Ranigast - skład
1 tabl. musująca (Fast) zawiera 150 mg ranitydyny w postaci chlorowodorku; lek zawiera aspartam, sód i sorbitol. 1 tabl. powl. zawiera 75 mg (Pro) lub 150 mg (Max) ranitydyny w postaci chlorowodorku; lek zawiera żółcień pomarańczową.
Reklama
Ranigast - działanie
Specyficzny, szybko działający antagonista receptorów histaminowych H2. Hamuje zarówno podstawowe, jak i poposiłkowe wydzielanie kwasu solnego oraz zmniejsza wydzielanie pepsyny w soku żołądkowym. Ranitydyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając Cmax po 2-3 h. Działa około 12 h. Jest wydalana z moczem, głównie w postaci niezmienionej. T0,5 wynosi około 2,5-3 h.
Reklama
Ranigast - wskazania
Objawowe leczenie dolegliwości żołądkowych takich, jak: niestrawność, zgaga, nadkwaśność, ból w nadbrzuszu, niezwiązanych z chorobą organiczną przewodu pokarmowego.
Reklama
Ranigast - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Dzieci <16 lat. Tabl. musujące: porfiria, fenyloketonuria.
Reklama
Ranigast - ostrzeżenia
Unikać stosowania u pacjentów z ostrą porfirią w wywiadzie (ryzyko wywołania napadu choroby). Zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CCr <50 ml/min); zaburzeniami czynności wątroby; przebywających pod kontrolą lekarską z innych przyczyn; z innymi dolegliwościami lub stosujących inne leki; u których dolegliwości dyspeptyczne nie występowały wcześniej lub zmieniły sięw ostatnim czasie; podczas terapii skojarzonej z NLPZ, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie. U pacjentów z podejrzeniem lub rozpoznaniem choroby wrzodowej żołądka, jak również w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów (np. niezamierzonego zmniejszenia masy ciała, trudności w połykaniu, utrzymujących się bólów brzucha) należy wykluczyć nowotworowe podłoże choroby, gdyż leczenie ranitydyną może łagodzić objawy nowotworu żołądka i opóźniać jego rozpoznanie. U pacjentów w podeszłym wieku, z cukrzycą lub z zaburzeniami odporności istnieje zwiększone ryzyko zachorowania na zapalenie płuc w czasie leczenia ranitydyną, w okresie wzmożonego nasilenia przypadków tej choroby. Tabl. musujące zawierają sorbitol, który może powodować podrażnienie i biegunkę, ze względu na zawartości sorbitolu leku w tej postaci nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy; ponadto tabl. musujące zawierają sód - należy zachować ostrożność u pacjentów na diecie niskosodowej oraz aspartam - nie należy ich stosować u pacjentów z fenyloketonurią. Tabl. powl. zawierają żółcień pomarańczową, która może powodować reakcje alergiczne.
Reklama
Ranigast - ciąża
W ciąży i okresie karmienia piersią stosować jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Ranitydyna przenika przez barierę łożyskową, lecz dawki lecznicze podawane kobietom podczas porodu lub przed cesarskim cięciem nie wpływały szkodliwie na przebieg porodu, ani na późniejszy rozwój niemowlęcia. Ranitydyna przenika do mleka matki. Brak danych dotyczących wpływu ranitydyny na płodność u ludzi. W badaniach przeprowadzonych na zwierzętach nie wykazano wpływu na płodność osobników obu płci.
Reklama
Ranigast - efekty uboczne
Niezbyt często: bóle brzucha, zaparcia, nudności (objawy te przeważnie przemijają podczas leczenia). Rzadko: reakcje nadwrażliwości, które występowały czasami po podaniu pojedynczej dawki leku (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, gorączka, skurcz oskrzeli, obniżenie ciśnienia krwi, ból w klatce piersiowej), przemijające zmiany aktywności enzymów wątrobowych, wysypka skórna, zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu (zazwyczaj nieznaczne, wraca do normy podczas leczenia). Bardzo rzadko: przemijające zmiany w obrazie krwi (zmniejszenie liczby leukocytów i płytek krwi, agranulocytoza, pancytopenia, niedokrwistość aplastyczna, czasami z częściowym lub całkowitym zahamowaniem czynności szpiku), wstrząs anafilaktyczny, pobudzenie, odwracalna dezorientacja/przemijające stany splątania, depresja, omamy (zwłaszcza u pacjentów ciężko chorych, pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów z nefropatią), bóle głowy (czasami silne) i zawroty głowy, przemijające ruchy mimowolne, przemijające niewyraźne widzenie (w wyniku zaburzonej akomodacji oka), bradykardia, tachykardia, blok przedsionkowo-komorowy, zapalenie naczyń, ostre zapalenie trzustki, biegunka, zapalenie wątroby przebiegające z żółtaczką lub bez żółtaczki (zwykle przemijające), rumień wielopostaciowy, łysienie, bóle stawów i mięśni, ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, ginekomastia, mlekotok, przemijająca impotencja u mężczyzn. Częstość nieznana: duszność.
Ranigast - interakcje
Ranitydyna może wpływać na wchłanianie, metabolizm lub wydalanie nerkowe innych leków. Zmieniona farmakokinetyka może wymagać zmiany dawkowania leków lub przerwania leczenia. Ranitydyna w zalecanych dawkach nie nasila działania leków unieczynnianych przez ten enzym, takich jak: diazepam, lidokaina, fenytoina, propranololiteofilina. Istnieją doniesienia o wydłużeniu czasu protrombinowego w czasie stosowania przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny, np. warfaryny. Ze względu na wąski indeks terapeutyczny należy ściśle kontrolować czas protrombinowy w trakcie jednoczesnego leczenia ranitydyną. W trakcie przyjmowania leku biodostępność niektórych leków może być zmieniona. Może to doprowadzić do wzrostu (np. triazolam, midazolam, glipizyd) lub zmniejszenia ich wchłaniania (np. ketokonazol, atazanawir, delawirydyna, gefitynib). Ponieważ ranitydyna jest częściowo eliminowana przez system kationowy, może to mieć wpływ na klirens innych leków eliminowanych w ten sposób. Wysokie dawki ranitydyny (np. takie jak stosowane w leczeniu zespołu Zollingera-Ellisona) mogą zmniejszać wydalanie prokainamidu i N-acetyloprokainamidu, powodując zwiększenie stężenia tych leków w osoczu. Nie stwierdzono interakcji między ranitydyną a amoksycyliną lub metronidazolem. Podczas równoczesnego stosowania sukralfatu w dużych dawkach (2 g) może zmniejszyć się wchłanianie ranitydyny. Zastosowanie sukralfatu 2 h po przyjęciu ranitydyny nie wpływa na jej wchłanianie.
Ranigast - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci >16 lat. Tabl. powl. 75 mg (Pro). W przypadku wystąpienia objawów niestrawności: 1 tabl. powl. 75 mg; jeżeli objawy utrzymują się dłużej niż 1 h lub nawracają można przyjąć następne 75 mg. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 150 mg. Tabl. musujące (Fast) oraz tabl. powl. 150 mg (Max). W przypadku wystąpienia objawów niestrawności: 1 tabl. musująca 150 mg lub 1 tabl. powl. 150 mg; w razie nawrotu dolegliwości zastosować kolejne 150 mg ranitydyny. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 300 mg. Lek stosować nie dłużej niż 2 tyg. W przypadku gdy objawy dyspeptyczne utrzymują się dłużej niż 2 tyg., należy zweryfikować diagnozę. Szczególne grupy pacjentów. U chorych z niewydolnością nerek (CCr <50 ml/min) dawka dobowa wynosi 150 mg, u pacjentów przewlekle dializowanych należy podawać lek bezpośrednio po dializie. Nie stosować preparatu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat. Sposób podania. Tabl. musującą rozpuścić w 1/2 szklanki wody. Tabl. powl. należy połykać w całości, popijając niewielką ilością wody.
Ranigast - uwagi
W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub niewyraźnego widzenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
