Alusal - skład
1 tabl. do ssania zawiera 500 mg wodorotlenku glinu (uwodnionego tlenku glinu); tabletki zawierają sacharozę.
Reklama
Alusal - działanie
Preparat działający miejscowo w żołądku. Związki glinu reagują w żołądku z kwasem solnym tworząc chlorek glinu. W wyniku czego następuje powolne i umiarkowane zobojętnienie treści żołądkowej do pH 4, co zmniejsza uszkadzający wpływ kwasu solnego na błonę śluzową żołądka i początkowego odcinka dwunastnicy. Związki glinu nie powodują wtórnej nadkwaśności i działają ściągająco i zapierająco. Przy prawidłowej czynności nerek związki glinu tylko w niewielkiej ilości ulegają wchłonięciu, a wchłonięta część jest szybko wydalana z moczem.
Reklama
Alusal - wskazania
Stany zapalne błony śluzowej żołądka związane z nadkwaśnością. Objawowe leczenie refleksowego zapalenia przełyku. Leczenie wspomagające choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Reklama
Alusal - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Hipofosfatemia. Zwężenie jelita grubego. Ciężka niewydolność nerek (ryzyko kumulacji jonów glinu). Jednoczesne stosowanie leków lub suplementów diety w postaci tabl. musujących zawierających kwas cytrynowy (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek). Dzieci <6 lat.
Reklama
Alusal - ostrzeżenia
Stosować ostrożnie u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek - ryzyko kumulacji jonów glinu w organizmie i zmniejszenia wchłaniania fosforanów, co może zwiększać ryzyko wystąpienia osteomalacji, encefalopatii i demencji. Do kumulacji jonów glinu może również dojść u pacjentów z porfirią poddawanych hemodializie. Długotrwałe przyjmowanie soli glinu może spowodować zmniejszenie wchłaniania fosforanów - nie stosować dłużej niż 4 tyg. (bez konsultacji lekarskiej). Ze względu na zawartość sacharozy, nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Reklama
Alusal - ciąża
Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego działania związanego ze stosowaniem wodorotlenku glinu tlenku w czasie ciąży i laktacji; brak kontrolowanych badań u ludzi. W ciąży i okresie karmienia piersią stosować ostrożnie. Nie należy stosować dłużej niż 28 dni.
Reklama
Alusal - efekty uboczne
Działania niepożądane, jeżeli występują, zwykle są łagodne i przemijające. Nie obserwowano ciężkich działań niepożądanych związanych ze stosowaniem glinu tlenku uwodnionego. Częstość nieznana: zakażenia układu pokarmowego i układu moczowego (na skutek alkalizacji środowiska wywołanej długotrwałym stosowaniem dużych dawek leku), zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej (szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek), utrata łaknienia, zaparcia (przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek), złe samopoczucie, nieznaczne zmniejszenie aktywności pepsyny.
Alusal - interakcje
Jednoczesne stosowanie z kwasem cytrynowym zawartym w lekach lub suplementach diety w postaci tabletek musujących znacząco zwiększa wchłanianie wodorotlenku glinu z przewodu pokarmowego, nasilając toksyczność glinu, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek - jednocześnie stosowanie jest przeciwwskazane. Lek może opóźniać wchłanianie innych preparatów, na skutek tworzenia trudno rozpuszczalnych soli, kompleksowych połączeń (chelaty) lub adsorpcji leku na powierzchni tabletki - dlatego też inne leki (z wyjątkiem szczegółowo wymienionych poniżej) należy przyjmować 2-3 h po przyjęciu wodorotlenku glinu. Zmniejsza chinolonów; możliwe jest także nasilenie działania neurotoksycznego chinolonów - ciprofloksacynę należy przyjmować 2 h przed lub 4 h po zastosowaniu wodorotlenku glinu; lewoflolcsacynę i norflolcsacynę - 2 h przed lub 2 h; moksyfloksacynę - 6 h przed lub 6 h; ofloksacynę i pefloksacynę - 2 h przed zastosowaniem wodorotlenku glinu. Zmniejsza wchłanianie tetracyklin - wodorotlenek glinu należy przyjmować co najmniej 2-3 h przed lub 2-3 h po podaniu tetracyklin. Zmniejsza wchłanianie ketokonazolu - wodorotlenek glinu należy przyjmować co najmniej 3 h po podaniu ketokonazolu. Opóźnia i zmniejsza wchłanianie izoniazydu - wodorotlenek glinu należy przyjmować 1-2 h po zastosowaniu izoniazydu. W przypadku etambutolu mechanizm interakcji nie jest znany, jednakże wodorotlenek glinu należy przyjmować 4 h po podaniu etambutolu. Może hamować wchłanianie i zmniejszać stężenie we krwi glikozydów naparstnicy - odstęp między przyjęciem wodorotlenku glinu i glikozydów naparstnicy powinien wynosić co najmniej 2 h. Zmniejsza wchłanianie inhibitorów HMG-coA - w większości przypadków zmiany te nie miały znaczenia klinicznego, jednakże w przypadku rozuwastatyny występowało istotne zmniejszenie skuteczności - wodorotlenek glinu należy przyjmować co najmniej 2 h po zastosowaniu rozuwastatyny.
Alusal - dawkowanie
Doustnie: 1-2 tabl. do ssania 1-2 h po posiłkach oraz dodatkowo przed snem lub doraźnie - w przypadku wystąpienia dolegliwości. Nie przekraczać dawki dobowej 12 tabl. do ssania.
Alusal - uwagi
