Fuzeon - skład
1 fiolka zawiera 108 mg enfuwirtydu. 1 ml przygotowanego roztworu zawiera 90 mg enfuwirtydu.
Reklama
Fuzeon - działanie
Enfuwirtyd należy do grupy terapeutycznej zwanej inhibitorami fuzji. Jest on inhibitorem strukturalnego przekształcenia gp41 HIV-1 i działa poprzez specyficzne pozakomórkowe wiązanie tego białka wirusowego. W rezultacie blokuje fuzję pomiędzy błonami komórkowymi wirusa i komórki docelowej, zapobiegając tym samym wniknięciu wirusowego RNA do komórki docelowej. Enfuwirtyd hamuje również, przebiegającą z udziałem otoczki wirusa HIV-1, fuzję pomiędzy komórkami. Badania nad enfuwirtydem w skojarzeniu z reprezentantami różnych grup leków przeciwretrowirusowych wykazały addycję lub synergizm w działaniu przeciwwirusowym, bez cech antagonizmu. Całkowita biodostępność po podskórnym podaniu 90 mg enfuwirtydu w brzuch wynosi 84,3 +/- 15,5%. Cmax wynosi 4,59 +/- 1,5 µg/ml. Podskórne wchłanianie enfuwirtydu jest proporcjonalne do podanej dawki w przedziale 45-180 mg. Podskórne wchłanianie dawki 90 mg jest porównywalne w przypadku wstrzyknięcia w brzuch, udo lub ramię. Enfuwirtyd wiąże się w 92% z białkami osocza u pacjentów zakażonych wirusem HIV. Należy spodziewać się, że jako peptyd, enfuwirtyd ulega rozkładowi do składających się nań aminokwasów, a następnie, że aminokwasy te ulegną ponownemu wykorzystaniu w puli organizmu. Po podaniu podskórnym 90 mg enfuwirtydu T0,5 wynosi 3,8 +/- 0,6 h.
Reklama
Fuzeon - wskazania
Leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwretrowirusowymi pacjentów zakażonych wirusem HIV-1, u których dotychczas stosowane leczenie, obejmujące co najmniej jeden preparat z następujących grup leków przeciwretrowirusowych: inhibitorów proteazy, nienukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy i nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy - zakończyło się niepowodzeniem lub związane było z nietolerancją wcześniej stosowanych schematów leczenia.
U pacjentów, u których stosowany dotychczas schemat leczenia przeciwretrowirusowego okazał się nieskuteczny, przy podejmowaniu decyzji o zastosowaniu nowego schematu leczenia należy dokładnie przeanalizować dotychczasową historię leczenia i wzorce mutacji związane z poszczególnymi lekami. Odpowiednie może być wykonanie testów oporności, jeśli badanie to jest dostępne.
Reklama
Fuzeon - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu.
Reklama
Fuzeon - ostrzeżenia
Enfuwirtyd należy przyjmować jako jeden ze składników terapii skojarzonej. Pacjenci, u których rozwinęły się objawy ogólnoustrojowej reakcji nadwrażliwości, powinni odstawić lek, nie należy wznawiać leczenia enfuwirtydem. Nie zidentyfikowano czynników ryzyka, które pozwalałyby przewidzieć wystąpienie i stopień nasilenia reakcji nadwrażliwości na enfuwirtyd. Enfuwirtyd może zaburzać niektóre czynności układu immunologicznego. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność enfuwirtydu nie były szczegółowo oceniane u pacjentów ze współistniejącymi chorobami wątroby. U chorych z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C, u których stosuje się leczenie przeciwretrowirusowe występuje zwiększone ryzyko ciężkich i potencjalnie śmiertelnych działań niepożądanych związanych z dekompensacją czynności wątroby. Brak doświadczeń u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, a tylko ograniczone dane dotyczą chorych z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek oraz pacjentów dializowanych - lek należy stosować ostrożnie w tych grupach pacjentów. Podawanie preparatu osobom niezakażonym wirusem HIV-1 może indukować powstawanie przeciwciał przeciwko enfuwirtydowi, wykazujących krzyżową reakcję z glikoproteiną 41 (gp-41) HIV. Skutkiem tego może być fałszywie dodatni wynik testu ELISA z przeciwciałami anty-HIV. Ze względu na ryzyko martwicy kości, należy poinformować pacjentów, by zwrócili się do lekarza, jeśli odczuwają bóle w stawach, sztywność stawów lub trudności w poruszaniu się. Preparat nie jest zalecany do podawania dzieciom <6 lat z powodu niedostatecznej ilości danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności stosowania. Nie ma doświadczenia dotyczącego stosowania leku u pacjentów >65 lat.
Reklama
Fuzeon - ciąża
Badania na zwierzętach nie wskazują na szkodliwe oddziaływania na rozwój płodu. Lek powinien być stosowany jedynie w przypadku, gdy oczekiwane korzyści przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. W czasie leczenia enfuwirtydem kobiety nie powinny karmić piersią ze względu na możliwość przeniesienia zakażenia wirusem HIV i inne możliwe niepożądane działania, które mogą wystąpić u dzieci karmionych piersią.
Reklama
Fuzeon - efekty uboczne
Najczęściej występują reakcje miejscowe w miejscu wstrzyknięcia: ból o nasileniu od łagodnego do umiarkowanego lub dyskomfort, rumień, stwardnienie, guzki, torbiele, świąd i wybroczyny. U 1,5% pacjentów wystąpiły zakażenia w miejscu wstrzyknięcia, w tym ropnie i zapalenie tkanki łącznej. Bardzo często: neuropatia obwodowa; zmniejszenie masy ciała. Często: zapalenie zatok obocznych nosa, brodawczaki skóry, grypa, zapalenie płuc i zakażenia ucha; limfadenopatia; zmniejszenie łaknienia, anoreksja, hipertriglicerydemia, cukrzyca; niepokój, koszmary nocne, rozdrażnienie; hipoestezja, zaburzenia uwagi, drżenie; zapalenie spojówek; zawroty głowy; zapalenie błony śluzowej nosa; zapalenie trzustki, refluks żołądkowo-przełykowy; suchość skóry, wyprysk łojotokowy, rumień, trądzik; bóle mięśni; kamica nerkowa; zespół objawów grypopodobnych, osłabienie; krwiomocz. Ponadto stwierdzono niewielką liczbę reakcji nadwrażliwości związanych z enfuwirtydem i nawrót tej reakcji w kilku przypadkach po ponownym podaniu leku. Obserwowane objawy obejmowały: wysypkę, gorączkę, nudności i wymioty, dreszcze, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi i zwiększenie aktywności aminotransferaz, a być może również pierwotną reakcję kompleksów immunologicznych, niewydolność oddechową i kłębuszkowe zapalenie nerek. U pacjentów zakażonych HIV z ciężkim niedoborem immunologicznym w czasie rozpoczynania złożonej terapii przeciwwirusowej (CART), może wystąpić reakcja zapalna na niewywołujące objawów lub śladowe patogeny oportunistyczne, powodująca wystąpienie ciężkich objawów klinicznych lub nasilenie objawów. Zwykle reakcje tego typu obserwowane są w ciągu kilku pierwszych tygodni lub miesięcy od rozpoczęcia CART. Typowymi przykładami są: zapalenie siatkówki wywołane wirusem cytomegalii, uogólnione i (lub) miejscowe zakażenia prątkami oraz zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis carinii. Zaobserwowano także przypadki występowania chorób autoimmunologicznych (takich jak choroba takich jak choroba Gravesa-Basedowa i autoimmunologiczne zapalenie wątroby) w przebiegu reaktywacji immunologicznej, jednak czas do ich wystąpienia jest zmienny i zdarzenia te mogą wystąpić wiele miesięcy po rozpoczęciu leczenia. Odnotowano przypadki martwicy kości, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka, zaawansowaną chorobą spowodowaną przez HIV i (lub) poddanych długotrwałej terapii CART. Dodanie preparatu do optymalnego tła leczenia (OTL) lekami przeciwretrowirusowymi zazwyczaj nie zwiększało częstości i ciężkości większości działań niepożądanych. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były biegunka i nudności. Ponadto obserwowano: eozynofilę, zwiększenie aktywności AlAT lub fosfokinazy kreatynowej we krwi oraz zmniejszenie stężenia hemoglobiny.
Fuzeon - interakcje
Nie należy oczekiwać znaczących interakcji farmakokinetycznych pomiędzy enfuwirtydem a jednocześnie stosowanymi produktami leczniczymi metabolizowanymi przez enzymy cytochromu CYP450. W badaniu in vivo, enfuwirtyd w dawce 90 mg 2 razy na dobę, nie hamował metabolizmu substratów CYP3A4 (dapson), CYP2D6 (debryzochina), CYP1A2 (kofeina), CYP2C19 (mefenytoina) i CYP2E1 (chlorzoksazon). Jednoczesne podawanie rytonawiru (silnego inhibitora CYP3A4) lub sakwinawiru w skojarzeniu z dawką przypominającą rytonawiru lub ryfampicyny (silnego induktora CYP34A) nie powodowało klinicznie istotnych zmian w farmakokinetyce enfuwirtydu.
Fuzeon - dawkowanie
Preparat powinien być przepisywany przez lekarzy, którzy mają doświadczenie w leczeniu zakażenia HIV.
Podskórnie w górną część ramienia, przednią powierzchnię uda lub w brzuch. Dorośli i młodzież ≥16 lat: zalecana dawka wynosi 90 mg 2 razy na dobę. Dzieci ≥6 lat (doświadczenia dotyczą ograniczonej liczby dzieci): dzieci o mc. 11-15,5 kg - 27 mg 2 razy na dobę; 15,6-20 kg - 36 mg 2 razy na dobę; 20,1-24,5 kg - 45 mg 2 razy na dobę; 24,6-29 kg - 54 mg 2 razy na dobę; 29,1-33,5 kg - 63 mg 2 razy na dobę; 33,6-38 kg - 72 mg 2 razy na dobę; 38,1-42,5 kg - 81 mg 2 razy na dobę; ≥42,6 kg - 90 mg 2 razy na dobę. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek, w tym u pacjentów dializowanych.
Fuzeon - uwagi
Jeśli roztwór nie został zużyty bezpośrednio po przygotowaniu, okres przechowywania może wynosić do 24 h pod warunkiem, że przygotowanie roztworu odbywało się w warunkach aseptycznych, a temp. przechowywania wynosi 2-8st.C.
