Gruźlica – zapomniana choroba wraca na światowe salony❗ Czy grozi nam globalna epidemia? 🌍
Gruźlica – zapomniana choroba wraca na światowe salony❗ Czy grozi nam globalna epidemia? 🌍
Gruźlica – zapomniana choroba wraca na światowe salony❗ Czy grozi nam globalna epidemia? 🌍

Ibufen mini Junior

Spis treści

Ibufen mini Junior - skład

1 kaps. zawiera 100 mg ibuprofenu; kapsułki zawierają sorbitol i maltitol.

Reklama

Ibufen mini Junior - działanie

Lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wywiera działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe poprzez hamowanie cyklooksygenazy prostaglandynowej. Odwracalnie hamuje agregację płytek krwi. Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu występuje w ciągu 1-2 h. Pokarm spowalnia wchłanianie ibuprofenu, ale nie zmniejsza jego biodostępności. T0,5 wynosi ok. 2 h. Z białkami osocza wiąże się w około 99%. Ibuprofen i jego metabolity są całkowicie i szybko wydalane z organizmu przez nerki.

Reklama

Ibufen mini Junior - wskazania

Bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego: bóle głowy (również migrenowe), bóle zębów, bóle mięśniowe, stawowe i kostne, bóle po urazach, nerwobóle, bóle towarzyszące przeziębieniu i grypie, bóle uszu występujące w stanach zapalnych ucha środkowego. Stany gorączkowe różnego pochodzenia (między innymi w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych).

Reklama

Ibufen mini Junior - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na ibuprofen, inne NLPZ lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Występujące w przeszłości reakcje nadwrażliwości, takie jak napad astmy oskrzelowej, zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka wywołane podaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ. Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie w wywiadzie (dwa lub więcej niezależne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia). Krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego w wywiadzie, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek. Ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA). Krwawienie z naczyń mózgowych lub inne czynne krwawienie. Skaza krwotoczna lub niewyjaśnione zaburzenia układu krwiotwórczego. Ciężkie odwodnienie (wywołane wymiotami, biegunką lub niewystarczającym spożyciem płynów). Dzieci <4 lat i o mc. <16 kg. III trymestr ciąży.

Reklama

Ibufen mini Junior - ostrzeżenia

Przyjmowanie leku w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Należy zachować ostrożność u pacjentów z niektórymi schorzeniami, których przebieg może ulec pogorszeniu: toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej - zwiększone ryzyko jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; zaburzenia żołądka i jelit i przewlekłe choroby zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna); nadciśnienie tętnicze i (lub) zaburzenie czynności serca (pogorszeniu może ulec czynność nerek); zaburzenie czynności nerek zaburzenie czynności wątroby; bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym; u pacjentów reagujących alergicznie na inne substancje (zwiększone ryzyko reakcji nadwrażliwości); u pacjentów, u których występuje zapalenie błony śluzowej nosa, polipy nosa lub przewlekłe obturacyjne zaburzenia oddechowe (zwiększone ryzyko reakcji alergicznych). Należy unikać jednoczesnego stosowania preparatu z NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami COX-2. U pacjentów w podeszłym wieku częściej występują reakcje niepożądane po podaniu NLPZ, w szczególności w postaci krwawienia z przewodu pokarmowego lub jego perforacji, które to zdarzenia mogą prowadzić do zgonu. Jeśli u pacjenta stosującego ibuprofen wystąpi krwawienie lub owrzodzenie przewodu pokarmowego, zaleca się odstawienie leku. Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego wzrasta wraz z większymi dawkami NLPZ, u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, szczególnie jeśli było ono powikłane krwotokiem lub perforacją oraz u osób w podeszłym wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej dostępnej dawki. U tych pacjentów, jak również u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi substancjami czynnymi mogącymi zwiększać ryzyko zmian w obrębie przewodu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami ochronnymi (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). NLPZ należy podawać ostrożnie osobom z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), gdyż stany te mogą ulec zaostrzeniu. W związku ze stosowaniem NLPZ opisywano występowanie ciężkich reakcji skórnych, niekiedy zakończonych zgonem, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona oraz toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka oraz przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP), w razie wystąpienia wysypki skórnej, zmian na błonach śluzowych bądź innych objawów nadwrażliwości lek należy odstawić. Lek może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Wymagane jest zachowanie ostrożności (omówienie z lekarzem lub farmaceutą) przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) niewydolności serca, gdyż w związku z leczeniem NLPZ opisywano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze oraz obrzęki. Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością krążenia, rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, obwodowymi chorobami tętnic i (lub) chorobami mózgowo-naczyniowymi powinni być leczeni ibuprofenem tylko po dokładnym rozważeniu. Podobne rozważania należy przeprowadzić przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu). Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie w dużych dawkach (2400 mg/dobę) przez długi czas może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Generalnie, badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie małych dawek ibuprofenu (np. ≤1200 mg na dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka zawału serca. Ibuprofen  może tymczasowo hamować czynność płytek krwi (agregację trombocytów) - zaleca się, by pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia uważnie monitorować. W przypadku długotrwałego stosowania leku wymagane jest regularne kontrolowanie parametrów wskaźników czynności wątroby, czynności nerek oraz morfologii krwi. W wyniku długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych, mogą wystąpić bóle głowy, których nie należy leczyć zwiększonymi dawkami tego leku. Ogólnie regularne przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza skojarzenie kilku przeciwbólowych substancji czynnych, może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia analgetyczna). Ryzyko to może wzrosnąć w przypadku obciążenia fizycznego z utratą soli i odwodnieniem. Z tego względu należy tego unikać. Podczas stosowania ibuprofenu notowano pojedyncze przypadki toksycznej amblyopii. W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia lek należy odstawić. W przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu, działania niepożądane związane z substancją czynną, w szczególności te odnoszące się do przewodu pokarmowego lub OUN mogą ulec nasileniu. Leki hamujące cyklooksygenazę mogą powodować przemijające zaburzenia płodności u kobiet poprzez oddziaływanie na owulację. Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży. Preparat zawiera sorbitol i maltitol - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadką, dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Reklama

Ibufen mini Junior - ciąża

Ibuprofenu nie należy stosować w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to wyraźnie konieczne (ryzyko poronienia oraz występowania wad wrodzonych serca i wytrzewienia wskutek zastosowania inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży; ryzyko zwiększa się wraz z dawką oraz czasem trwania leczenia). W przypadku konieczności stosowania ibuprofenu u kobiet planujących ciążę lub będących w I lub II trymestrze ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas. W III trymestrze ciąży stosowanie ibuprofenu jest przeciwwskazane. Ibuprofen stosowany w III trymestrze ciąży może wywołać u płodu działanie toksyczne na układ krążenia i oddechowy (z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym) oraz zaburzenia czynności nerek, mogące przekształcać się w niewydolność nerek z małowodziem; u matki - zahamować czynność skurczową macicy; u matki i u płodu możliwe jest wystąpienie działania antyagregacyjnego przejawiającego się wydłużeniem czasu krzepnięcia. Ibuprofen i jego metabolity mogą w bardzo małej ilości przenikać do mleka kobiecego. Przerwanie karmienia nie jest konieczne przy krótkotrwałym stosowaniu ibuprofenu w dawkach stosowanych w leczeniu bólu i gorączki. Ibuprofen może zaburzać płodność u kobiet przez wpływ na owulację; działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

Reklama

Ibufen mini Junior - efekty uboczne

Często: dolegliwości żołądka i jelit (takie jak: zgaga, bóle brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia z oddawaniem gazów, biegunka, zaparcia i niewielkie krwawienie z przewodu pokarmowego mogące prowadzić w wyjątkowych przypadkach do niedokrwistości). Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości z wysypką skórną i świądem, napady duszności (możliwe wystąpienie w połączeniu ze spadkiem ciśnienia tętniczego); zaburzenia układu nerwowego (takie jak: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, rozdrażnienie lub zmęczenie); zaburzenia widzenia; owrzodzenia przewodu pokarmowego, potencjalnie z krwawieniem i perforacją; wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego oraz choroby Leśniowskiego-Crohna, zapalenie błony śluzowej żołądka. Rzadko: szumy uszne; uszkodzenia tkanki nerki (martwica brodawek), zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi. Bardzo rzadko: zaostrzenie związane z zakażeniem stanów zapalnych (np. wystąpienie martwiczego zapalenia powięzi) powiązane ze stosowaniem NLPZ; objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ze sztywnością karku, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką lub zaburzeniami świadomości - zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi (SLE, mieszana choroba tkanki łącznej); zaburzenia układu krwiotwórczego (niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość, pancytopenia, agranulocytoza); ciężkie, uogólnione reakcje nadwrażliwości (np. obrzęk twarzy, obrzęk języka, obrzęk wewnętrzny krtani z upośledzeniem drożności dróg oddechowych, niewydolności oddechowej, przyspieszenia czynności serca, spadku ciśnienia krwi, do zagrażającego życiu wstrząsu włącznie); reakcje psychotyczne, depresja; kołatanie serca, niewydolność serca, zawał serca, udar; nadciśnienie tętnicze; zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń jelita; zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby (w szczególności po długotrwałym leczeniu) niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby; reakcje pęcherzowe (w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. W wyjątkowych przypadkach, podczas zakażenia wirusem ospy wietrznej mogą wystąpić ciężkie zakażenia skóry i powikłania dotyczące tkanek miękkich); tworzenie się obrzęków (w szczególności u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek), zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, któremu może towarzyszyć ostra niewydolność nerek. Częstość nieznana: reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), reakcje nadwrażliwości na światło. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu).

Ibufen mini Junior - interakcje

Ibuprofen może hamować działanie antyagregacyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego, natomiast uważa się że doraźne przyjmowanie ibuprofenu nie wywiera działania mającego znaczenie kliniczne. Ibuprofenu nie należy stosować jednocześnie z innymi NLPZ (zwiększone ryzyko owrzodzenia przewodu pokarmowego i krwawienia). Równoczesne stosowanie ibuprofenu z digoksyną, fenytoiną lub litem może zwiększać ich stężenie w surowicy krwi. Leczenie skojarzone z kortykosteroidami, lekami przeciwpłytkowymi oraz selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny zwiększa ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego. NLPZ mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych, a zmniejszać działanie leków moczopędnych oraz innych leków przeciwnadciśnieniowych. Należy zachować ostrożność, szczególnie u osób w podeszłym wieku podczas jednoczesnego stosowania NLPZ z inhibitorami konwertazy angiotensyny, lekami β-adrenolitycznymi lub antagonistami angiotensyny II oraz preparatami hamującymi cyklooksygenazę. Probenecyd lub sulfinpyrazon może opóźniać wydalanie ibuprofenu. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i diuretyków oszczędzających potas może prowadzić do wystąpienia hiperkaliemii (zaleca się sprawdzenie stężenia potasu w surowicy krwi). Podanie ibuprofenu w ciągu 24 h przed lub po podaniu metotreksatu może prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu i nasilenia jego działania toksycznego. Równoczesne stosowanie ibuprofenu z cyklosporyną lub takrolimusem zwiększa ryzyko działania uszkadzającego nerki. Istnieją dane wskazujące na zwiększone ryzyko krwawienia do stawu oraz powstawania krwiaków u HIV-dodatnich hemofilików otrzymujących jednoczesne leczenie zydowudyną i ibuprofenem. NLPZ nie powinny być stosowane 8-12 dni po zastosowaniu mifepristonu, ponieważ NLPZ mogą zmniejszać jego działanie. Badania kliniczne wykazały interakcję pomiędzy NLPZ a lekami przeciwcukrzycowymi (pochodnymi sulfonylomocznika), zaleca się kontrolę stężenia glukozy we krwi. Dane uzyskane w badaniach na zwierzętach wskazują, że NLPZ mogą zwiększać ryzyko drgawek związanych ze stosowaniem antybiotyków z grupy chinolonów.

Ibufen mini Junior - dawkowanie

Doustnie. Dzieci 4-12 lat, o mc. 16-40 kg. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20-30 mg/kg mc., w 3-4 dawkach podzielonych. Dzieci 4-5 lat (mc. 16-19 kg): dawka początkowa 1 kaps., następnie w razie potrzeby 1 kaps. co 6 h, maksymalna dawka dobowa - 4 kaps. (400 mg). Dzieci 6-9 lat (mc. 20-29 kg): dawka początkowa 1-2 kaps., następnie w razie potrzeby 1-2 kaps. co 8 h; maksymalna dawka dobowa - 6 kaps. (600 mg). Dzieci 10-12 lat (mc. 30-39 kg): dawka początkowa 1-2 kaps., następnie w razie potrzeby 1-2 kaps. co 6 h, maksymalna dawka dobowa - 8 kaps. (800 mg). Minimalna przerwa pomiędzy kolejnymi dawkami wynosi 6 h. Bez konsultacji z lekarzem leku nie stosować dłużej niż 3 dni. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby nie ma potrzeby zmniejszenia dawki. Sposób podania. Lek przyjmować podczas lub po posiłkach. Kapsułki połykać w całości, popijając szklanką wody; nie żuć, nie ssać, nie rozgryzać.

Ibufen mini Junior - uwagi

W przypadku krótkotrwałego stosowania w zalecanych dawkach, lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn; natomiast działania niepożądane spowodowane dużymi dawkami leku, takie jak zmęczenie i zawroty głowy, mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu.


Podobne leki
Anapran
Bi-Profenid
Febrofen
Flugalin

Reklama

Rewolucja w precyzji leczenia nowotworów 🙌
Sprawdź!