Segan - skład
1 tabl. zawiera 5 mg selegiliny.
Reklama
Segan - działanie
Selektywny inhibitor MAO typu B o działaniu przeciwparkinsonowskim. Hamuje także wychwyt neuronalny dopaminy. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Jest metabolizowana w wątrobie do metabolitów: amfetaminy, metamfetaminy i demetyloselegiliny (metabolit czynny). T0,5 tych metabolitów wynosi 2-20,5 h. Wydalana jest głównie z moczem.
Reklama
Segan - wskazania
Choroba Parkinsona: we wczesnej fazie choroby jako jedyny lek lub w chorobie Parkinsona (lub objawowym parkinsonizmie) w skojarzeniu z lewodopą (razem z inhibitorem dekarboksylazy lub bez niego).
Reklama
Segan - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorowodorek selegiliny lub pozostałe składniki preparatu. Zespoły pozapiramidowe (pląsawica Huntingtona, dziedziczne pierwotne drżenie). Nie stosować u osób leczonych agonistami serotoniny (np. sumatryptan, naratryptan, zolmitryptan, ryzatryptan). Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy. Ostra niewydolność wątroby lub nerek. Nie stosować u osób leczonych petydyną lub innymi opioidami, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub lekami z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (np. fluoksetyna, sertralina, paroksetyna), lekami z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI) (wenlafaksyna), sympatykomimetykami, inhibitorami monoaminooksydazy (np. linezolid). Dermatozy o nieustalonej etiologii. Nie stosować w połączeniu z lewodopą w przypadku: chorób układu sercowo-naczyniowego (nadciśnienie tętnicze, ciężka postać dławicy piersiowej, tachykardia, zaburzenia rytmu serca); psychozy z zaawansowaną demencją; przerostu gruczołu krokowego z zaleganiem moczu; jaskry z wąskim kątem przesączania; nadczynności tarczycy; guza chromochłonnego nadnerczy.
Reklama
Segan - ostrzeżenia
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z: niestabilnym nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami rytmu serca, ciężką postacią dławicy piersiowej, psychozami, chorobą wrzodową w przeszłości. U osób z niewydolnością wątroby lub nerek selegilinę należy stosować ostrożnie, dawki leku powinny zostać odpowiednio zmniejszone. Inhibitory MAO w tym selegilina mogą wzmacniać działanie środków powodujących depresję ośrodkowego układu nerwowego używanych do znieczulenia ogólnego – należy zachować ostrożność. Badania wykazały ryzyko nasilonego efektu hipotensyjnego w odpowiedzi na wspólne podanie selegiliny i lewodopy, u pacjentów z ryzykiem sercowo-naczyniowym. Dodanie selegiliny do lewodopy może nie być korzystne u pacjentów, u których zmiany w odpowiedzi terapeutycznej nie są zależne od dawki. Lek zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Segan - ciąża
Brak danych klinicznych dotyczących stosowania selegiliny w czasie ciąży. W badaniach na zwierzętach wykazano toksyczność reprodukcyjną jedynie przy dużych wielokrotnościach dawek stosowanych u ludzi. Jako środek ostrożności zaleca się unikanie stosowania selegiliny w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy selegilina przenika do mleka ludzkiego. Nie zaleca się stosowania leku podczas karmienia piersią.
Reklama
Segan - efekty uboczne
Bardzo często: zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. Często: zaburzenia snu, bezsenność, omamy, splątanie, depresja; zaburzenia ruchowe (np. dyskinezje, akinezja, bradykinezja), zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia równowagi, drżenia; bradykardia; niedociśnienie tętnicze, nadciśnienie tętnicze; przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła; nudności, zaparcia, biegunka, owrzodzenie jamy ustnej; zwiększona potliwość; ból stawów, ból pleców, kurcze mięśni; zmęczenie; niewielkie zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy; upadki. Niezbyt często: zapalenie gardła; leukocytopenia; trombocytopenia; utrata apetytu; niezwykłe sny, pobudzenie, lęk, psychozy, zmiany nastroju; łagodne, przejściowe zaburzenia snu; niewyraźne widzenie; częstoskurcz nadkomorowy, zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, dławica piersiowa; hipotonia ortostatyczna; duszność; suchość w jamie ustnej; przemijające zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT); wypadanie włosów, wykwity skórne; miopatia; ból w klatce piersiowej, drażliwość, obrzęk stawu skokowego. Rzadko: niepokój, podniecenie; hipotonia posturalna; reakcje skórne; zaburzenia oddawania moczu. Częstość nieznana: nadpobudliwość seksualna; zatrzymanie moczu.
Segan - interakcje
Selegilina nasila działanie lewodopy dzięki zwiększeniu stężenia dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym, co pozwala zmniejszyć stosowane w leczeniu dawki lewodopy średnio o 10-30%. Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie selegiliny z: sympatykomimetykami (np. efedryna) ze względu na ryzyko wystąpienia nadciśnienia; petydyną oraz innymi lekami przeciwbólowymi z grupy opioidów (np. kodeiną, buprenorfiną, fentanylem, tramadolem), ze względu na możliwość wystąpienia groźnych dla życia zaburzeń, takich jak: podniecenie ruchowe, wysoka gorączka, nadciśnienie tętnicze i drgawki; selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI np. (fluoksetyna, fluwoksamina, sertralina, paroksetyna) i inhibitorami zwrotnego wychwytu noradrenaliny i serotoniny (SNRI np. wenlafaksyna) ze względu na możliwość wystąpienia zespołu serotoninowego; fluoksetyną (należy zachować 14-dniową przerwę po stosowaniu selegiliny i co najmniej pięciotygodniowy odstęp od zakończenia stosowania fluoksetyny do rozpoczęcia stosowania selegiliny). Selegiliny nie należy stosować w ciągu 2 tygodni od zakończenia leczenia sertraliną. W przypadku pozostałych inhibitorów wychwytu serotoniny zaleca się 1-tygodniowy odstęp pomiędzy zakończeniem ich stosowania a rozpoczęciem leczenia selegiliną. Zaleca się zachowanie 24 godzinnej przerwy miedzy odstawieniem selegiliny i rozpoczęciem przyjmowania agonistów serotoniny. Pacjenci leczeni selegiliną obecnie lub w przeciągu ostatnich 2 tygodni mogą przyjmować dopaminę tylko po uważnej ocenie ryzyka w stosunku do korzyści, gdyż to połączenie zwiększa ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego. Ponadto przeciwwskazane jest stosowanie z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego. Selegiliny nie należy podawać łącznie z buspironem, ze względu na możliwość wystąpienia nagłego wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Buspiron należy stosować po upływie 10 dni od zakończenia leczenia selegiliną. Jednoczesne stosowanie selegiliny z inhibitorami MAO może prowadzić do zaburzeń ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz układu sercowo-naczyniowego. Doustne środki antykoncepcyjne mogą zwiększać biodostępność selegiliny, dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania. Selegilina nasila działanie amin katecholowych (dopaminy, epinefryny, norepinefryny). Ze względu na wysoki stopień wiązania z białkami krwi selegiliny, skojarzone stosowanie z produktami leczniczymi o wąskim indeksie terapeutycznym, jak glikozydy naparstnicy i (lub) leki przeciwzakrzepowe, wymaga ostrożności i dokładnego kontrolowania. Równoczesne stosowanie z amantadyną lub lekami antycholinergicznymi może zwiększyć występowanie działań niepożądanych. Należy unikać jednoczesnego stosowania selegiliny z lekami podnoszącymi ciśnienie krwi, obniżającymi ciśnienie krwi, lekami psychostymulującymi, lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy (leki uspokajające, nasenne) oraz alkoholem. Z tego względu, że selegilina jest selektywnym inhibitorem MAO-B, podczas stosowania zalecanych dawek nie zgłaszano przypadków niekontrolowanego wzrostu ciśnienia krwi po spożyciu pokarmów zawierających tyraminę. Dlatego nie wymagane jest stosowanie ograniczeń żywieniowych. Jednakże w przypadku skojarzenia selegiliny i inhibitorów MAO-A lub nieselektywnych inhibitorów MAO, ograniczenia żywieniowe (np. unikanie pokarmów o wysokiej zawartości tyraminy, jak serów dojrzewających oraz produktów drożdżowych) są zalecane.
Segan - dawkowanie
Doustnie, początkowo 5-10 mg dziennie. W leczeniu skojarzonym z lewodopą początkowa dawka selegiliny wynosi 5 mg raz dziennie rano, którą można zwiększyć do 10 mg raz dziennie rano lub w 2 dawkach rano i w południe. Po 2-3 dniach należy zmniejszyć dawkę lewodopy. U osób z niewydolnością wątroby lub nerek, dawki leku powinny zostać odpowiednio zmniejszone.
Segan - uwagi
Podczas leczenia nie należy pić alkoholu. Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, jeśli występują działania niepożądane, które mogą wpływać na sprawność psychofizyczną (np. zawroty głowy, omamy, dezorientacja).
