Infex Zatoki - skład
1 tabl. powl. zawiera 200 mg ibuprofenu i 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny.
Reklama
Infex Zatoki - działanie
Lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym. Wykazuje skojarzone działanie dwóch składników: ibuprofenu, należącego do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych i pseudoefedryny będącej sympatykomimetykiem. Ibuprofen działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, natomiast pseudoefedryna stosowana jest w celu obkurczenia naczyń krwionośnych i poprawy drożności jamy nosowej. Ibuprofen jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, Cmax występuje po ok. 2 h po podaniu. W bardzo dużym stopniu wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie do dwóch głównych nieaktywnych metabolitów, które w tej postaci lub jako koniugaty wydalane są przez nerki razem z ibuprofenem w postaci niezmienionej. Wydalanie przez nerki jest szybkie i całkowite. T0,5 wynosi ok. 2 h. Pseudoefedryna jest wydalana głównie w moczu w postaci niezmienionej wraz z niewielkimi ilościami metabolitów powstałych w wątrobie. T0,5 w fazie eliminacji wynosi kilka godzin.
Reklama
Infex Zatoki - wskazania
Łagodzenie objawów niedrożności nosa i zatok obocznych nosa z towarzyszącym bólem głowy, gorączki i bólu w przebiegu grypy i przeziębienia, u dorosłych i młodzieży w wieku od 15 lat.
Reklama
Infex Zatoki - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ibuprofen, pseudoefedrynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Reakcje nadwrażliwości w wywiadzie (np. skurcz oskrzeli, astma, polipy nosa, nieżyt błony śluzowej nosa lub pokrzywka) związane z przyjmowaniem kwasu acetylosalicylowego, innych leków przeciwbólowych, leków przeciwgorączkowych lub innych leków z grupy NLPZ. Czynna choroba wrzodowa lub nawracające wrzody i (lub) krwawienia w wywiadzie (dwa lub więcej epizodów zdiagnozowanej choroby wrzodowej lub krwawienia). Krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja przewodu pokarmowego w wywiadzie, w tym po zastosowaniu leków z grupy NLPZ. Krwotoczny udar mózgu lub inne krwawienia. Niewyjaśnione zaburzenia układu krwiotwórczego. Ciężka niewydolność nerek. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA). Ciężkie choroby układu sercowo-naczyniowego, choroba wieńcowa (choroba serca, nadciśnienie tętnicze, dławica piersiowa), tachykardia, nadczynność tarczycy, cukrzyca, guz chromochłonny. Udar w wywiadzie lub obecność czynników ryzyka wystąpienia udaru (z uwagi na α-sympatykomimetyczne działanie chlorowodorku pseudoefedryny). Ryzyko jaskry z wąskim kątem przesączania. Ryzyko zatrzymania moczu z powodu zaburzeń pęcherza moczowego i gruczołu krokowego. Zawał mięśnia sercowego w wywiadzie. Napady padaczkowe w wywiadzie. Rozsiany toczeń rumieniowaty. Jednoczesne stosowanie innych leków obkurczających naczynia błony śluzowej stosowanych jako leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, doustnie lub donosowo (np. fenylopropanolamina, fenylefryna i efedryna), i metylofenidatu. Jednoczesne przyjmowanie innych leków z grupy NLPZ lub aspiryny w dawce dobowej przekraczającej 75 mg, leków przeciwbólowych i selektywnych inhibitorów COX-2. Jednoczesne lub wcześniejsze stosowanie inhibitorów MAO w ciągu poprzednich 2 tyg. Pacjenci poniżej 15 lat. Ciąża i karmienie piersią. Preparatu nie należy stosować w skojarzeniu z następującymi lekami: doustne leki przeciwzakrzepowe, kortykosteroidy, heparyny w dawkach leczniczych lub u pacjentów w podeszłym wieku, leki antyagregacyjne, lit, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), metotreksat (w dawkach większych niż 20 mg/tydz.).
Reklama
Infex Zatoki - ostrzeżenia
Należy unikać jednoczesnego stosowania leku z innymi lekami z grupy NLPZ zawierającymi inhibitory cyklooksygenazy (COX)-2. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Po zastosowaniu leków zawierających pseudoefedrynę mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne, takie jak ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). Ostra osutka krostkowa może wystąpić w ciągu pierwszych 2 dni leczenia, razem z gorączką oraz licznymi, małymi, zwykle niepęcherzykowymi krostkami pojawiającymi się na obrzmiałych zmianach rumieniowych i głównie umiejscowionymi w zgięciach skóry, na tułowiu i na kończynach górnych. Pacjentów należy uważnie obserwować. Jeśli wystąpią takie objawy, jak gorączka, rumień lub pojawienie się licznych niewielkich krostek, należy odstawić lek i, jeśli to konieczne, wdrożyć odpowiednie leczenie. Lek może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Ostrzeżenia związane z chlorowodorkem pseudoefedryny. Należy ściśle przestrzegać dawkowania, zalecanego maksymalnego czasu trwania leczenia (5 dni) i stosować się do przeciwwskazań. Należy przerwać leczenie preparatem w razie wystąpienia nadciśnienia tętniczego krwi, tachykardii, kołatania serca, arytmii serca, nudności lub innych objawów neurologicznych, takich jak ból głowy lub nasilający się ból głowy. Przed zastosowaniem leku, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem w przypadku: nadciśnienia tętniczego, choroby serca, nadczynności tarczycy, psychozy lub cukrzycy; jednoczesnego stosowania leków przeciwmigrenowych, zwłaszcza alkaloidów sporyszu zwężających naczynia krwionośne (z uwagi na α-sympatykomimetyczne działanie pseudoefedryny); tocznia rumieniowatego układowego i choroby mieszanej tkanki łącznej, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych. W wyniku ogólnoustrojowego podania leków obkurczających naczynia, zwłaszcza w czasie epizodów gorączkowych lub po przedawkowaniu leku opisywano objawy neurologiczne, takie jak drgawki, omamy, zaburzenia w zachowaniu, rozdrażnienie i bezsenność. Objawy te częściej były obserwowane wśród dzieci i młodzieży. W konsekwencji, zaleca się unikanie podawania preparatu w skojarzeniu z lekami, które mogą obniżyć próg drgawkowy (jak pochodne terpenów, klobutinol, leki atropinopodobne i leki znieczulające miejscowo) lub jeśli występują drgawki w wywiadzie; należy ściśle przestrzegać zalecanej dawki i informować pacjentów o ryzykach związanych z przedawkowaniem, jeśli preparat jest przyjmowany jednocześnie z innymi lekami zawierającymi leki obkurczające naczynia. U pacjentów z zaburzeniami pęcherza moczowego i gruczołu krokowego istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia objawów, takich jak trudności przy oddawaniu moczu lub zatrzymanie moczu. Pacjenci w podeszłym wieku mogą być szczególnie wrażliwi na wpływ pseudoefedryny na OUN. Podczas stosowania pseudoefedryny odnotowano kilka przypadków niedokrwiennego zapalenia jelita grubego. Jeśli u pacjenta wystąpi nagły ból brzucha, krwawienie z odbytu lub inne objawy świadczące o rozwoju niedokrwiennego zapalenia jelita grubego, należy odstawić pseudoefedrynę, a pacjent powinien zasięgnąć porady lekarza. U pacjentów poddawanych planowanym zabiegom chirurgicznym, gdzie do znieczulenia ogólnego stosowane mają być wziewne halogenowe leki, zaleca się odstawienie leku na kilka dni przed zabiegiem chirurgicznym z uwagi na ryzyko wystąpienia ostrego nadciśnienia tętniczego. Zgłaszano przypadki niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego, jeśli u pacjenta wystąpi nagła utrata wzroku lub pogorszenie ostrości widzenia, np. w postaci mroczków należy zaprzestać podawania pseudoefedryny. Ibuprofen. Ze względu na ryzyko wystąpienie skurczu oskrzeli leku nie należy podawać pacjentom z astmą bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Pacjenci, u których występuje astma powiązana z przewlekłym nieżytem błony śluzowej nosa, przewlekłym zapaleniem zatok i (lub) polipami nosa, charakteryzują się większym ryzykiem reakcji alergicznych podczas stosowania kwasu acetylosalicylowego i (lub) leków z grupy NLPZ. Podanie leku może wywołać ostry atak astmy, zwłaszcza u pacjentów uczulonych na kwas acetylosalicylowy lub określony NLPZ. Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek u odwodnionej młodzieży. Występowanie krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może być śmiertelne, obserwowano w powiązaniu ze wszystkimi NLPZ w dowolnym momencie leczenia, poprzedzone sygnałami ostrzegawczymi lub nie lub zdarzeniami dotyczącymi przewodu pokarmowego w wywiadzie. Ryzyko to wzrasta wraz ze zwiększaniem dawek NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie oraz u pacjentów w wieku powyżej 60 lat. U tych pacjentów należy rozpocząć leczenie od najmniejszej dostępnej dawki leku. U pacjentów stosujących jednocześnie kwas acetylosalicylowy w małych dawkach lub inne leki potencjalnie zwiększające ryzyko zaburzeń przewodu pokarmowego należy rozważyć terapię skojarzoną z lekami o działaniu ochronnym na błonę przewodu pokarmowego (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). U pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie u osób w wieku podeszłym, mogą występować nietypowe objawy dotyczące układu pokarmowego (szczególnie krwawienie) w początkowym okresie terapii. Należy wnikliwie ocenić stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych u pacjentów z zaburzeniami krzepliwości krwi ponieważ istnieje ryzyko zmniejszenie krzepliwości krwi u tych pacjentów. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów, stosujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna, SSRI lub leki antyagregacyjne jak kwas acetylosalicylowy. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia, należy natychmiast odstawić lek. U pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna) leki NLPZ należy podawać zachowując ostrożność, gdyż mogą one nasilić chorobę. U pacjentów leczonych lekami z grupy NLPZ jednoczesne spożywanie alkoholu może spowodować nasilenie działań niepożądanych powiązanych z substancją czynną, zwłaszcza zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego lub OUN. Przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie w dużych dawkach (2400 mg/dzień) przez długi okres czasu może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawał serca lub udar). Generalnie, badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie małych dawek ibuprofenu (np. ≤1200 mg/dzień) jest związane ze zwiększeniem ryzyka zakrzepic tętnic. Należy wnikliwie rozważyć stosowanie ibuprofenu u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych. Należy unikać stosowania dużych dawek ibuprofenu (2400 mg/dobę) u tych pacjentów. Należy zachować szczególną ostrożność przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia również u pacjentów z czynnikami ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemią, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane jest podanie wysokich dawek ibuprofenu (2400 mg/dobę). Bardzo rzadko, u pacjentów leczonych lekami z grupy NLPZ odnotowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Ryzyko wystąpienia tych reakcji wydaje się być największe na początku leczenia, w większości przypadków objawy występowały w ciągu 1. miesiąca leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem leków zawierających ibuprofen. Preparat należy odstawić w przypadku wystąpienia pierwszych objawów: wysypki skórnej, uszkodzenia błon śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości. Należy uważnie obserwować pacjentów w podeszłym wieku ze względu na ich większą wrażliwość na działania niepożądane spowodowane stosowaniem leków z grupy NLPZ, zwłaszcza na krwawienie z przewodu pokarmowego i perforację, która może być śmiertelna. Należy zachować ostrożność i prowadzić obserwację podczas stosowania ibuprofenu u pacjentów z chorobą przewodu pokarmowego w wywiadzie (np. wrzody żołądka, przepuklina rozworu przełykowego lub krwawienie z przewodu pokarmowego). W początkowej fazie leczenia, należy monitorować ilość wydalanego moczu oraz czynność nerek u pacjentów z niewydolnością serca, pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek lub wątroby, pacjentów przyjmujących leki moczopędne, pacjentów z hipowolemią w wyniku rozległego zabiegu chirurgicznego oraz, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. W razie wystąpienia zaburzeń wzrokowych w trakcie leczenia, należy wykonać pełne badanie okulistyczne. W razie utrzymywania lub nasilenia się objawów, należy skontaktować się z lekarzem. Pacjentów należy uważnie obserwować i w przypadku wystąpienia objawów rozważyć odstawienie leku. 1 tabl. zawiera 0,28 mg sodu.
Reklama
Infex Zatoki - ciąża
Stosowanie leku jest przeciwwskazane w okresie ciąży i karmienia piersią. Stosowanie ibuprofenu może upośledzać płodność i nie jest zalecane u kobiet próbujących zajść w ciążę. U kobiet mających trudności w zajściu w ciążę lub które poddawane są badaniom na niepłodność, należy rozważyć odstawienie ibuprofenu.
Reklama
Infex Zatoki - efekty uboczne
Ibuprofen. Często: uczucie dyskomfortu w przewodzie pokarmowym, niestrawność, nudności, wymioty, biegunka, jadłowstręt, ból brzucha, wzdęcia, zaparcia. Niezbyt często: ból i zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, drażliwość, zmęczenie, zaburzenia widzenia, choroba wrzodowa żołądka, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego (ze smołowatymi stolcami lub krwawymi wymiotami, lub zapaleniem błony śluzowej żołądka, wrzodziejącym zapaleniem jamy ustnej), zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Crohna, wysypka. Rzadko: szumy uszne, obrzęk, nadciśnienie, kołatanie serca, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, niewielkie zwiększenie ryzyka zakrzepicy tętnic np. zawał serca lub udar (szczególnie przy stosowaniu wysokich dawek - 2400 mg/dzień), uszkodzenie tkanki nerek (martwica brodawek nerkowych), zwiększenie stężenia mocznika w surowicy. Bardzo rzadko: pogorszenie stanów zapalnych o podłożu infekcyjnym (np. martwicze zapalenie powięzi), aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja) u pacjentów z wcześniejszą chorobą autoimmunologiczną (toczniem rumieniowatym układowym, chorobą mieszaną tkanki łącznej), anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza, neutropenia, ciężkie uogólnione reakcje nadwrażliwości (mogące się objawiać obrzękiem twarzy, obrzękiem naczynioruchowym, dusznością, skurczem skrzeli, tachykardią, obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi, wstrząsem anafilaktycznym), reakcje psychotyczne, depresja, nadciśnienie tętnicze, zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, błoniaste zwężenie jelita, zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby (szczególnie podczas długotrwałego stosowania), niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby, łuszczące się zapalenie skóry, osutka pęcherzykowa, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Lyella), łysienie plackowate, ciężkie infekcje skóry, powikłania tkanki miękkiej w zakażeniu wirusem ospy wietrznej, zaburzenia czynności nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, obrzęki (zwłaszcza u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek), zespół nerczycowy, środmiąższowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek. Częstość nieznana: reakcja lekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS), ciężkie reakcje skórne (w tym ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), reakcje nadwrażliwości na światło. Pseudoefedryna. Niezbyt często: uczucie suchości w jamie ustnej, pragnienie, nudności, wymioty. Rzadko: bezsenność, nerwowość, lęk, pobudzenie, drżenie, kołatanie serca, tachykardia, ból w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, zaostrzenie astmy lub reakcja nadwrażliwości ze skurczem oskrzeli, zaostrzenie astmy lub reakcja nadwrażliwości ze skurczem oskrzeli, wysypka, pokrzywka, świąd, rumień, nadmierna potliwość. Bardzo rzadko: ciężkie uogólnione reakcje nadwrażliwości mogące się objawiać obrzękiem twarzy, obrzękiem naczynioruchowym, dusznością, skurczem skrzeli, tachykardią, obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi, wstrząsem anafilaktycznym. Częstość nieznana: omamy, nietypowe zachowanie, udar krwotoczny, udar niedokrwienny, drgawki, ból głowy, niedokrwienna neuropatia nerwu wzrokowego, nadciśnienie tętnicze, niedokrwienne zapalenie jelita grubego, ciężkie reakcje skórne (w tym ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP)), zatrzymanie moczu u mężczyzn z przerostem gruczołu krokowego.
Infex Zatoki - interakcje
Pseudoefedryna. Leku nie wolno stosować u pacjentów stosujących inhibitory MAO obecnie lub w ciągu ostatnich 2 tyg., ze względu na ryzyko wystąpienia epizodów nadciśnieniowych, jak nadciśnienia napadowego i hipertermii, które mogą być śmiertelne. Pseudoefedryna może nasilić działanie innych leków sympatykomimetycznych (doustne lub donosowe sympatykomimetyki lub leki obkurczające naczynia krwionośne, leki α-sympatykomimetyczne, fenylopropanolamina, fenylefryna, efedryna, metylofenidat) i prowadzić do ryzyka wystąpienia zwężenia naczyń krwionośnych i (lub) przełomu nadciśnieniowego. Przy jednoczesnym stosowaniu pseudoefedryny i odwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy A (RIMA), linezolidu, dopaminergicznych alkaloidów sporyszu, alkaloidów sporyszu zwężających naczynia krwionośne istnieje ryzyko wystąpienia zwężenia naczyń krwionośnych i (lub) przełomu nadciśnieniowego. Ze względu na ryzyko ostrej reakcji nadciśnieniowej w okresie okołooperacyjnym, lek należy odstawić na kilka dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym z użyciem wziewnych leków halogenopochodnych do znieczulenia ogólnego. Guanetydyna, rezerpina i metyldopa mogą zmniejszać działanie pseudoefedryny. Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne mogą zmniejszać lub nasilać działanie pseudoefedryny. Naparstnica, chinidyna lub trójcykliczne leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń rytmu serca. Ibuprofen. Jednoczesne podawanie kilku leków z grupy NLPZ, leków przeciwbólowych, leków przeciwgorączkowych i selektywnych inhibitorów COX-2 może zwiększyć ryzyko zdarzeń niepożądanych, takich jak wrzody żołądka lub dwunastnicy i krwawienie z przewodu pokarmowego ze względu na działanie synergistyczne. Dlatego należy unikać podawania ibuprofenu jednocześnie z innymi NLPZ. Jednoczesne stosowanie z lekami zawierającymi digoksynę może zwiększyć stężenie glikozydów nasercowych (digoksyny) w surowicy. Zwykle nie jest konieczne oznaczanie stężenia digoksyny w surowicy, jeśli lek podaje się zgodnie z zaleceniami (maksymalnie przez 5 dni). Kortykosteroidy mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza w obrębie przewodu pokarmowego (owrzodzenie lub krwawienie) - jednoczesne stosowanie przeciwwskazane. Przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwpłytkowych istnieje zwiększone ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego. Należy unikać równoczesnego stosowania ibuprofenu i kwasu acetylosalicylowego. Zazwyczaj nie zaleca się jednoczesnego stosowania ibuprofenu i kwasu acetylosalicylowego (aspiryny) ze względu na potencjalne ryzyko zwiększenia działań niepożądanych. Ibuprofen podawany jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym może kompetycyjnie hamować wpływ kwasu acetylosalicylowego w małej dawce na agregację płytek. Pomimo, iż nie ma pewności co do ekstrapolacji tych danych do sytuacji klinicznej nie można wykluczyć, że regularne i długotrwałe stosowanie ibuprofenu może zmniejszyć kardioprotekcyjne działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Nie uważa się, aby opisany efekt kliniczny było możliwy podczas sporadycznego stosowania ibuprofenu. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu i leków przeciwzakrzepowych (np.: warfaryna, tyklopidyna, klopidogrel, tyrofiban, eptyfibatyd, abcyksymab, iloprost) istnieje zwiększone ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego, gdyż leki z grupy NPLZ, w tym ibuprofen mogą nasilać działanie leków zmniejszających krzepliwość krwi. Jednoczesne stosowanie preparatu z lekami zawierającymi fenytoinę może powodować zwiększenie stężenia fenytoiny w surowicy. Zwykle nie jest konieczne oznaczanie stężenia fenytoiny we krwi, jeśli lek podaje się zgodnie z zaleceniami (maksymalnie przez 5 dni). Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu i SSRI istnieje zwiększone ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego. Równoczesne stosowanie leku z preparatami litu może powodować zwiększenie stężenia leku w surowicy. Zwykle nie jest konieczne oznaczanie stężenia litu we krwi, jeśli podaje się zgodnie z zaleceniami (maksymalnie przez 5 dni). Leki zawierające probenecyd lub sulfinpyrazon mogą opóźnić wydalanie ibuprofenu. NLPZ mogą zmniejszać efekt działania leków moczopędnych oraz innych leków przeciwnadciśnieniowych. U niektórych pacjentów z zaburzoną czynnością nerek (np. pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z zaburzoną czynnością nerek) jednoczesne podawanie inhibitorów ACE, leków β-adrenolitycznych lub antagonistów receptora angiotensyny II i leków blokujących cyklooksygenazę może nasilać zaburzenie czynności nerek, w tym możliwą ostrą niewydolność nerek, zwykle w sposób odwracalny. Zatem, należy zachować ostrożność w czasie skojarzonej terapii, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Pacjentów należy właściwie nawodnić i należy rozważyć monitorowanie czynności nerek po rozpoczęciu i regularnie w trakcie skojarzonej terapii. Równoczesne podawanie ibuprofenu i leków moczopędnych oszczędzających potas może prowadzić do hiperkaliemii (zaleca się kontrolę stężenia potasu w surowicy). Ibuprofen zastosowany w ciągu 24 h przed lub po podaniu metotreksatu może zwiększyć stężenie i toksyczne działanie metotreksatu. Równoczesne podawanie określonych NLPZ może zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek wywołanego cyklosporyną. Nie można wykluczyć takiego zdarzenia przy stosowaniu cyklosporyny łącznie z ibuprofenem. Podczas jednoczesnego stosowania ibuprofenu i takrolimusu zwiększa się ryzyko działania nefrotoksycznego. Istnieją dane wskazujące na zwiększone ryzyko wystąpienia krwawień dostawowych i krwiaków u pacjentów zakażonych HIV chorujących na hemofilię, otrzymujących równocześnie zydowudynę i ibuprofen. W badaniach klinicznych wykazano istnienie interakcji pomiędzy NLPZ a doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi (pochodnymi sulfonylomocznika). Mimo, że do tej pory nie opisano interakcji pomiędzy ibuprofenem a pochodnymi sulfonylomocznika, to podczas równoczesnego stosowania tych leków zaleca się monitorowanie stężenia glukozy we krwi. NLPZ mogą zwiększać ryzyko drgawek w powiązaniu z antybiotykami chinolonowymi. U pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ i chinolony może występować zwiększone ryzyko drgawek. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu i heparyny lub preparatów zawierających miłorząb japoński istnieje zwiększone ryzyko krwawień.
Infex Zatoki - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież w wieku od 15 lat: 1 tabl. co 4-6 h, w cięższych objawach 2 tabl. co 6-8 h. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Maksymalna dawka dobowa wynosi 6 tabl. Nie stosować dłużej niż 5 dni u dorosłych i 3 dni u młodzieży (15-18 lat). Preparat należy stosować, jeśli wymagane jest równoczesne działanie obkurczające naczynia krwionośne chlorowodorku pseudoefedryny i działanie przeciwbólowe i (lub) przeciwzapalne ibuprofenu. W przypadku przeważania jednego z objawów (albo niedrożności nosa albo bólu głowy i (lub) gorączki) preferowane jest leczenie jedną substancją czynną. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych można ograniczyć stosując najmniejszą skuteczną dawkę, przez najkrótszy okres potrzebny do złagodzenia objawów. Stosowanie preparatu u dzieci <15 lat jest przeciwwskazane. Szczególne grupy pacjentów. U osób w podeszłym wieku i u pacjentów z wrzodami w wywiadzie, zwłaszcza w powiązaniu z krwawieniem lub perforacją należy rozpocząć terapię od najmniejszej dostępnej dawki. W przypadku tych pacjentów i pacjentów przyjmujących inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zdarzeń ze strony układu pokarmowego należy rozważyć jednoczesne podawanie leków o działaniu ochronnym na przewód pokarmowy (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek lub wątroby wymagają ustalenia indywidualnego dawkowania. Sposób podania. Tabletki należy połykać, popijając wodą, najlepiej po posiłku. Tabletek nie należy łamać, ani kruszyć.
Infex Zatoki - uwagi
Sportowców należy poinformować, że leczenie chlorowodorkiem pseudoefedryny może powodować dodatnie wyniki testów antydopingowych. Pseudoefedryna może hamować wchłanianie izotopu jodu i-131 przez guzy neuroendokrynne, wpływając na badanie scyntygraficzne. Nie stwierdzono wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak, ze względu na możliwość wystąpienia zawrotów głowy lub omamów w wyjątkowych sytuacjach, z uwagi na obecność pseudoefedryny, osoby zamierzające prowadzić pojazdy powinny wziąć to pod uwagę.
