Quamatel - skład
1 tabl. powl. zawiera 20 mg lub 40 mg famotydyny.
Reklama
Quamatel - działanie
Kompetycyjny inhibitor receptorów histaminowych H2. Famotydyna hamuje wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Zmniejsza zarówno kwaśność, jak i objętość soku żołądkowego, natomiast zmniejszenie wydzielania pepsyny jest proporcjonalne do ilości wydzielonego soku żołądkowego. Famotydyna hamuje podstawowe i nocne wydzielanie kwasu solnego, a także stymulowane pentagastryną, betazolem, kofeiną, insuliną i fizjologicznym odruchem z nerwu błędnego. Czas zahamowania wydzielania po dawkach 20 i 40 mg wynosi 10-12 h. Biodostępność wynosi 40-45%. Maksymalne stężenie we krwi występuje po 1-3 h. Z białkami osocza wiąże się w 15-20%. Jest metabolizowana w wątrobie. Wydala się z moczem (65-70%) oraz na drodze przemian metabolicznych (30-35%). 25-60% dawki doustnej jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. T0,5 we krwi wynosi 2,3-3,5 h. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 10 ml/min) okres półtrwania może przekroczyć 20 h.
Reklama
Quamatel - wskazania
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy (leczenie i profilaktyka), refluks żołądkowo-przełykowy i inne stany przebiegające z nadmiernym wydzielaniem soku żołądkowego (np. zespół Zollinger-Ellisona).
Reklama
Quamatel - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu oraz inne leki z grupy antagonistów receptora H2. Dzieci.
Reklama
Quamatel - ostrzeżenia
Szczególne ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek. Ze względu na zawartość laktozy, preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, nietolerancją laktozy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Quamatel - ciąża
W ciąży lek może być stosowany tylko w przypadku zdecydowanej konieczności. Famotydyna przenika do mleka matki - w okresie karmienia piersią należy dokonać wyboru między przerwaniem karmienia a dalszym podawaniem leku.
Reklama
Quamatel - efekty uboczne
Niezbyt często: zmęczenie, przemijające zaburzenia psychiczne (depresja, dezorientacja, splątanie, niepokój, pobudzenie i halucynacje), nudności, wymioty, dyskomfort lub bóle w obrębie jamy brzusznej, anoreksja, suchość w jamie ustnej, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka cholestatyczna, wysypka, świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioworuchowy, bóle stawów i mięśni, kurcze mięśni. Rzadko: ból i zawroty głowy, zaparcie, biegunka. Bardzo rzadko: toksyczne martwicze oddzielanie naskórka, blok przedsionkowo-komorowy oraz ginekomastia, która ustępuje po odstawieniu leku. Ponadto obserwowano rzadkie przypadki leukopenii, pancytopenii, trombocytopenii i agranulocytozy oraz nasilenia istniejącej choroby wątroby, jednak nie potwierdzono związku przyczynowego pomiędzy leczeniem famotydyną a występowaniem tych działań niepożądanych.
Quamatel - interakcje
U pacjentów z nadwrażliwością na inne leki z grupy antagonistów receptora H2 istnieje ryzyko wystąpienia nadwrażliwości krzyżowej po podaniu famotydyny. Famotydyna nie wpływa na wątrobowy układ enzymatyczny związany z cytochromem P-450 i w związku z tym nie powoduje zwiększenia stężenia warfaryny, teofiliny, fenytoiny, diazepamu, propranololu, aminofenazonu i fenazonu. Może zmniejszać wchłanianie ketokonazolu i innych leków, których wchłanianie zależy od kwaśności soku żołądkowego.
Quamatel - dawkowanie
Doustnie. Choroba wrzodowa dwunastnicy: leczenie - 40 mg raz na dobę przed snem lub 20 mg 2 razy na dobę (rano i wieczorem) przez 4-8 tyg.; zapobieganie - 20 mg raz na dobę przed snem. Choroba wrzodowa żołądka: 40 mg raz na dobę przed snem przez 4-8 tyg. Refluks żołądkowo-przełykowy: 20 mg 2 razy na dobę (rano i wieczorem) przez 6-12 tyg.; w przypadku, gdy refluks żołądkowo-przełykowy wiąże się z występowaniem nadżerek lub zapaleniem przełyku zaleca się dawkę 40 mg 2 razy na dobę przez 12 tyg. Zespół Zollinger-Ellisona: dawka początkowa wynosi zazwyczaj 20 mg co 6 h u pacjentów, u których wcześniej nie stosowano innego leczenia hamującego wydzielanie soku żołądkowego, następnie dawkę należy dostosować indywidualnie w zależności od stanu pacjenta; u pacjentów leczonych wcześniej innym antagonistą receptorów H2 można zwiększyć dawkę początkową. W niewydolności nerek przy klirensie kreatyniny poniżej 10 ml/min dawkę dobową należy zmniejszyć do 20 mg.
Quamatel - uwagi
Przed rozpoczęciem leczenia choroby wrzodowej żołądka należy upewnić się, że zmiana nie ma charakteru nowotworowego. Preparat może zaburzać zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi i obsługiwania maszyn będących w ruchu.
