Venacorn - skład
1 tabl. zawiera 0,58 mg mezylanu dihydroergokrystyny, 1,5 mg eskuliny i 30 mg rutyny. Preparat zawiera laktozę i sacharozę.
Reklama
Venacorn - działanie
Preparat zwiększający tonus żylny i zmniejszający przepuszczalność naczyń włosowatych. Dihydroergokrystyna - pochodna alkaloidów sporyszu o nieselektywnym działaniu α-adrenolitycznym. Rozszerza tętnice i zwiększa napięcie mięśni gładkich ścian żył. Eskulina i rutyna zmniejszają przepuszczalność naczyń włosowatych.
Reklama
Venacorn - wskazania
Choroby naczyń żylnych kończyn dolnych z mikroangiopatią naczyń żylnych, przewlekła niewydolność żylna. Żylaki odbytu.
Reklama
Venacorn - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciężka niewydolność wątroby i (lub) nerek. Choroby mięśnia sercowego, niedociśnienie tętnicze znacznego stopnia, niewydolność krążenia. Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. Ostre lub przewlekłe psychozy, stany depresji. Ciąża i okres karmienia piersią.
Reklama
Venacorn - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować u pacjentów z przedsionkowo-komorowymi zaburzeniami rytmu serca, zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek. Ze względu na zawartość laktozy i sacharozy preparatu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją galaktozy, nietolerancją fruktozy, niedoborem laktazy typu Lapp, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Venacorn - ciąża
Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Dihydroergokrystyna przenika przez łożysko i jest wydzielana z mlekiem kobiet karmiących.
Reklama
Venacorn - efekty uboczne
Mogą wystąpić: ból i zawroty głowy, bradykardia zatokowa ze znacznym spowolnieniem czynności serca nawet do 40 uderzeń/min, osłabienie, apatia, niedociśnienie, nudności, zmniejszone łaknienie, wymioty, biegunka, obrzęk i zwiększenie wydzielania błony śluzowej nosa i gardła, sporadycznie - reakcje nadwrażliwości i zaczerwienienie skóry. Długotrwałe stosowanie może spowodować uszkodzenie wątroby i nerek.
Venacorn - interakcje
Podczas jednoczesnego stosowania dihydroergokrystyny i leków wpływających na ciśnienie krwi należy ponownie ustalić dawkę leków. Dihydroergokrystyna nasila działanie leków przeciwnadciśnieniowych, przeciwpłytkowych i przeciwzakrzepowych. Szczególnie ostrożnie stosować z innymi alkaloidami sporyszu, m.in. ergometryną i metyloergometryną. Stosowanie dihydroergokrystyny łącznie z lekami α-adrenergicznymi może prowadzić do obniżenia ciśnienia krwi i bradykardii, z dopaminą i dobutaminą może powodować zaburzenia ukrwienia obwodowego oraz martwicę dłoni i stóp. Dihydroergokrystyny nie należy stosować łącznie z lekami moczopędnymi. Delawirdyna (NNRTI) zwiększa stężenie dihydroergokrystyny we krwi, może powodować zatrucia objawiające się nudnościami, wymiotami i skurczami naczyniowymi. Jednoczesne stosowanie dihydroergokrystyny z aminoglikozydami zwiększa ryzyko nefrotoksycznego działania aminoglikozydów. Eskulina nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych. Cefalosporyny mogą powodować uwalnianie eskuliny z połączeń z białkami, zwiększając stężenie wolnej eskuliny we krwi. Deksametazon nasila działanie przeciwwysiękowe eskuliny. Eskulina nasila kurczące działanie norepinefryny na układ żylny. Rutyny nie należy łączyć z glikozydami nasercowymi i lekami hipotensyjnymi (nasila ich działanie). Nie stosować jednocześnie rutyny i sulfonamidów. Rutyna nasila działanie NLPZ.
Venacorn - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: początkowo 2 tabl. 3 razy na dobę przez 1 tydzień, następnie 1 tabl. 3 razy dziennie przez 2-3 miesiące. Tabletki przyjmować podczas posiłku.
Venacorn - uwagi
Należy kontrolować ciśnienie krwi, szczególnie podczas pierwszych dni leczenia.
