Dietetyczka wyjaśnia. 👉 To przez to możesz mieć problem ze schudnięciem. Sprawdź❗
Dietetyczka wyjaśnia. 👉 To przez to możesz mieć problem ze schudnięciem. Sprawdź❗
Dietetyczka wyjaśnia. 👉 To przez to możesz mieć problem ze schudnięciem. Sprawdź❗

Thiocodin - skład i dawkowanie. Kiedy zaczyna działać?

Thiocodin to lek zawierający kodeinę i sulfogwajakol. Ośrodkowo hamuje odruch kaszlu i miejscowo upłynnia wydzielinę dróg oddechowych. Zmniejsza częstość napadów kaszlu.
Spis treści

Reklama

Skład leku Thiocodin

1 tabl. lub 10 ml syropu zawiera 15 mg półwodnego fosforanu kodeiny i 300 mg sulfogwajakolu. Syrop zawiera sacharozę, parahydroksybenzoesan propylu oraz benzoesan sodu.

Reklama

Jakie ma działanie?

Skojarzenie leku przeciwkaszlowego (kodeina) i wykrztuśnego (sulfogwajakol). Działanie preparatu polega na ośrodkowym hamowaniu odruchu kaszlowego i miejscowym upłynnieniu wydzieliny dróg oddechowych.

Kodeina jest pochodną morfiny o ośrodkowym działaniu przeciwkaszlowym, hamuje odruch kaszlowy zmniejszając częstość napadów kaszlu.

Maksymalne stężenie kodeiny we krwi występuje w ciągu 1-2 h po podaniu. Działanie przeciwkaszlowe utrzymuje się do 4-8 h. Metabolizowana jest głównie w wątrobie i wydalana z moczem w postaci glukuronianów.

Sulfogwajakol działa wykrztuśnie. Zwiększa wydzielanie gruczołów oskrzelowych poprzez drażnienie błony śluzowej żołądka (działanie pośrednie) i oskrzeli (działanie bezpośrednie) oraz ułatwia przemieszczanie upłynnionej wydzieliny w drogach oddechowych i jej odkrztuszanie.

Reklama

Wskazania do stosowania leku Thiocodin

Leczenie suchego, uporczywego kaszlu bez odkrztuszania wydzieliny.

Reklama

Przeciwwskazania do stosowania

Nadwrażliwość na półwodny fosforan kodeiny, sulfogwajakol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Niewydolność oddechowa. Śpiączka. Astma oskrzelowa. Mukowiscydoza. Rozstrzenie oskrzeli. Choroba alkoholowa. Uzależnienie od opioidów.

Pacjenci, o których wiadomo, że mają bardzo szybki metabolizm z udziałem CYP2D6 (szybkie przekształcenie kodeiny w morfinę, co prowadzi do większych niż oczekiwane stężeń morfiny we krwi i zwiększenia ryzyka toksyczności opioidów, nawet w zwykle zalecanych dawkach).

Dzieci w wieku <12 lat (zwiększone ryzyko ciężkich i zagrażających życiu działań niepożądanych). Ciąża i okres karmienia piersią. Nie stosować jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w okresie 14 dni po ich odstawieniu.

Reklama

Ostrzeżenia przed stosowaniem

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów: z zaburzeniami czynności układu oddechowego; ze zmniejszoną objętością krwi;

ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym lub urazami głowy (kodeina może zwiększać ciśnienie wewnątrzczaszkowe);

z niewydolnością nerek; z zaburzeniami czynności wątroby; z nadciśnieniem tętniczym; z cukrzycą; z chorobą naczyń obwodowych;

z niedoczynnością tarczycy; z niedoczynnością kory nadnerczy; z jaskrą; z rozrostem gruczołu krokowego i utrudnionym odpływem moczu;

z kamicą moczową (kodeina zwiększa napięcie mięśniówki gładkiej dróg moczowych, może wywołać napad kolki nerkowej);

z zapalnymi lub prowadzącymi do niedrożności chorobami jelit; z chorobami dróg żółciowych, w tym kamicą żółciową (kodeina powoduje skurcz zwieracza bańki wątrobowo-trzustkowej, może wywołać napad kolki żółciowej);

po przebytych zabiegach chirurgicznych w obrębie dróg żółciowych; w podeszłym wieku (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza działania hamującego czynność układu oddechowego);

u pacjentów przyjmujących leki hamujące OUN.

Kodeina jest metabolizowana z udziałem CYP2D6 do morfiny (aktywnego metabolitu) - u pacjentów z niedoborem lub brakiem CYP2D6 działanie leku może być osłabione; u pacjentów z szybkim lub bardzo szybkim metabolizm z udziałem CYP2D6 istnieje zwiększone ryzyko toksyczności leku.

Nie zaleca się stosowania kodeiny u dzieci, u których czynność oddechowa może być zaburzona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub rozległymi zabiegami chirurgicznymi (czynniki te mogą nasilać objawy toksyczności morfiny).

Nie stosować leku u pacjentów odkrztuszających wydzielinę.

Jeżeli kaszel nie ustąpi po 3 dniach lub jeśli kaszlowi towarzyszą inne dolegliwości należy zweryfikować przyczynę kaszlu.

Syrop zawiera sacharozę - nie stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy; 10 ml syropu zawiera 6 g sacharozy - należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

Syrop zawiera także parahydroksybenzoesan propylu - ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych typu późnego; benzoesan sodu - ryzyko podrażnienia błon śluzowych.

Reklama

Thiocodin a ciąża

Ze względu na kodeinę lek jest przeciwwskazany w ciąży i podczas karmienia piersią.

Reklama

Efekty uboczne stosowania Thiocodinu

  • Bardzo często: nudności, wymioty, zaparcia, zawroty głowy, sedacja.
  • Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, wypryski skórne), euforia, zaburzenia nastroju, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, senność, skurcz oskrzeli, zahamowanie ośrodka oddechowego, ostry ból brzucha z cechami bólu charakterystycznego dla schorzeń dróg żółciowych lub trzustki, wskazujący na skurcz zwieracza Oddiego (dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego), kołatanie serca, obniżenie ciśnienia tętniczego, omdlenia, ból głowy, zmniejszenie łaknienia, nadmierna potliwość, omamy, zaburzenia wzroku i słuchu, podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego (po zażyciu dużych dawek leku).

Nadużywanie leków zawierających kodeinę wiąże się z ryzykiem fizycznego, jak i psychicznego uzależnienia; po nagłym zakończeniu leczenia mogą wystąpić objawy odstawienne.

Interakcje z innymi lekami

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w okresie 14 dni po ich odstawieniu.

Stosowanie preparatu z alkoholem, lekami przeciwlękowymi, przeciwdepresyjnymi, przeciwhistaminowymi, nasennymi, cytostatykami, opioidowymi lekami przeciwbólowymi, rozluźniającymi mięśnie szkieletowe lub klonidyną może nasilać hamujące działanie tych leków na OUN i na układ oddechowy, ponadto równoczesne stosowanie tych leków może spowodować obniżenie ciśnienia tętniczego.

Kodeina może osłabiać działanie metoklopramidu na perystaltykę jelit. Stosowana jednocześnie z lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona może nasilać działanie uspokajające.

Zmniejszenie skuteczności leczenia preparatem może być obserwowane po jednoczesnym podaniu z chinidyną lub ryfampicyną.

Dawkowanie leku Thiocodin

Doustnie. Dorośli i dzieci od 12 lat: 1 tabl. lub 10 ml syropu 3 razy na dobę, nie częściej niż co 4-6 h. Nie stosować u dzieci w wieku 12-18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego.

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć pominiętą dawkę tak szybko, jak to jest możliwe; jeżeli nadchodzi czas przyjęcia następnej dawki wynikającej ze schematu dawkowania nie należy przyjmować pominiętej dawki.

Lek jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Sposób podania

Przyjmować w czasie posiłków. W celu uzyskania pożądanej skuteczności leku należy przyjmować odpowiednią ilość płynów w ciągu dnia (co najmniej 2 l).

Podczas stosowania preparatu nie należy spożywać alkoholu i przyjmować leków zawierających alkohol (ryzyko nasilenia działania kodeiny). Lek może powodować pozytywny wynik testów antydopingowych.

Lek może powodować zawroty głowy i senność, zaburzając sprawność psychomotoryczną i wydłużając czas reakcji - podczas leczenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

 

Czytaj również

Reklama

Jak się uchronić przed chorobami cywilizacyjnymi?
Sprawdź!