Jak wygląda świerzb u dzieci?
Świerzb jest zakaźną chorobą skóry, przenoszoną z człowieka na człowieka, wywołaną przez świerzbowca ludzkiego (Sarcoptes scabiei var. hominis) – pasożyta, należącego do roztoczy. Wbrew powszechnym opiniom, świerzb nie jest chorobą dotykająca jedynie osoby o niskim statusie ekonomicznym, które nie przestrzegają zasad higieny. Dermatoza występuje głównie u dzieci w wieku wczesnoszkolnym oraz przedszkolnym, a także u osób starszych przebywających w domach opieki społecznej.
Jak rozpoznać świerzb u dziecka? U dorosłych choroba objawia się zmianami w postaci pęcherzy i powierzchniowych korytarzy w naskórku, zlokalizowanych głównie na nadgarstkach, między palcami rąk oraz w okolicach brzucha i pachwin. Natomiast u dzieci zazwyczaj ma postać uogólnioną. Zmiany występują także na głowie, szyi, dłoniach oraz podeszwach stóp.
Reklama
Świerzb u dziecka - pierwsze objawy
Pierwsze objawy świerzbu u dziecka pojawiają się po 2-4 tygodniach od skolonizowania skóry przez świerzbowca ludzkiego. Choroba najczęściej manifestuje się silnym świądem. Sygnałem alarmowym dla większości rodziców powinno być drapanie się dziecka głównie w nocy lub po kąpieli. Dzieje się tak dlatego, że pasożyt uaktywnia się pod wpływem ciepła, drążąc w naskórku norki, czego efektem są guzki, grudki oraz pęcherzyki na skórze.
Ponieważ pasożyt nie jest dostrzegalny gołym okiem (maksymalnie osiąga długość 0,5 mm), opisane zmiany są niewielkich rozmiarów. Symptomatyczne jest także miejsce występowania wykwitów skórnych – świerzb pojawia się na twarzy dziecka, a także głowie i szyi, tymczasem u dorosłych nie występuje w tych miejscach.
Co bardzo istotne, zanim u dziecka pojawią się pierwsze symptomy choroby, może ono stanowić źródło zakażenia dla innych, zwłaszcza osób z najbliższego otoczenia – domowników oraz kolegów z grupy przedszkolnej lub klasy. Świerzbem można się zarazić poprzez bliski kontakt z osobą chorą, ale także poprzez korzystanie z jej przedmiotów codziennego użytku, zwłaszcza odzieży i ręczników.
Reklama
Objawy świerzbu u dzieci
Świąd i pęcherzyki, które pękają pod wpływem drapania to pierwsze objawy świerzbu na skórze. Jeśli jednak choroba nie zostanie szybko wykryta, będą pojawiać się jej kolejne symptomy. Skóra stanie się zgrubiała i zacznie się łuszczyć.
Z kolei świąd, który powoduje, że dziecko intensywnie się drapie, będzie skutkować wtórnymi zakażeniami bakteryjnymi. Wówczas może pojawić się wysypka, jednakże w miejscach oddalonych od pierwotnych objawów. Ponadto objawem świerzbu u dzieci może być powiększenie węzłów chłonnych, co rzadko obserwuje się u osób dorosłych. Choroba u dzieci ma bowiem charakter uogólniony. Także zmiany skórne atakują skórę całego ciała, co nie zdarza się u dorosłych.
Reklama
Świerzb u niemowlaka - czy jest niebezpieczny?
Choroba występuje także u niemowląt. Warto pamiętać, że świerzb cechuje się wysoką zaraźliwością. Niemowlęta zarażają się zazwyczaj od domowników, najczęściej starszego rodzeństwa. Dermatoza u tak małych dzieci ma podobny przebieg jak u starszych, nieznacznie jednak zmienia się lokalizacja wykwitów skórnych.
Świerzb u niemowlaka najczęściej atakuje fałdki skóry. Lokalizuje się głównie w pachwinach, pachach, na szyi, głowie oraz w okolicach pępka. Zdarza się, że podobnie jak u dorosłych, zmiany występują między palcami.
Co bardzo istotne, choroba ma bardziej intensywne przebieg u dzieci z niedoborami odporności. Oznacza to, że świerzb u noworodka, który nie ma jeszcze wykształconej odporności, będzie przebiegał agresywniej niż u starszego dziecka. Chorobę można jednak całkowicie wyleczyć.
Reklama
Domowe sposoby na świerzb u dziecka
W przypadku zaobserwowania u dziecka niepokojących objawów, które mogą sugerować zakażenie świerzbowcem ludzkim, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Im wcześniej choroba zostanie rozpoznana, tym łatwiej będzie można ją wyleczyć, a dodatkowo uchroni się inne osoby przez zakażeniem.
Leczenie świerzbu polega na stosowaniu preparatów miejscowych przepisywanych przez lekarza i wydawanych na receptę.
Substancjami najczęściej stosowanymi w leczeniu dermatozy są:
- permetryna (środek zwalczający świerzbowce),
- benzoesan benzylu (zwalcza pasożyty skórne),
- siarka (działa przeciwgrzybiczo, antybakteryjnie).
Kuracja trwa zwykle kilka dni. Domowe leczenie świerzbu nie jest zalecane. Choroba powinna być zdiagnozowana przez lekarza i leczona preparatami na receptę. Leczeniem należy objąć całą rodzinę. Natomiast domowe sposoby na świerzb u dziecka powinny ograniczać się jedynie do ścisłego przestrzegania zasad higieny. W przypadku wykrycia zakażenia świerzbowcem należy wyprać odzież i inne przedmioty codziennego użytku w temperaturze 50 st. C, a rzeczy, które nie mogą być wyprane, należy zamknąć w szczelnym worku foliowym na co najmniej 4 dni. Meble, wykładziny i dywany należy zaś dokładnie odkurzyć, gdyż pasożyt może znajdować się kurzu domowym.
