Węzły chłonne - umiejscowienie
Węzły chłonne (łac. nodus lymphaticus) są elementami obwodowego układu limfatycznego. Występują pojedynczo lub w skupiskach w przebiegu naczyń limfatycznych. Istnieje kilka szczególnych części ciała, gdzie znajdziemy największe zgrupowania węzłów chłonnych. Oto główne węzły chłonne u człowieka:
- węzły chłonne na szyi - umiejscowione na szyi, w okolicy zatok, gardła lub górnych dróg oddechowych
- węzły chłonne pachwinowe - umiejscowione przy pachwinie, między brzuchem a przednio-przyśrodkową częścią uda
- węzły chłonne pod pachami
- węzły chłonne przyuszne - umiejscowione za uszami
- węzły chłonne podżuchwowe - umiejscowione w okolicy żuchwy
Reklama
Funkcje węzłów chłonnych
Węzły chłonne pełnią ważne funkcje w ludzkim organizmie. Ich zadaniem jest „filtracja“ chłonki i udział w mechanizmach obronnych organizmu, skierowanych przeciwko obcym antygenom (m.in bakterii, wirusów oraz toksyn). Węzły chłonne wytwarzają przeciwciała w celu obrony organizmu przez przeróżnymi infekcjami.
U zdrowego człowieka węzły chłonne są narządami wielkości od kilku milimetrów do nawet 3 cm średnicy. Przy różnego rodzaju procesach zapalnych i rozrostowych ulegają one powiększeniu. Zawarte w węzłach chłonnych monocyty dzięki zdolności żernej (fagocytozie) oczyszczają limfę z drobnoustrojów i ich toksyn.
Ponadto w węzłach chłonnych, komórki prezentujące antygen zapoczątkowują procesy stymulujące limfocyty T i B do wzrostu ich liczebności (proliferacji), różnicowania i spełniania przynależnych im funkcji.
Reklama
Budowa węzłów chłonnych
Chłonka do węzłów wypływa przez naczynia chłonne doprowadzające (vas lymphaticum afferens) zaś w okolicy wnęki węzła (hilum) chłonka wypływa z węzła naczyniem chłonnym odprowadzającym (vas lymphaticum efferens).
Na przebiegu powyższych naczyń występują zastawki (valvae) zabezpieczające przed cofaniem się chłonki. Wnętrze narządu wypełnia łącznotkankowa siateczka zawierająca limfocyty i stanowiąca drogi przepływu chłonki, czyli tak zwane zatoki limfatyczne.
Otoczony torebką (capsula) węzeł chłonny można podzielić na korę (cortex) i rdzeń (medulla). W części korowej tkanka limfatyczna tworzy grudki korowe w obrębie, których znajdują się centra namnażania (centrum germinativum), będące miejscem powstawania komórek produkujących przeciwciała.
Część rdzeniowa zawiera rozgałęziające się sznury tkanki limfoidalnej zwane pasmami rdzeniowymi (tractus medullaris), między którymi znajdują się zatoki rdzenia (sinus medullaris). Zatoki te łącząc się ze sobą, zbierają chłonkę z węzła i przekazują ją do wspomnianego już naczynia wyprowadzającego.
Reklama
Powiększone węzły chłonne
Limfadenopatia, czyli powiększone węzły chłonne oznaczają najczęściej, że oganizm zaczyna chorować. Mogą one zwiastować drobną infekcję lub poważniejszą chorobę, np raka. Gdy węzły chłonne są powiększone komórki układu odpornościowego mnożą się, by walczyć z chorobą.
Pojawia się wóczas uczucie bólu w okolicy węzłów chłonnych, są one wtedy miękkie i mogą się ruszać.
