Lanzogen - skład
1 kaps. dojelitowa zawiera 15 mg lub 30 mg lanzoprazolu.
Reklama
Lanzogen - działanie
Lek hamujący wydzielanie kwasu solnego w komórkach okładzinowych żołądka w wyniku hamowania aktywności H+/K+-ATP-azy (tzw. pompy protonowej). Działanie leku zależy od dawki i prowadzi do zahamowania zarówno wydzielania podstawowego, jak i wydzielania stymulowanego. Po doustnym podaniu lanzoprazolu w postaci kapsułki dojelitowej, maksymalne stężenie we krwi występuje po1,5-2 h. Biodostępność wynosi 80-90%, pokarm spowalnia wchłanianie leku i zmniejsza biodostępność. W około 95% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie, głównie przez izoenzym CYP2C19 oraz częściowo przez izoenzym CYP3A4. T0,5 wynosi około 1-2 h. 15-50% metabolitów jest wydalanych z moczem, pozostała część z kałem.
Reklama
Lanzogen - wskazania
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka potwierdzonej endoskopowo lub radiologicznie. Leczenie refluksowego zapalenia przełyku. Profilaktyka refluksowego zapalenia przełyku. Zespół Zollingera-Ellisona. Eradykacja Helicobacter pylori (w terapii skojarzonej z antybiotykami) oraz zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej u pacjentów z chorobą wrzodową związaną z infekcją H. pylori. Leczenie łagodnych wrzodów żołądka i dwunastnicy spowodowanych stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych u pacjentów wymagających długotrwałego leczenia lekami z tej grupy. Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem NLPZ u pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia zaburzeń żołądkowo-jelitowych, wymagających stałego stosowania NLPZ. Objawowa choroba refluksowa przełyku.
Reklama
Lanzogen - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Jednoczesne stosowanie z atazanawirem.
Reklama
Lanzogen - ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby, gdyż lanzoprazol może maskować obraz kliniczny i opóźniać rozpoznanie nowotworu. Ostrożnie stosować u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby. Ze względu na ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa terapii dłuższej niż rok, należy regularnie oceniać skuteczność leczenia i przeprowadzać ocenę korzyści i ryzyka. W bardzo rzadkich przypadkach u pacjentów stosujących lanzoprazol opisywano zapalenie okrężnicy. W razie silnej biegunki należy rozważyć odstawienie leku. Stosowanie leku w celu zapobiegania chorobie wrzodowej u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ należy ograniczyć tylko do osób z grupy wysokiego ryzyka (np. przebyte krwawienie z przewodu pokarmowego, perforacja wrzodu, zaawansowany wiek, jednoczesne przyjmowanie leków zwiększających prawdopodobieństwo występowania działań niepożądanych w górnym odcinku przewodu pokarmowego np. kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe, obecność ciężkich chorób współistniejących lub dłuższe stosowanie maksymalnych zalecanych dawek NLPZ). Nie należy stosować lanzoprazolu u dzieci (nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku w tej grupie wiekowej). Preparat zawiera sacharozę - nie należy stosować preparatu u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy oraz niedoborem sacharazy-izomaltazy. Jeżeli podczas długotrwałego (> 1 roku) stosowania lanzoprazolu wystąpią zaburzenia widzenia należy przerwać leczenie i zalecić kontrolę okulistyczną.
Reklama
Lanzogen - ciąża
Brak danych klinicznych dotyczących ekspozycji na lanzoprazol w czasie ciąży. Badania na zwierzętach nie wskazują na żadne bezpośrednie bądź pośrednie szkodliwe działanie leku na ciążę, rozwój zarodka/płodu, poród czy rozwój postnatalny. Nie zaleca się stosowania leku w czasie ciąży. Nie wiadomo, czy lanzoprazol przenika do mleka kobiecego. Badania na zwierzętach wykazały, że lanzoprazol przenika do mleka. Przy podejmowaniu decyzji o tym, czy kontynuować/przerwać karmienie piersią czy kontynuować/przerwać leczenie preparatem, należy wziąć pod uwagę korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią oraz korzyści dla matki wynikające z terapii lanzoprazolem.
Reklama
Lanzogen - efekty uboczne
Często: nudności, biegunka, ból brzucha, zaparcia, wymioty, wzdęcia z oddawaniem gazów, suchość w jamie ustnej lub gardle, wysypka, pokrzywka i świąd, bóle i zawroty głowy, zmęczenie, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Niezbyt często: depresja, trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia, bóle stawów i mięśni, obrzęki. Rzadko: zapalenie języka, kandydoza przełyku, zapalenie trzustki, zaburzenia smaku, wybroczyny, plamica, wypadanie włosów, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło, niepokój ruchowy, bezsenność, senność, omamy, splątanie, zawroty głowy, parestezje, drżenie, zapalenie wątroby, żółtaczka, śródmiąższowe zapalenie nerek, niedokrwistość, zaburzenia widzenia, ginekomastia, gorączka, nadmierna potliwość, brak apetytu, impotencja, obrzęk naczynioruchowy. Bardzo rzadko: zapalenie jelit, zapalenie jamy ustnej, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, agranulocytoza, pancytopenia, wstrząs anafilaktyczny, zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów, hiponatremia. Leczenie lanzoprazolem może prowadzić do nieznacznego wzrostu ryzyka wystąpienia infekcji żołądkowo-jelitowych wywołanych drobnoustrojami takimi jak Salmonella oraz Camphylobacter.
Lanzogen - interakcje
Badanie wykazało, że jednoczesne podawanie lanzoprazolu (60 mg raz na dobę) i atazanawiru 400 mg u zdrowych ochotników powodowało istotne zmniejszenie ekspozycji na atazanawir (zmniejszenie AUC i Cmax o ok. 90%) – nie podawać jednocześnie. Istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia interakcji lanzoprazolu z lekami metabolizowanymi w wątrobie przez układ cytochromu P-450 - należy zachować ostrożność stosując preparat jednocześnie z fenytoiną, karbamazepiną, teofiliną i wrafaryną. Leki hamujące cytochrom CYP2C19 (np. fluwoksamina) mogą zwiększać, a leki hamujące cytochrom CYP3A4 (ketokonazol, itrakonazol, inhibitory proteazy, antybiotyki makrolidowe) mogą znacznie zwiększać stężenie lanzoprazolu we krwi. Leki indukujące enzymy CYP2C19 i CYP3A4, takie jak ryfampicyna i ziele dziurawca mogą wyraźnie zmniejszać stężenie lanzoprazolu w osoczu. Lanzoprazol może zmniejszać dostępność biologiczną leków, których wchłanianie zależy od pH soku żołądkowego - terapia lanzoprazolem zmniejsza stężenie ketokonazolu i itrakonazolu we krwi poniżej stężenia terapeutycznego - należy unikać jednoczesnego stosowania. Lanzoprazol zwiększa stężenie takrolimusa we krwi (zwiększenie AUC do 81%) - zaleca się monitorowanie stężenia takrolimusa we krwi, szczególnie na początku i pod koniec leczenia lanzoprazolem. Lanzoprazol zwiększa stężenie digoksyny we krwi - należy kontrolować stężenie digkosyny we krwi. Leki zobojętniające sok żołądkowy oraz sukralfat mogą zmniejszać biodostępność lanzoprazolu - lanzoprazol należy zażywać 1 h przed lub po przyjęciu tych leków. Jednoczesne stosowanie lanzoprazolu i klarytromycyny powoduje zwiększenie stężenia obu leków we krwi. Po podaniu lanzoprazolu i amoksycyliny stwierdzono spowolnienie wychwytu amoksycyliny. Nie wykazano klinicznie istotnego wpływu lanzoprazolu na działanie leków z grupy NLPZ i diazepamu. Należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania lanzoprazolu i leków o wąskim indeksie terapeutycznym.
Lanzogen - dawkowanie
Doustnie. Dorośli - choroba wrzodowa dwunastnicy: 30 mg raz na dobę przez 2 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 2 tyg.; choroba wrzodowa żołądka: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg.; refluksowe zapalenie przełyku: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg.; zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 30 mg raz na dobę; eradykacja Helicobacter pylori: 30 mg 2 razy na dobę przez 7 dni w połączeniu z leczeniem przeciwbakteryjnym (amoksycylina 1 g 2 razy na dobę i klarytromycyna 250-500 mg 2 razy na dobę lub klarytromycyna 250 mg 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobęlub amoksycylina 1 g dwa razy na dobę i metronidazol 400-500 mg dwa razy na dobę); łagodna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy związana ze stosowaniem NLPZ: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg., można też zwiększyć dawkę i ponownie wydłużyć okres leczenia; zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem NLPZ, u pacjentów z grup ryzyka, wymagających stałego leczenia NLPZ: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 30 mg raz na dobę; objawowa choroba refluksowa przełyku: 15-30 mg raz na dobę, jeżeli po 4 tyg. leczenia dawką 30 mg nie widać poprawy należy przeprowadzić dodatkowe badania; zespół Zollingera-Ellisona: indywidualnie, 60-180 mg na dobę, nie jest określony maksymalny okres stosowania leku, dobową dawkę większą niż 120 mg należy podawać w dwóch dawkach podzielonych. U pacjentów w podeszłym wieku nie należy przekraczać dawki 30 mg na dobę. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby zaleca się zmniejszenie dawki dobowej o 50%. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek. Kapsułki najlepiej przyjmować raz na dobę, rano (z wyjątkiem eradykacji H.pylori – 2 razy dziennie), co najmniej 30 min. przed posiłkiem; połykać w całości popijając płynem. Osoby mające trudności z połykaniem mogą kapsułki otworzyć, a granulki zmieszać z małą ilością wody, soku jabłkowego lub jogurtu itp.
Lanzogen - uwagi
Preparat może powodować zawroty głowy i zmęczenie, przez co może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
