucha, zaparcia, zapalenie błon śluzowych, niestrawność, świąd, posocznica, osłabienie, gorączka, złe samopoczucie, reakcje nadwrażliwości (włącznie z wysypką). Niezbyt często: hiperbilirubinemia. Rzadko: śródmiąższowa choroba płuc (w niektórych przypadkach zakończona zgonem). Częstość nieznana: ciężkie krwawienie (związane z małopłytkowością), reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka. Jako powikłanie neutropenii wywołanej zastosowaniem topotekanu zgłaszano zapalenie okrężnicy w przebiegu neutropenii, w tym przypadki zakończone zgonem. Jako powikłanie ciężkiej mielosupresjii wywołanej topotekanem zgłaszano przypadki posocznicy, w tym zakończone zgonem. U pacjentów w złym stanie ogólnym działania niepożądane związane ze stosowaniem leku mogą występować z większą częstością.

Hycamtin™ - interakcje

W trakcie skojarzonej chemioterapii z użyciem topotekanu i innych leków, może być konieczne zmniejszenie dawki każdego leku w celu poprawienia tolerancji leczenia. W trakcie leczenia skojarzonego z preparatami platyny występuje zmienna interakcja uzależniona od tego, czy preparat platyny jest podawany w dniu 1. czy 5. stosowania topotekanu. Jeżeli cisplatyna lub karboplatyna jest podawana w dniu 1. stosowania topotekanu, to aby poprawić tolerancję, należy podawać mniejsze dawki obu leków w porównaniu do dawek, które można zastosować w przypadku podawania preparatu platyny w dniu 5. stosowania topotekanu. Topotekan jest substratem zarówno dla ABCB1 (P-glikoproteina) jak i ABCG2 - należy zachować ostrożność przy jednoczesnym doustnym stosowaniu topotekanu oraz inhibitora ABCB1 (np. cyklosporyna A) lub inhibitora ABCG2, ze względu na zwiększoną ekspozycję na topotekan. Farmakokinetyka leku zasadniczo nie ulegała zmianom podczas stosowania z ranitydyną. Topotekan nie hamuje enzymów cytochromu P-450 u ludzi. W badaniu populacyjnym jednoczesne podawanie granisetronu, ondansetronu, morfiny lub kortykosteroidów nie wpływało znacząco na farmakokinetykę całkowitego topotekanu (postaci aktywnej i nieaktywnej).

Hycamtin™ - dawkowanie

Doustnie. Leczenie topotekanem może być prowadzone wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w stosowaniu chemioterapii. Przed rozpoczęciem pierwszego kursu leczenia liczba granulocytów obojętnochłonnych musi wynosić ≥1,5 x 10⁹/l, liczba płytek krwi ≥100 x 10⁹/l i stężenie hemoglobiny ≥9 g/dl (po transfuzji krwi, jeżeli jest to konieczne). Zalecana dawka początkowa topotekanu w postaci kapsułek wynosi 2,3 mg/m² pc./dobę podawana przez 5 kolejnych dni, co 3 tyg. licząc od pierwszego dnia każdego kursu. Jeżeli leczenie jest dobrze tolerowane, może być kontynuowane do czasu progresji choroby. Kolejnych dawek nie należy podawać do momentu, kiedy liczba granulocytów nie osiągnie wartości ≥1 x 10⁹/l, liczba płytek ≥100 x 10⁹/l, a stężenie hemoglobiny ≥9 g/dl (po transfuzji krwi, jeżeli jest to konieczne). Standardowa praktyka onkologiczna w zakresie postępowania w przypadku neutropenii obejmuje albo dodatkowe podawanie innych leków (np.G-CSF), albo zmniejszenie dawki topotekanu w celu utrzymania odpowiedniej liczby granulocytów obojętnochłonnych. Jeśli wybrano redukcję dawki u pacjentów z ciężką neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych 9/l) trwającą 7 dni lub dłużej lub ciężką neutropenią z towarzyszącą gorączką lub infekcją, bądź u pacjentów, u których opóźniono leczenie z powodu neutropenii, należy zastosować dawkę zmniejszoną o 0,4 mg/m² pc./dobę, tj. 1,9 mg/ m² pc./dobę (lub jeśli to konieczne zmniejszyć kolejne dawki do 1,5 mg/ m² pc./dobę). W podobny sposób należy zmniejszyć dawki w przypadku zmniejszenia liczby płytek krwi 9/l. W badaniach klinicznych podawanie topotekanu było przerywane w sytuacji, kiedy konieczne było zmniejszenie dawki 2 pc./dobę. W przypadku pacjentów z biegunką stopnia 3. lub 4. należy zredukować dawkę o 0,4 mg/m² pc./dobę w czasie następnych kursów. Pacjenci z biegunką stopnia 2. mogą wymagać wdrożenia tych samych zaleceń dotyczących modyfikacji dawki. Istotne jest wczesne zastosowanie leków przeciwbiegunkowych. W przypadku biegunki o ciężkim przebiegu może być konieczne podanie doustne bądź dożylne elektrolitów i płynów oraz przerwanie leczenia topotekanem. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie są dostępne wystarczające dane pozwalające określić zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów z CCr 2pc./dobę przez 5 kolejnych dni; w razie dobrej tolerancji, w kolejnych cyklach dawkę można zwiększyć do 2,3 mg/m² pc./dobę. Ograniczone dane dotyczące pacjentów z CCr 60 ml/min  zastosowanie standardowej dawki początkowej uznaje się za uzasadnione. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki topotekanu w postaci kapsułek u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby; brak wystarczających danych aby określić zalecenia dotyczące dawkowania. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie stwierdzono różnić w zakresie skuteczności u pacjentów w wieku >65 lat w porównaniu do młodszych dorosłych pacjentów. Dzieci i młodzież. Doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci jest ograniczone; nie jest możliwe określenie zaleceń odnośnie stosowania. Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości, nie wolno ich rozgryzać, rozgniatać ani dzielić. Mogą być przyjmowane z posiłkiem lub bez posiłku.

Hycamtin™ - uwagi

Jeśli w trakcie stosowania topotekanu utrzymuje się osłabienie i zmęczenie, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.