Tuberculin PPD RT23 SSI - skład
1 dawka (2 T.U./0,1 ml) zawiera 0,04 µg tuberkuliny PPD RT 23.
Reklama
Tuberculin PPD RT23 SSI - działanie
Próba tuberkulinowa Mantoux.
Reklama
Tuberculin PPD RT23 SSI - wskazania
Preparat przeznaczony wyłącznie do diagnostyki. Tuberculin PPD RT 23 SSI stosuje się do wykonania próby Mantoux w: diagnostyce zakażenia prątkami gruźlicy oraz w związku ze szczepieniem BCG w celu zakwalifikowania do szczepienia tylko osób z ujemnym wynikiem testu tuberkulinowego albo jako test po szczepieniu. Preparat jest przeznaczony dla wszystkich grup wiekowych.
Reklama
Tuberculin PPD RT23 SSI - przeciwwskazania
Nadwrażliwość (Typ I) na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Pacjenci, u których wystąpiły ciężkie reakcje skórne na produkty tuberkulinowe. Ciężka reakcja skórna może objawiać się pęcherzami i owrzodzeniem w miejscu wstrzyknięcia oraz martwicą skóry w środku rozległego odczynu tuberkulinowego; na ogół martwica ustępuje po kilku dniach.
Reklama
Tuberculin PPD RT23 SSI - ostrzeżenia
Reakcje typu anafilaktycznego występują bardzo rzadko. Jednak podczas próby tuberkulinowej Mantou zawsze powinny być dostępne środki do ich leczenia. Gdy jest to możliwe, osoby poddane próbie skórnej powinny być obserwowane pod kątem wystąpienia reakcji alergicznych przez 20 min od podania. Należy unikać podskórnego i domięśniowego podawania tuberkuliny, ponieważ po takim podaniu nie powstanie uwypuklenie i próbę tuberkulinową Mantoux należy powtórzyć na drugim ramieniu lub na tym samym w odległości co najmniej 4 cm od miejsca pierwszego wstrzyknięcia. Różnorodne czynniki, takie jak: wiek, niedożywienie, niewydolność nerek, cukrzyca, immunosupresja wywołana lekami (np. kortykosteroidami) lub choroby, takie jak rak, zakażenie HIV czy sarkoidoza, mogą spowodować fałszywie ujemne wyniki próby tuberkulinowej. Infekcje wirusowe (takie jak odra, świnka, mononukleoza, ospa wietrzna, grypa itp.) mogą na kilka miesięcy obniżyć reaktywność na tuberkulinę. Wielu pacjentów zakażonych równocześnie wirusem HIV i Mycobacterium tuberculosis wykazuje brak reaktywności (anergię) na tuberkulinę. U pacjentów z ciężkim przebiegiem gruźlicy (np. gruźlica prosówkowa) reaktywność może być osłabiona. Uprzednie szczepienie BCG lub niedawno przebyta infekcja niegruźliczymi prątkami może powodować krzyżową reakcję uczuleniową i fałszywe dodatni wynik testu Mantoux. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol potasu (39 mg) i mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, tzn. zasadniczo jest wolny od sodu i potasu.
Reklama
Tuberculin PPD RT23 SSI - ciąża
Test tuberkulinowy może być wykonywany podczas ciąży i laktacji.
Reklama
Tuberculin PPD RT23 SSI - efekty uboczne
Często: podrażnienie, ból i swędzenie w miejscu wstrzyknięcia. Niezbyt często: powiększenie węzłów chłonnych, gorączka. Rzadko: martwica skóry, pęcherze w miejscu wstrzyknięcia. Bardzo rzadko: nadwrażliwość (w tym reakcje anafilaktyczne). Częstość nieznana: ból głowy, pokrzywka, owrzodzenie w miejscu wstrzyknięcia.
Tuberculin PPD RT23 SSI - interakcje
Po podaniu szczepionek zawierających żywe wirusy, np. szczepionek przeciw odrze, śwince, różyczce może wystąpić zmniejszenie reaktywności na tuberkulinę, czego konsekwencją może być wynik fałszywie ujemny. Dlatego, jeśli nie można wykonać próby tuberkulinowej Mantoux w tym samym czasie co szczepienie przeciwko odrze, śwince i różyczce, należy odłożyć wykonanie próby na 4–6 tygodnie. Tuberkulina może być bezpiecznie stosowana jednocześnie ze wszystkimi żywymi inaktywowanymi szczepionkami.
Tuberculin PPD RT23 SSI - dawkowanie
Śródskórnie. Zalecaną dawką jest 2 T.U./0,1 ml. Wstrzyknięcie powinno być wykonane dokładnie śródskórnie w środkową trzecią część przedramienia, ponieważ po podaniu bliżej przegubu lub stawu łokciowego reakcja może być słabsza. Po wstrzyknięciu powinno się pojawić blade uwypuklenie o średnicy 8-10 mm, utrzymujące się przez ok. 10 min. Jeśli uwypuklenie się nie pojawi to znaczy, że wstrzyknięcie było wykonane zbyt głęboko i próba powinna być powtórzona na drugim przedramieniu lub na tym samym, ale w miejscu oddalonym o co najmniej 4 cm od miejsca pierwszego wstrzyknięcia. Mogą być brane pod uwagę krajowe zalecenia dotyczące przeprowadzania próby tuberkulinowej Mantoux. Ocena reakcji. Reakcja powinna być oceniania 48-72 h od wykonania testu. Po ok. 72 h stwardnienie powinno się zmniejszyć. Za dodatnią reakcję uważa się płaskie, nierówne, nieznacznie podniesione stwardnienie o średnicy co najmniej 6 mm, otoczone zaczerwienieniem. Przy ocenie reakcji należy brać pod uwagę tylko naciek (stwardnienie). Średnicę nacieku (stwardnienia) mierzy się poprzecznie do długiej osi przedramienia przy użyciu przezroczystej, giętkiej. plastikowej linijki. Wynik ujemny: średnica stwardnienia 0-5 mm; wynik dodatni: średnica 6-14 mm; wynik silnie dodani: średnica powyżej 15 mm. Mogą być stosowane alternatywne interpretacje, zależnie od zaleceń krajowych, czynników indywidualnych i epidemiologicznych. Interpretacja. Dodatnie reakcja wskazuje na odpowiedź układu immunologicznego na jeden lub więcej z wymienionych czynników: zakażenie kompleksem Mycobacterium tuberculosis, w tym M. tubrculosis, M. bovis, M. africanum, M. microti lub M. tuberculosis subsp. caprae); zakażenie niegruźliczymi prątkami; zaszczepienie szczepionką BCG (u osób zaszczepionych szczepionką BCG wynik dodatni pojawia się zwykle po 4-8 tyg). Małe jest prawdopodobieństwo, aby reakcje większe niż 15 mm były spowodowane wcześniejszym szczepieniem BCG lub ekspozycją na środowiskowe mykobakterie. Zmniejszanie się wrażliwości na tuberkulinę. U większości osób wrażliwość na tuberkulinę świadcząca o infekcji spowodowanej prątkiem gruźlicy (M. tuberculosis) lub pokrewnymi mykobakteriami utrzymuje się zazwyczaj przez całe życie, ale u niektórych osób może się stopniowo zmniejszać. Wrażliwość na tuberkulinę często maleje w ciągu kilku lat u osób zaszczepionych szczepionką BCG. Efekt wzmocnienia. Jeśli tuberkulina zostanie podana osobom, u których wrażliwość na tuberkulinę zmniejszyła się, reakcja na próbę skórną będzie słaba lub nie wystąpi. Ponowne wykonanie próby tuberkulinowej kilka tygodni lub miesięcy później może wywołać intensywniejszą odpowiedź tzn. efekt wzmocnienia. Powtórzenie próby tuberkulinowej nie wywoła dodatniej reakcji u osób, które nie miały wcześniej odporności komórkowej na antygeny Tuberkulina PPD. Powtórna próba tuberkulinowa. Jeśli należy powtórzyć próbę tuberkulinową, np. u pracowników służby zdrowia narażonych na infekcję gruźlicą, zaleca się metodę dwustopniową. U osób, u których reakcja na próbę tuberkulinową Mantoux była słaba lub nie wystąpiła, należy wykonać drugą próbę tuberkulinową w ciągu 2–4 tyg. od pierwszej próby. Konwersję próby skórnej u takich osób definiuje się jako reakcję na 2. próbę większą od 10 mm i zwiększenie o co najmniej 6 mm w porównaniu z reakcją w pierwszej próbie. Należy uznać, że osoby, u których wystąpiła konwersja próby skórnej po drugiej próbie, przeszły wcześniej infekcję mykobakteriami lub zostały zaszczepione szczepionką BCG. Jeśli wynik drugiej próby był ujemny, należy uznać, że ta osoba nie przeszła infekcji. Należy podkreślić, że wartość predykcyjna próby skórnej i spodziewane ryzyko gruźlicy powinny być oceniane indywidualnie.
Tuberculin PPD RT23 SSI - uwagi
Tuberkulina nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Preparat przechowywać w lodówce (2st.C – 8st.C), w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
