Valsacor - wskazania
Nadciśnienie tętnicze
Leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego.
Świeży zawał mięśnia sercowego
Leczenie pacjentów stabilnych klinicznie z objawową niewydolnością serca lub bezobjawowymi zaburzeniami kurczliwości lewej komory po świeżym (12 godzin -10 dni) zawale mięśnia sercowego.
Niewydolność serca
Leczenie objawowej niewydolności serca w sytuacji, kiedy inhibitory konweratzy angiotensyny (ang. ACE) nie mogą być stosowane lub w terapii skojarzonej z inhibitorami ACE, gdy nie można zastosować leczenia lekami beta-adrenolitycznymi.
Reklama
Valsacor - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 80 mg walsartanu.
Substancja pomocnicza: 28,5 mg laktozy/tabletka.
Reklama
Valsacor - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na jakąkolwiek substancję pomocniczą.
- Ciężkie zaburzenia czynności wątroby, marskość żółciowa i cholestaza.
- Drugi i trzeci trymestr ciąży.
Reklama
Valsacor - dawkowanie
Nadciśnienie
Zalecana dawka walsartanu wynosi 80 mg raz na dobę. Działanie przeciwnadciśnieniowe jest wyraźnie zauważalne w ciągu 2 tygodni, a pełne działanie osiągane jest w ciągu 4 tygodni. U niektórych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, dawka może być zwiększona do 160 mg i do maksymalnej dawki 320 mg.
Walsartan może być stosowany w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Dodanie diuretyku, takiego jak hydrochlorotiazyd pozwoli na większe obniżenie ciśnienia tętniczego u tych pacjentów.
Świeży zawał mięśnia sercowego
U pacjentów stabilnych klinicznie leczenie może być rozpoczęte już 12 godzin po zawale mięśnia sercowego. Po wprowadzeniu dawki początkowej 20 mg dwa razy na dobę walsartan powinien być podawany w rosnących dawkach do 40 mg, 80 mg i 160 mg dwa razy na dobę w ciągu kolejnych kilku tygodni. Dawkę początkową zapewnia podzielna tabletka 40 mg.
Maksymalna dawka docelowa wynosi 160 mg dwa razy na dobę. Zwykle zaleca się, aby dawka 80 mg podawana dwa razy na dobę została wprowadzona w ciągu 2 tygodni po rozpoczęciu leczenia, a maksymalną dawkę docelową 160 mg podawaną dwa razy na dobę należy wprowadzić w ciągu 3 miesięcy, uwzględniając tolerancję pacjenta wobec walsartanu w trakcie zwiększania dawki. Jeśli wystąpi objawowe niedociśnienie lub zaburzenie czynności nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki.
Walsartan może byś stosowany u pacjentów leczonych innymi metodami terapii pozawałowej, np. leczonych lekami trombolitycznymi, kwasem acetylosalicylowym, lekami beta-adrenolitycznymi, statynami czy diuretykami. Skojarzenie z inhibitorami ACE nie jest zalecane.
Ocena pacjentów po zawale mięśnia sercowego powinna zawsze obejmować ocenę czynności nerek.
Niewydolność serca
Zalecana dawka początkowa walsartanu wynosi 40 mg dwa razy na dobę. Zwiększanie dawki kolejno do 80 mg i 160 mg podawanych dwa razy na dobę powinno być przeprowadzane w odstępach co najmniej dwutygodniowych, do uzyskania największej dawki tolerowanej przez pacjenta. W przypadku jednoczesno stosowania leku moczopędnego należy rozważyć zmniejszenie jego dawki. Maksymalna dawka dobowa podawana w trakcie badań klinicznych wynosiła 320 mg w dawkach podzielonych.
Walsartan może być stosowany z innymi lekami przeznaczonymi do terapii niewydolności serca. Jednakże nie zaleca się potrójnego skojarzenia inhibitora ACE, leku beta-adrenolitycznego i walsartanu.
Ocena pacjentów z niewydolnością serca powinna zawsze obejmować ocenę czynności nerek.
Sposób podawania
Walsartan może być przyjmowany niezależnie od posiłków, natomiast powinien być popijany wodą.
Dodatkowe informacje dotyczące specjalnych grup pacjentów
Osoby w wieku podeszłym
Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w wieku podeszłym.
Zaburzenia czynności nerek
Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z klirensem kreatyniny > 10 ml/min.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby bez cholestazy, dawka walsartanu nie powinna przekraczać 80 mg. Walsartan jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów z cholestazą.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się podawania walsartanu dzieciom i młodzieży poniżej 18 lat z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.
Reklama
Valsacor a ciąża
Nie zaleca się stosowania antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRAs) podczas pierwszego trymestru ciąży. Stosowanie AIIRAs jest przeciwwskazane w drugim i trzecim trymestrze ciąży.
Dane epidemiologiczne dotyczące działania teratogenicznego po ekspozycji na inhibitory ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie były rozstrzygające; jednakże nie można wykluczyć niewielkiego wzrostu ryzyka. Chociaż brak jest danych dotyczących kontrolowanych badań epidemiologicznych dla ryzyka związanego z zastosowaniem AIIRAs, podobne ryzyko może występować dla tej klasy leków. O ile kontynuacja leczenia antagonistami receptora angiotensyny nie jest niezbędna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować leczenie innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, AIIRAs należy natychmiast odstawić, i jeśli to właściwe, zastosować alternatywne leczenie.
Wiadomo, że stosowanie AIIRAs podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży ma toksyczny wpływ na rozwój płodu (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) oraz noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia).
W przypadku, gdy ekspozycja na AIIRAs miała miejsce od drugiego trymestru ciąży, zaleca się wykonanie badania ultrasonograficznego w celu skontrolowania czaszki i czynności nerek płodu.
Dzieci, których matki przyjmowały AIIRAs podczas ciąży, powinny być poddane dokładnej obserwacji pod względem wystąpienia niedociśnienia.
Reklama
Valsacor a karmienie piersią
Ze względu na brak danych dotyczących stosowania walsartanu podczas karmienia piersią, nie zaleca się jego stosowania w tym okresie. Korzystna będzie zmiana leczenia na alternatywne o lepiej ustalonym profilu bezpieczeństwa podczas karmienia piersią, szczególnie podczas karmienia noworodków lub wcześniaków.
