Fultium-D3 - skład
1 kaps. zawiera 500 µg cholekalcyferolu (co odpowiada 20 000 IU witaminy D3).
Reklama
Fultium-D3 - działanie
Witamina D3 w biologicznie czynnej postaci pobudza wchłanianie wapnia z jelita, wnikanie wapnia do osseiny oraz uwalnianie wapnia z tkanki kostnej. W jelicie cienkim wpływa na szybkie i opóźnione wchłanianie wapnia. Pobudzany jest również bierny i czynny transport fosforu. W nerkach hamuje wydalanie wapnia i fosforanów poprzez wzmaganie resorpcji kanalikowej, a w przytarczycach wytwarzanie parathormonu (PTH). Dodatkowo zmniejsza wydzielanie PTH przez zwiększenie wchłaniania wapnia w jelicie cienkim. Witamina D dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego w obecności żółci, dlatego przyjmowanie podczas jedzenia może ułatwić jej wchłanianie. Cholekalcyferol ulega hydroksylacji w wątrobie do 25-hydroksycholekalcyferolu, a następnie w nerkach do czynnego metabolitu - 1,25-dihydroksycholekalcyferolu (kalcytriolu), odpowiedzialnego za zwiększenie wchłaniania wapnia. Witamina D, która nie uległa metabolizmowi, magazynowana jest w tkance tłuszczowej i mięśniowej. Witamina D3 i jej metabolity są wydalane głównie z żółcią i kałem oraz w niewielkim stopniu z moczem.
Reklama
Fultium-D3 - wskazania
Wstępne leczenie objawowego niedoboru witaminy D u osób dorosłych.
Reklama
Fultium-D3 - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadmiar witaminy D. Kamica nerkowa i (lub) nefrokalcynoza. Choroby lub stany wynikające z hiperkalcemii i (lub) hiperkalciurii. Ciężkie zaburzenia czynności nerek.
Reklama
Fultium-D3 - ostrzeżenia
Witaminę D należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz należy monitorować ich wpływ na stężenie wapnia i fosforu. Należy uwzględnić ryzyko zwapnienia tkanek miękkich. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek witamina D w postaci cholekalcyferolu może nie być prawidłowo metabolizowana, dlatego lek jest przeciwwskazany u tych pacjentów. Konieczne jest zachowanie ostrożności w przypadku pacjentów otrzymujących leczenie w związku z chorobą układu sercowo-naczyniowego. Leku nie należy przyjmować, jeśli pacjent ma skłonność do tworzenia się kamieni nerkowych zawierających wapń. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami nerkowego wydalania wapnia i fosforanów, w leczeniu pochodnymi benzotiadiazyny oraz u pacjentów unieruchomionych (ryzyko hiperkalcemii, hiperkalciurii). U tych pacjentów należy monitorować stężenie wapnia w osoczu i w moczu. Pacjentom z sarkoidozą witaminę D3 należy przepisywać z zachowaniem ostrożności ze względu na ryzyko zwiększonego metabolizmu witaminy D do jej czynnej postaci – u tych pacjentów należy monitorować zawartość wapnia w surowicy i w moczu. Leku nie należy stosować w przypadku występowania rzekomej nadczynności przytarczyc, ponieważ zapotrzebowanie na witaminę D może być obniżone w okresach prawidłowej wrażliwości na tę witaminę, co stwarza ryzyko długoterminowego przedawkowania. W takich przypadkach dostępne są pochodne witaminy D, których stężenie łatwiej jest kontrolować. Podczas długotrwałego leczenia z użyciem równoważnej dawki dobowej przekraczającej 1000 IU witaminy D, należy monitorować stężenie wapnia w surowicy oraz czynność nerek, w szczególności u osób w podeszłym wieku. W przypadku hiperkalcemii lub hiperkalciurii (przewyższającej 300 mg (7,5 mmol)/dobę) leczenie musi zostać przerwane. W przypadku wystąpienia objawów zaburzenia czynności nerek, należy zmniejszyć dawkę lub przerwać leczenie. Przepisując inne leki zawierające witaminę D, analogi i metabolity witaminy D, a także w przypadku jednoczesnego przyjmowania żywności i suplementów diety zawierających witaminę D, należy wziąć pod uwagę zawartość witaminy D w preparacie. Dodatkowe dawki witaminy D i wapnia należy przyjmować pod ścisłym nadzorem lekarza. W takich przypadkach konieczne jest częste monitorowanie stężenia wapnia w surowicy oraz wydalania wapnia z moczem. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat. Kapsułki nie są odpowiednią postacią dawkowania dla dzieci w wieku poniżej 12 lat, ze względu na ryzyko zadławienia.
Reklama
Fultium-D3 - ciąża
Podczas ciąży i laktacji nie zaleca się stosowania preparatów o dużej mocy, należy stosować preparaty o mniejszej mocy. Niedobór witaminy D jest szkodliwy dla matki i dziecka. W przypadku niedoboru witaminy D, zalecana dawka zależy od krajowych wytycznych, jednak maksymalna dawka nie powinna przekraczać 4000 IU/dobę. Należy unikać przedawkowania witaminy D w czasie ciąży, ponieważ długotrwała hiperkalcemia może prowadzić do opóźnienia fizycznego i psychicznego, nadzastawkowego zwężenia aorty oraz retinopatii u dziecka. Doświadczenia na zwierzętach wykazały, że duże dawki witaminy D mają działanie teratogenne. Witamina D3 i jej metabolity przenikają do mleka kobiecego. Należy to wziąć pod uwagę, podając dodatkową witaminę D dziecku. Nie oczekuje się, aby prawidłowe stężenia endogennej witaminy D miały niepożądany wpływ na płodność.
Reklama
Fultium-D3 - efekty uboczne
Niezbyt często: hiperkalcemia i hiperkalciuria. Rzadko: świąd, wysypka i pokrzywka.
Fultium-D3 - interakcje
Leczenie towarzyszące fenytoiną, izoniazydem lub barbituranami może osłabić działanie witaminy D ze względu na aktywację metaboliczną. Jednoczesne stosowanie glikokortykosterydów może osłabiać działanie witaminy D. Działanie naparstnicy oraz innych glikozydów nasercowych może zostać wzmożone przez doustne podawanie wapnia w połączeniu z witaminą D. Konieczna jest ścisła kontrola medyczna oraz, w razie konieczności, monitorowanie wyników EKG oraz stężenia wapnia. Ryfampicyna może zmniejszać skuteczność cholekalcyferolu poprzez indukcję enzymów wątrobowych. Jednoczesne podawanie pochodnych benzotiadiazyny (diuretyki tiazydowe) zwiększa ryzyko hiperkalcemii, poprzez zmniejszenie wydalania wapnia przez nerki. Dlatego należy kontrolować stężenie wapnia w osoczu i w moczu. Jednoczesne leczenie żywicami jonowymiennymi takimi jak kolysteramina lub lekami przeczyszczającymi takimi jak olej parafinowy oraz orlistatem, może zmniejszyć wchłanianie witaminy D z układu pokarmowego. Lek cytotoksyczny aktynomycyna oraz imidazolowe leki przeciwgrzybicze zakłócają działanie witaminy D przez hamowanie konwersji 25-hydroksywitaminy D do 1,25-dihydroksywitaminy D przez enzym nerkowy - 1-hydroksylazę 25-hydroksywitaminy D. Ketokonazol może hamować zarówno enzymy syntezy jak i reakcji katabolicznych witaminy D. Zmniejszenie stężeń endogennej witaminy D w surowicy obserwowano po podawaniu 300 mg/dobę do 1200 mg/dobę ketokonazolu zdrowym mężczyznom przez jeden tydzień. Jednak nie przeprowadzono badań interakcji ketokonazolu z witaminą D w badaniach in vivo.
Fultium-D3 - dawkowanie
Doustnie. Zalecana dawka: 1 kaps. tygodniowo. Po pierwszym miesiącu leczenia można rozważyć stosowanie niższej dawki, w zależności od pożądanego stężenia 25-hydroksycholekalcyferolu (25(OH)D) w surowicy, nasilenia choroby oraz odpowiedzi pacjenta na leczenie. Alternatywnie, można zastosować krajowe zalecenia dotyczące dawkowania w leczeniu niedoboru witaminy D. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczna modyfikacja dawki u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby. Preparatu nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą, najlepiej podczas głównego posiłku w ciągu dnia.
Fultium-D3 - uwagi
Wpływ preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów jest mało prawdopodobny.
