Akistan - skład
1 ml kropli do oczu zawiera 50 µg latanoprostu (oraz 0,2 mg chlorku benzalkoniowego).
Reklama
Akistan - działanie
Analog prostaglandyny F2α, selektywny prostanoidowy agonista receptorów FP. Zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zwiększenie odpływu cieczy wodnistej. Zwiększa odpływ naczyniówkowo-twardówkowy oraz zmniejsza opór odpływu. Lek nie wywiera znaczącego wpływu na wytwarzanie cieczy wodnistej, nie wywiera wpływu na barierę krew-ciecz wodnista. Zmniejszenie ciśnienia śródgałkowego występuje po ok. 3-4 h od podania leku, maksymalne działanie występuje po 8-12 h, działanie utrzymuje się przez co najmniej 24 h. Latanoprost jest nieaktywnym prolekiem, który po hydrolizie do kwasu latanoprostowego uzyskuje aktywność biologiczną. Prolek dobrze wchłania się poprzez rogówkę i jest w całości hydrolizowany podczas przenikania przez nią. Maksymalne stężenie w cieczy wodnistej po upływie ok. 2 h od podania miejscowego. Dystrybuowany jest głównie do komory przedniej, spojówek i powiek, jedynie minimalne ilości docierają do komory tylnej oka. Kwasowa postać latanoprostu praktycznie nie jest metabolizowana w oku. Metabolizm zachodzi głównie w wątrobie. T0,5 leku w osoczu wynosi 17 min. Nieczynne metabolity wydalane są głównie z moczem.
Reklama
Akistan - wskazania
Obniżenie podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z jaskrą z otwartym kątem przesączania oraz z nadciśnieniem wewnątrzgałkowym. Obniżenie podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u dzieci i młodzieży z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym i u dzieci i młodzieży z jaskrą.
Reklama
Akistan - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Akistan - ostrzeżenia
W trakcie leczenia może nastąpić zmiana pigmentacji tęczówki; w przypadku wystąpienia tego objawu leczenie można kontynuować; jednak pacjenci powinni być regularnie badani i jeśli wymaga tego stan kliniczny leczenie latanoprostem należy przerwać. Należy zachować ostrożność podczas podawania preparatu w przewlekłej jaskrze zamkniętego kąta, jaskrze z otwartym kątem u pacjentów z pseudofakią, jaskrze barwnikowej, w jaskrze zapalnej i neowaskularnej, w stanach zapalnych oka lub jaskrze wrodzonej - ograniczone doświadczenie kliniczne. Brak doświadczenia dotyczącego stosowania leku podczas ostrych napadów jaskry z zamkniętym kątem - należy zachować ostrożność. Należy zachować ostrożność stosując lek w okresie okołooperacyjnym po usunięciu zaćmy - ograniczone dane. Latanoprost należy stosować ostrożnie u pacjentów z opryszczką rogówki w wywiadzie. Należy unikać stosowania u pacjentów z obecnie występującym opryszczkowym zapaleniem rogówki oraz u pacjentów z nawracającym opryszczkowym zapaleniem rogówki szczególnie związanym ze stosowaniem analogów prostaglandyn. Należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentów z afakią, pseudofakią z przerwaną tylną torebką soczewki lub soczewkami implantowanymi do komory przedniej oka, lub też u pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia torbielowatej postaci obrzęku plamki żółtej. U pacjentów ze zdiagnozowanymi skłonnościami do występowania zapalenia tęczówki i (lub) zapalenia błony naczyniowej oka, należy zachować ostrożność w czasie stosowania preparatu. Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą oskrzelową. Obserwowano zmiany zabarwienia skóry w okolicy okołooczodołowej, przy czym w większości przypadków objaw ten był zgłaszany przez pacjentów pochodzących z Japonii (zmiana zabarwienia skóry w okolicy oczodołowej nie była trwała i w niektórych przypadkach ustępowała w trakcie dalszego leczenia latanoprostem). Istnieją doniesienia, że zawarty w preparacie chlorek benzalkoniowy powoduje punktowate zapalenie rogówki i (lub) toksyczną wrzodziejącą keratopatię, może powodować podrażnienie oka i wiadomo, że odbarwia miękkie soczewki kontaktowe. Przed zastosowaniem prepartu soczewki kontaktowe należy wyjąć; można je ponownie założyć po 15 minutach od zakroplenia oka/oczu. Konieczne jest ścisłe kontrolowanie pacjentów z zespołem suchego oka lub chorobami przebiegającymi z upośledzeniem czynności rogówki, którzy stosują preparat często lub przez długi czas. U dzieci w wieku od 0 do 3 lat, głównie z pierwotną jaskrą wrodzoną, leczeniem pierwszego rzutu pozostaje zabieg chirurgiczny (np. trabekulotomia lub goniotomia). Nie ustalono bezpieczeństwa długotrwałego stosowania latanoprostu u dzieci.
Reklama
Akistan - ciąża
Leku nie należy stosować w okresie ciąży. Latanoprost oraz jego metabolity mogą przenikać do mleka ludzkiego - nie należy stosować leku u kobiet karmiących piersią lub należy przerwać karmienia piersią. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono wpływu latanoprostu na płodność samców lub samic.
Reklama
Akistan - efekty uboczne
Bardzo często: zwiększenie pigmentacji tęczówki, łagodne lub umiarkowane przekrwienie spojówek, podrażnienie oka (pieczenie, uczucie piasku w oczach, świąd, kłucie lub uczucie obecności ciała obcego w oku), zmiany w wyglądzie rzęs i włosów meszkowych (wydłużenie, pogrubienie, ciemnienie, zwiększenie ilości) (znacząca większość przypadków dotyczy Japończyków). Często: przemijające punkcikowate ubytki nabłonka (w większości bezobjawowe), zapalenie brzegów powiek, ból oka. Niezbyt często: obrzęk powiek, zespół suchego oka, zapalenie rogówki, niewyraźne widzenie, zapalenie spojówek, dławica piersiowa, wysypka skórna. Rzadko: zapalenie tęczówki lub zapalenie błony naczyniowej oka (w większości przypadków u pacjentów z istniejącymi sprzyjającymi czynnikami), obrzęk plamki żółtej, objawowy obrzęk i ubytki rogówki, obrzęk okołooczodołowy, zmiany kierunku wyrastania rzęs (co może powodować podrażnienie oka), pojawienie się podwójnego rzędu rzęs przy ujściu gruczołów tarczkowych (distichiasis), astma, zaostrzenie astmy, duszność, miejscowa reakcja skórna na powiekach, ciemnienie skóry powiek. Bardzo rzadko: niestabilna dławica piersiowa, ból w klatce piersiowej. Częstość nieznana: opryszczkowe zapalenie rogówki, bóle głowy, zawroty głowy, torbiel tęczówki, zmiany w obrębie powieki i okołooczodołowe prowadzące do pogłębienia fałdy powiekowej, pseudopemfigoid spojówki oka (sporadycznie, w związku z substancją konserwującą), światłowstręt, kołotanie serca, ból mięśni, ból stawów. U dzieci i młodzieży profil działań niepożądanych jest podobny do obserwowanego u dorosłych; u dzieci i młodzieży częściej niż u dorosłych obserwowano zapalenie błony śluzowej nosa i gardła oraz gorączkę.
Akistan - interakcje
Brak jednoznacznych danych na temat interakcji z innymi lekami. Zgłaszano przypadki paradoksalnego zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego po jednoczesnym podaniu do oka dwóch leków z grupy analogów prostaglandyn - nie zaleca się stosowania dwóch lub więcej prostaglandyn, ich analogów lub pochodnych.
Akistan - dawkowanie
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): 1 kropla do oka lub obydwu oczu objętych procesem chorobowym raz na dobę. Optymalne działanie uzyskuje się podając preparat wieczorem. Nie należy podawać preparatu częściej niż raz na dobę, ponieważ częstsze podawanie zmniejsza działanie obniżające ciśnienie wewnątrzgałkowe. W przypadku pominięcia jednej dawki, należy kontynuować leczenie podając kolejną zaplanowaną dawkę. W celu zmniejszenia wchłaniania substancji czynnej do krwioobiegu, zaleca się uciśnięcie woreczka łzowego w przyśrodkowej części kąta szpary powiekowej (punktowy ucisk) przez minutę natychmiast po wkropleniu każdej kropli. Soczewki kontaktowe należy zdjąć przed zastosowaniem kropli i włożyć je ponownie nie wcześniej niż 15 minut po zakropleniu leku. Jeżeli stosowane są inne miejscowe leki okulistyczne, należy je podać po co najmniej 5-min. przerwie. U dzieci i młodzieży preparat można stosować w takiej samej dawce, jak u dorosłych. Dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci w wieku poniżej 1 roku są bardzo ograniczone. Nie są dostępne dane dotyczące stosowania u wcześniaków (urodzonych przed 36. tygodniem ciąży).
Akistan - uwagi
Po zakropleniu może wystąpić przemijający okres niewyraźnego widzenia - do ustąpienia tego objawu, pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjentów o możliwości trwałej zmiany zabarwienia oka (leczenie jednego oka może prowadzić do trwałej heterochromii).
