Ascodan - skład
1 tabl. zawiera 400 mg kwasu acetylosalicylowego i 8 mg fosforanu kodeiny.
Reklama
Ascodan - działanie
Preparat zawierający kwas acetylosalicylowy - niesteroidowy lek przeciwzapalny o właściwościach przeciwbólowych, przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych oraz kodeinę - działający ośrodkowo słaby analgetyk. Mechanizm działania kwasu acetylosalicylowego polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn oraz tromboksanu A2 - na skutek zahamowania cyklooksygenazy kwasu arachidonowego (hamowanie aktywności COX-1 i (lub) COX-2). Kwas acetylosalicylowy hamuje również agregację płytek krwi. Kodeina jest naturalnie występującym związkiem z grupy opioidów, zbliżonym budową chemiczną do morfiny (3-metylomorfina). Kodeina działa poprzez receptory opioidowe μ, choć ma małe powinowactwo do tych receptorów. Podstawowe działanie farmakologiczne kodeiny jest uzależnione od jej metabolizmu do morfiny, stąd też kodeinę można określić jako prolek, ponieważ właściwa aktywność farmakologiczna zależy od metabolitu kodeiny czyli morfiny. Proces O-demetylacji jest zależny od aktywności CYP2D6, który wykazuje polimorfizm genetyczny. Tylko ok. 10% podanej doustnie dawki kodeiny jest metabolizowane do morfiny, stąd też kodeina wykazuje znacznie słabsze działanie przeciwbólowe niż morfina. Działanie przeciwbólowe kodeiny wykorzystuje się w przypadkach kojarzenia z lekami z grupy NLPZ, z którymi wykazuje wyraźny synergizm. Kodeina wykazuje także silne działanie przeciwkaszlowe wskutek depresyjnego wpływu na tzw. ośrodek kaszlu rdzenia przedłużonego. Kwas acetylosalicylowy wchłania się z przewodu pokarmowego w 80-100%. Działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe osiąga maksimum po 1-2 h; utrzymuje się przez 3-6 h. Kodeina i jej sole dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Po podaniu Cmax we krwi pojawia się w ciągu 1 h. Ok. 33% kwasu acetylosalicylowego wiąże się z białkami, jeśli stężenie w surowicy wynosi 120 μg/ml. Stopień wiązania z białkami zależy od stężenia albumin; u zdrowych osób zmniejsza się wraz ze zmniejszeniem tego stężenia. Powstały po hydrolizie kwas salicylowy ulega szybkiej dystrybucji w całym organizmie. Biodostępność kodeiny wynosi ok. 50-55% na skutek procesu pierwszego przejścia przez wątrobę. Nie więcej niż 10% kodeiny występuje w osoczu w postaci związanej z białkiem. Kwas acetylosalicylowy jest hydrolizowany w osoczu do kwasu salicylowego, który jest sprzęgany w wątrobie do kwasu salicylurowego, glukuronidu fenolowego i acylowego oraz wielu innych metabolitów. Metabolizm kodeiny zależy w dużym stopniu od procesu pierwszego przejścia przez wątrobę. U człowieka w 80% kodeina jest sprzęgana z kwasem glukuronowym tworząc pochodną 6-glukuronidową. Tylko 10% kodeiny ulega O-demetylacji tworząc morfinę i taka sama ilość ulega biotransformacji do norkodeiny na skutek procesu N-demetylacji. T0,5 w fazie eliminacji kwasu acetylosalicylowego w osoczu wynosi ok. 2-3 h, a kwasu salicylowego ok. 6 h. Niezhydrolizowany kwas acetylosalicylowy nie kumuluje się w surowicy krwi po wielokrotnym podaniu. Tylko ok. 1% doustnej dawki kwasu acetylosalicylowego wydala się z moczem w postaci niezhydrolizowanej, pozostała część wydalana jest z moczem w postaci kwasu salicylowego i jego metabolitów. Alkalizacja moczu, która zwiększa stopień zjonizowania cząsteczek salicylanów, jest jedną z metod przyspieszania ich eliminacji w przypadku zatruć. T0,5 w fazie eliminacji kodeiny wynosi 2-4 h. Powstające metabolity kodeiny są wydalane z moczem i tylko śladowe ilości z kałem. Niewielka ilość leku niezmienionego metabolicznie wydalana jest z moczem (4-12%).
Reklama
Ascodan - wskazania
Dolegliwości towarzyszące przeziębieniu i grypie z gorączką. Dolegliwości bólowe różnego pochodzenia o lekkim i średnim nasileniu, w tym: ból głowy, mięśni, stawów, ból neuropatyczny i inne. Kodeina jest wskazana u dzieci w wieku 12 lat i starszych w leczeniu ostrego bólu o umiarkowanym nasileniu, który nie ustąpi po leczeniu innymi lekami przeciwbólowymi, takimi jak paracetamol lub ibuprofen (stosowanymi w monoterapii). Ze względu na obecność kwasu acetylosalicylowego preparat można stosować u młodzieży powyżej 12 lat wyłącznie na zlecenie lekarza.
Reklama
Ascodan - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy występuje u 0,3% populacji, w tym u 20% chorych na astmę oskrzelową lub przewlekłą pokrzywkę; objawy nadwrażliwości: pokrzywka, a nawet wstrząs, mogą wystąpić w ciągu 3 h od przyjęcia kwasu acetylosalicylowego). Nadwrażliwość na NLPZ, przebiegająca z objawami, takimi jak: skurcz oskrzeli, katar sienny, wstrząs. Astma oskrzelowa, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, katar sienny lub obrzęk błony śluzowej nosa, gdyż pacjenci z tymi schorzeniami mogą reagować na NLPZ napadami astmy, ograniczonym obrzękiem skóry i błony śluzowej (obrzęk naczynioruchowy) lub pokrzywką częściej niż inni pacjenci. Czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy oraz stany zapalne lub krwawienia z przewodu pokarmowego (może dojść do wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub uczynnienia choroby wrzodowej). Depresja oddechowa. Ostre upojenie alkoholowe. Stany, w których istnieje ryzyko porażennej niedrożności jelit. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. Ciężka niewydolność serca. Zaburzenia krzepnięcia krwi (np. hemofilia, małopłytkowość) oraz jednoczesne leczenie środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna). Niedobór G-6-PD. Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach 15 mg tygodniowo lub większych, ze względu na mielotoksyczność. Jednocześnie z inhibitorami MAO i w okresie do 2 tyg. po ich odstawieniu. Dzieci i młodzież (0-18 lat) poddawani zabiegowi usunięcia migdałka podniebiennego (tonsilektomia) i (lub) gardłowego (adenoidektomia) w ramach leczenia zespołu obturacyjnego bezdechu śródsennego ze względu na zwiększone ryzyko ciężkich i zagrażających życiu działań niepożądanych. Dzieci poniżej 12 lat. Pacjenci, o których wiadomo, że mają bardzo szybki metabolizm z udziałem CYP2D6. Ciąża i okres karmienia piersią. Nie stosować w przypadku urazów głowy lub krwotoków wewnątrzczaszkowych (kodeina może zwiększyć depresję oddechową oraz ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego). Leku nie należy stosować u pacjentów uzależnionych od opioidów.
Reklama
Ascodan - ostrzeżenia
Leku nie należy stosować u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe z grupy sulfonylomocznika, ze względu na ryzyko nasilenia działania hipoglikemizującego, oraz u pacjentów przyjmujących leki przeciw dnie. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoczynnością kory nadnerczy oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz z przewlekłą niewydolnością nerek. Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye`a nie należy stosować kwasu salicylowego u dzieci poniżej 12 lat, a u młodzieży powyżej 12 lat preparaty zawierające kwas acetylosalicylowy można stosować wyłącznie na zlecenie lekarza. Lek stosować ostrożnie u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego oraz z utrudnionym odpływem moczu oraz u pacjentów z chorobami dróg żółciowych (np. kamicą żółciową) oraz po zabiegach chirurgicznych w obrębie dróg żółciowych. U pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego kodeina może wywoływać ostry ból brzucha związany z drogami żółciowymi lub trzustką, któremu zwykle towarzyszą nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych wskazujące na skurcz zwieracza Oddiego. U pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów i (lub) toczniem rumieniowatym układowym oraz niewydolnością wątroby lek należy stosować ostrożnie, gdyż zwiększa się toksyczność salicylanów; u tych pacjentów należy kontrolować czynność wątroby. Przyjmowanie leku w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Preparat ze względu na to, że zawiera kwas acetylosalicylowy, należy odstawić na 5 do 7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym, ze względu na ryzyko wydłużonego czasu krwawienia, zarówno w czasie jak i po zabiegu. Ostrożnie stosować w przypadku: krwotoków macicznych, nadmiernego krwawienia miesiączkowego, stosowania wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej, nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Podczas przyjmowania leku nie należy pić alkoholu, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia depresji oddechowej (kodeina). Nadużywanie leków przeciwbólowych zawierających kodeinę (leczenie dłużej niż 3 dni i (lub) stosowanie dawek większych niż zalecane) może prowadzić do ryzyka uzależnienia włącznie z wystąpieniem objawów odstawiennych po nagłym zakończeniu leczenia. U pacjentów w podeszłym wieku lek należy stosować w mniejszych dawkach i w większych odstępach czasowych, ze względu na zwiększone ryzyko występowania objawów niepożądanych w tej grupie pacjentów. Lek może powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Kodeina jest metabolizowana przez enzym wątrobowy CYP2D6 do morfiny, jej aktywnego metabolitu. Jeśli u pacjenta występuje niedobór lub pacjent nie ma tego enzymu, nie będzie uzyskane odpowiednie działanie terapeutyczne. Z danych szacunkowych wynika, że do 7% populacji kaukaskiej może mieć niedobór tego enzymu. Jednak, jeśli u pacjenta występuje szybki lub bardzo szybki metabolizm, istnieje zwiększone ryzyko działań niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet w zwykle zalecanych dawkach. U tych pacjentów następuje szybkie przekształcenie kodeiny w morfinę, co prowadzi do większych niż oczekiwane stężeń morfiny w surowicy. Częstość występowania bardzo szybkiego metabolizmu w różnych populacjach: afrykańska/etiopska - 29%; afroamerykańska - 3,4-6,5%; azjatycka - 1,2-2%; kaukaska - 3,6-6,5%; grecka - 6%; węgierska- 1,9%; północnoeuropejska 1-2%. Kodeina stosowana pooperacyjnie u dzieci po zabiegu usunięcia migdałka podniebiennego i (lub) gardłowego w obturacyjnym bezdechu śródsennym, prowadzi do rzadkich, lecz zagrażających życiu działań niepożądanych, w tym do zgonu. Wszystkie dzieci otrzymywały kodeinę w dawkach, które były w odpowiednim zakresie dawek; jednak istnieją dowody, że te dzieci bardzo szybko, albo szybko metabolizują kodeinę do morfiny. Nie zaleca się stosowania kodeina u dzieci, u których czynność oddechowa może być zaburzona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub rozległymi zabiegami chirurgicznymi. Czynniki te mogą nasilać objawy toksyczności morfiny.
Reklama
Ascodan - ciąża
Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Leki hamujące cyklooksygenazę mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.
Reklama
Ascodan - efekty uboczne
Częstość nieznana: małopłytkowość, niedokrwistość wskutek mikrokrwawień z przewodu pokarmowego, niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z niedoborem G-6-PD, leukopenia, agranulocytoza, eozynopenia, zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, wydłużenie czasu protrombinowego, wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, wstrząs, szumy uszne (zazwyczaj jako objaw przedawkowania), zaburzenia słuchu, zawroty głowy, senność, zaburzenia nastroju, omamy, drgawki (dzieci), sedacja, zwężenie źrenic, niewydolność serca, nadciśnienie, ortostatyczny spadek ciśnienia tętniczego krwi, depresja oddechowa, skurcz oskrzeli (hamowanie ośrodka oddechowego występuje częściej u pacjentów w wieku podeszłym oraz u małych dzieci, u których mogą wystąpić również drgawki), niestrawność, zgaga, uczucie pełności w nadbrzuszu, nudności, wymioty, brak łaknienia, bóle brzucha, suchość w jamie ustnej, zaparcia, krwawienia z przewodu pokarmowego, uszkodzenie błony śluzowej żołądka, uczynnienie choroby wrzodowej, perforacje (owrzodzenie żołądka występuje u 15% pacjentów długotrwale przyjmujących kwas acetylosalicylowy), ogniskowa martwica komórek wątrobowych, tkliwość i powiększenie wątroby, szczególnie u pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, układowym toczniem rumieniowatym, gorączką reumatyczną lub chorobą wątroby w wywiadzie, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, fosfatazy alkalicznej i stężenia bilirubiny, ostry ból brzucha z cechami bólu charakterystycznego dla schorzeń dróg żółciowych lub trzustki, wskazujące na skurcz zwieracza Oddiego; (dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego), swędzenie, wysypka, białkomocz, obecność leukocytów i erytrocytów w moczu, martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek, trudności w oddawaniu moczu, zatrzymanie moczu, skurcz moczowodów, obniżenie libido lub potencji.
Ascodan - interakcje
Kwas acetylosalicylowy zmniejsza działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów ACE poprzez pośredni wpływ na powstawanie angiotensyny pod wpływem reniny. Kwas acetylosalicylowy może w znacznym stopniu zwiększać stężenie, a tym samym toksyczność acetazolamidu na skutek hamowania jego wydzielania do światła kanalików nerkowych. Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego i leków przeciwzakrzepowych (np. heparyna, warfaryna) może spowodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego. Kwas acetylosalicylowy może wypierać warfarynę z połączeń białkowych, prowadząc do wydłużenia czasu protrombinowego i czasu krwawienia. Kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie przeciwzakrzepowe heparyny, zwiększając tym samym ryzyko krwawienia. Kwas acetylosalicylowy we krwi wypiera z połączeń z białkiem kwas walproinowy i fenytoinę, co może prowadzić do toksycznego działania tych leków. Działanie hipotensyjne β-adrenolityków może ulec osłabieniu na skutek równoczesnego stosowania kwasu acetylosalicylowego, co jest związane z hamowaniem wytwarzania prostaglandyn i zmniejszeniem przepływu krwi przez nerkę oraz retencją wody w organizmie. Kwas acetylosalicylowy może zmniejszyć skuteczność leków moczopędnych u pacjentów z chorobami nerek oraz układu sercowo-naczyniowego na skutek hamowania syntezy prostaglandyn w nerkach, co prowadzi do zmniejszenia przepływu krwi przez nerkę i retencji wody w organizmie. Salicylany wypierają metotreksat z połączeń z białkiem i zwiększają stężenie frakcji niezwiązanej z białkiem we krwi. Hamują też klirens nerkowy metotreksatu. Prowadzi to do nasilenia toksycznego działania metotreksatu na szpik kostny. Stosowanie kwasu acetylosalicylowego jednocześnie z metotreksatem w dawkach 15 mg na tydzień lub większych jest przeciwwskazane. Zachować ostrożność podczas stosowania z metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydz. Nie należy stosować jednocześnie kwasu acetylosalicylowego z innymi NLPZ, ze względu na zwiększone ryzyko występowania działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, zwiększone ryzyko krwawień lub możliwość zmniejszenia wydolności nerek. Podawane jednocześnie glikokortykosteroidy z kwasem acetylosalicylowym zwiększają ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego. Glikokortykosteroidy poprzez zwiększanie przesączania kłębuszkowego i hamowanie resorpcji zwrotnej w kanalikach nerkowych, zwiększają wydalanie salicylanów z moczem, dlatego nagłe przerwanie terapii tymi lekami może spowodować objawy związane z przedawkowaniem salicylanów. Kwas acetylosalicylowy nasila działanie hipoglikemizujące doustnych leków przeciwcukrzycowych poprzez wypieranie ich z połączeń z białkiem, co prowadzi do zwiększenia stężenia leku we frakcji wolnej, niezwiązanej z białkiem. Leku nie należy stosować jednocześnie z pochodnymi sulfonylomocznika. Duże dawki kwasu acetylosalicylowego mogą spowodować zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę u pacjentów leczonych insuliną. Salicylany osłabiają działanie leków zwiększających wydalanie kwasu moczowego (np. probenecyd, sulfinpirazon). Leku nie należy stosować jednocześnie z lekami przeciw dnie. Kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie digoksyny, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub z niewydolnością nerek. Kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie leków trombolitycznych, takich jak streptokinaza i alteplaza. Alkohol zwiększa częstość i nasilenie krwawień z przewodu pokarmowego spowodowanych przez kwas acetylosalicylowy. Kodeina może zwiększać działanie depresyjne etanolu na OUN, w tym działanie depresyjne na ośrodek oddechowy. W trakcie leczenia nie należy pić alkoholu. Leku nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO. Leki działające depresyjnie na OUN - leki nasenne, uspokajające, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, pochodne fenotiazyny - mogą addytywnie zwiększać depresyjne działanie kodeiny na OUN. Jednoczesne stosowanie kodeiny z lekami cholinolitycznymi może spowodować niedrożność porażenną jelit. Kodeina nasila hamujące działanie na ośrodek oddechowy innych opioidowych leków przeciwbólowych. Kodeina opóźnia wchłanianie meksyletyny i może osłabiać jej działanie przeciwarytmiczne. Metoklopramid, domperydon - kodeina może wykazywać działanie antagonistyczne odnośnie ich wpływu na przewód pokarmowy. Omeprazol nie wpływa na wchłanianie kwasu acetylosalicylowego.
Ascodan - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: jednorazowo 1-2 tabl. W razie konieczności dawka może być powtarzana od 2 do 3 razy na dobę, nie częściej niż co 4 h. Nie należy przyjmować więcej niż 6 tabl. w ciągu doby. Młodzież w wieku powyżej 12 lat (wyłącznie na zalecenie lekarza): 1-2 tabl. na dobę. Nie zaleca się stosowania preparatu u młodzieży w wieku 12-18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego w objawowym leczeniu kaszlu i przeziębienia. Lek jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Lek należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez jak najkrótszy czas. Czas trwania leczenia należy ograniczyć do 3 dni i jeśli nie osiągnięto skutecznego złagodzenia bólu, pacjenci/opiekunowie powinni zasięgnąć opinii lekarza. Tabletki należy przyjmować w czasie lub po posiłku, popijając dużą ilością wody.
Ascodan - uwagi
Ze względu na to, że lek zawiera kodeinę, może powodować senność oraz wpływać na sprawność psychoruchową, podczas leczenia preparatem nie należy prowadzić pojazdów oraz obsługiwać maszyn.
