Reklama
Co to jest anorgazmia?
Anorgazmia to zaburzenie seksualne, którego istotą jest niemożności osiągnięcia orgazmu w czasie stosunku, pieszczot z partnerem lub masturbacji. Zdecydowanie częściej występuje u kobiet, aczkolwiek jest też spotykana w przypadku mężczyzn.
Orgazm jest kulminacyjnym momentem aktywności seksualnej, uczuciem szczytowej rozkoszy, połączonej z maksymalnym pobudzeniem. Towarzyszy mu szereg reakcji psychicznych (uczucie przyjemności, szczęścia, spełnienia, odprężenia) i fizycznych (skurcz mięśni, wzrost ciśnienia, przyspieszona akcja serca).
Do orgazmu prowadzi umiejętna i odpowiednio długa stymulacja stref erogennych, w szczególności narządów płciowych, takich jak pochwa, szyjka macicy, łechtaczka, prącie. Jednak u niewielkiego odsetka osób osiągnięcie tego typu satysfakcji jest utrudnione, a wręcz niemożliwe.
Dlaczego tak się dzieje? Czy można temu zaradzić?
Reklama
Objawy anorgazmii
Objawy anorgazmii są łatwe do zdefiniowania i rozpoznania. W ten sposób określa się brak orgazmu, mimo spełnienia podstawowych warunków, takich jak:
- długa stymulacja stref erogennych;
- odczuwanie podniecenia seksualnego;
- wystąpienie pobudzenia (i fizycznych tego symptomów, takich jak zwiększone ukrwienie i nawilżenie pochwy, czy wzwód członka);
- prawidłowy poziom libido, czyli popędu seksualnego.
Konsekwencją tego jest stały brak satysfakcji z pożycia i utrzymujące się, nierozładowane napięcie seksualne. Możliwe są też: skłonność do wycofywania się lub unikania sytuacji intymnych, obniżenie poczucia własnej wartości, zaburzenia emocjonalne etc.
Reklama
Anorgazmia u kobiet i mężczyzn
Przyczyny anorgazmii są zróżnicowane, często różne u obu płci. I tak anorgazmia u kobiet może być efektem takich czynników, jak:
- zaburzenia endokrynologiczne, dotyczące w szczególności stężenia hormonów płciowych (progesteronu i estrogenów), będące efektem różnego typu schorzeń, stosowania antykoncepcji hormonalnej czy występujące na skutek menopauzy;
- zaburzenia kurczliwości mięśni dna miednicy, powszechnie znanych jako mięśnie Kegla;
- nieprawidłowa budowa bądź nabyte urazy narządów rodnych;
- uszkodzenia w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (mózgu lub rdzenia kręgowego);
- choroby somatyczne, takie jak cukrzyca czy różnego typu stany zapalne;
- problemy emocjonalne, w tym przebyte traumy, zaburzenia lękowe, długotrwała ekspozycja na czynniki stresujące, przemęczenie, poczucie winy, lęk przed niechcianą ciążą i temu podobne;
- niska ocena atrakcyjności własnej lub partnera;
- poczucie nudy, rutyny, powtarzalności czynności seksualnych, zwłaszcza w związkach z większym stażem;
- niska temperatura uczuć w relacji z partnerem, zła atmosfera i konflikty w związku;
- niesprzyjające okoliczności zbliżeń, np. złe warunki lokalowe (brak intymności, złe skojarzenia etc.);
- nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, przyjmowanie narkotyków.
Anorgazmia u mężczyzn jest zjawiskiem, którego podłoże stanowić może między innymi:
- zbyt niski poziom męskiego hormonu płciowego, jakim jest testosteron i jego pochodne;
- niskie poczucie własnej wartości, w tym w szczególności niedostateczna samoocena w sferze umiejętności seksualnych, budowy ciała, atrakcyjności fizycznej;
- zaburzenia psychiczne o charakterze lękowym, uogólnione bądź dotyczące materii stricte seksualnej, często wiążące się z nieudanymi doświadczeniami intymnymi w przeszłości;
- używanie prezerwatyw, zwłaszcza jeśli są one zbyt grube lub źle dopasowane i ograniczają skalę doznań fizycznych.
Co ważne, anorgazmii u mężczyzn nie należy mylić z impotencją, czyli brakiem wzwodu. Jest to bowiem okoliczność w ogóle uniemożliwiająca odbycie stosunku.
Reklama
Anorgazmia pierwotna, wtórna i sytuacyjna
Istnieje kilka postaci zaburzenia. Anorgazmia pierwotna to taka, która występuje od momentu rozpoczęcia życia seksualnego. Osoby nią dotknięte nigdy nie osiągnęły szczytu w trakcie stosunku, pieszczot, masturbacji. W takim przypadku w grę mogą wchodzić poważne i stałe problemy hormonalne, wady anatomiczne, ciężkie zaburzenia emocjonalne itd.
Dla porównania o anorgazmii wtórnej mówi się w przypadku osób, które w przeszłości osiągały pełną satysfakcję, lecz z różnych powodów przestały dochodzić na szczyt. Przyczyną może być m.in. zmiana partnera, pogorszenie relacji w związku, rozpoczęcie kuracji hormonalnej, wystąpienie choroby, uraz.
Ponadto wyróżnia się jeszcze anorgazmię sytuacyjną. Pojęcie to tożsame jest niekiedy z zaburzeniem wtórnym, choć nie zawsze. Dobrym przykładem jest niemożność osiągnięcia orgazmu w czasie stosunku seksualnego z partnerem/ką, mimo iż zachowana jest zdolność szczytowania na skutek pobudzenia ręką – w parze lub w trakcie masturbacji solo.
Często stanowi to efekt utrwalenia nieprawidłowych wzorców osiągania satysfakcji, na przykład u osób zaspokajających się samodzielnie podczas oglądania treści pornograficznych. Anorgazmia sytuacyjna może się też odnosić do przypadków, gdy niemożliwe jest szczytowanie bez określonego bodźca pobudzającego (może to być element ubrania lub bielizny, określony zapach, ulubiona pozycja, skrępowanie, uczucie bycia obserwowanym, możliwość bycia „przyłapanym” i wiele innych).
Reklama
Leczenie anorgazmii
Leczenie anorgazmii zależne jest od podłoża, na jakim ona występuje. W grę wchodzić może zarówno psychoterapia (ogólna, partnerska, seksuologiczna), jak też leczenie farmakologiczne i hormonalne, często niezbędne jest też leczenie przyczynowe chorób pierwotnych, które mogą upośledzać funkcje seksualne.
W wielu przypadkach dobrym rozwiązaniem okazują się różnego typu ćwiczenia, pozwalające lepiej poznać reakcje własnego ciała, w tym techniki masturbacyjne (o ile zaspokajanie się na własną rękę nie stanowi przyczyny problemu – dlatego wskazana jest wcześniejsza konsultacja seksuologiczna).
Antidotum może się też okazać urozmaicenie życia seksualnego. W sytuacji, gdy problem stanowi rutyna, warto sięgnąć po akcesoria erotyczne, które wprowadzą powiew świeżości i nutę pikanterii. Różnego rodzaju wibratory, dilda, nakładki, lubrykanty, zabawki służące do krępowania czy seksowna bielizna mogą w istotny sposób podnieść temperaturę w sypialni.
Warto też zwrócić uwagę na bogatą ofertę prezerwatyw – wiele z nich zostało zaprojektowanych tak, by dodatkowo pobudzać zmysły za pomocą specjalnych wypustek, prążków czy żeli chłodzących lub ogrzewających. Dodatkowo mężczyźni, którzy używają zabezpieczenia i nie są w stanie osiągnąć orgazmu właśnie z tego powodu, powinni pamiętać o wyposażeniu się w kondomy maksymalnie cienkie, tak by lepiej czuć kontakt z partnerką/partnerem.
