Czy po antybiotyku można mieć biegunkę?
Biegunka po antybiotyku jest jednym z najczęstszych skutków negatywnego oddziaływania antybiotyków na organizm. Dlaczego lek, którego zadaniem jest leczenie wywołuje niepożądane efekty? Odpowiedź na to pytanie jest prosta i wynika bezpośrednio z funkcji leczniczej.
Antybiotyki mają za zadanie niszczyć bakterie chorobotwórcze, które bezpośrednio odpowiadają za wywołanie zakażenia, ale przy tej okazji niszczą także florę bakteryjną organizmu. Tworzy się zjawisko nazywane dysbiozą czyli zaburzenie równowagi ekosystemu jelit.
Początek treści sponsorowanej
Probiotyki odgrywają ważną rolę w naszym organizmie. Te dobroczynne bakterie przyczyniają się do wspomagania odporności. Podczas antybiotykoterapii, dzieci są szczególnie narażone na liczne zakażenia ze strony przewodu pokarmowego, należy wówczas sięgnąć po preparat przywracający równowagę flory bakteryjnej. Na rynku dostępne są probiotyki bez recepty, w wielu owocowych smakach. Mają ciekawą formę żelków w kształcie misia, co na pewno spodoba się maluchom. Suplementy można podawać już od 3. roku życia. Owocowy probiotyk dla dzieci znajdziesz TUTAJ.
Koniec treści sponsorowanejRozwolnienie po antybiotyku jest nazywane biegunką poantybiotykową (AAD), określaną jako zespół biegunkowy, który pojawia się w trakcie antybiotykoterapii lub jeszcze w ciągu 2 miesięcy po jej zakończeniu.
Biegunka przy antybiotyku to częste zjawisko, dotykające wiele osób. Stwarza wiele problemów i nieprzyjemnych dolegliwości, które u niektórych osób są powodem do samodzielnego zaprzestania przyjmowania leku przed wyleczeniem zakażenia. Niestety taka sytuacja wywołuje nieskuteczność leczenia.
Nasilona biegunka może także wpływać na przyswajalność antybiotyku przez organizm, a także na zmniejszenie wchłaniania z przewodu pokarmowego innych stosowanych leków.
Zależność pomiędzy antybiotykiem a biegunką jest dość istotna. Rozwolnienie pojawia się na skutek bezpośredniego pobudzenia działania przewodu pokarmowego przez antybiotyki. Bardzo często działanie niepożądane wynika także z przyspieszenia opróżniania żołądka na skutek działania antybiotyku.
Reklama
Biegunka przy antybiotyku u dziecka
Biegunka przy antybiotyku u dziecka zdarza się zdecydowanie częściej niż u dorosłych. Układ pokarmowy małych dzieci jest znacznie słabszy, a tego typu leki dodatkowo go wyjaławiają i wywołują problemy trawienne, najczęściej objawiające się biegunką.
Biegunka u niemowlaka po antybiotyku pojawia się z większym prawdopodobieństwem niż u dzieci starszych. Leki dla maluchów występują najczęściej w formie zawiesiny lub syropów, które zawierają dodatki poprawiające ich kolor lub smak. Nie każdy taki preparat jest dobrze tolerowany przez dziecko, może także dodatkowo wywoływać reakcje alergiczne.
Gdy pojawia się biegunka u dziecka po antybiotyku rodzice powinni wyraźnie obserwować jego kał. Jeśli stolec jest tylko rozluźniony, a biegunka nie trwa długo i nie wywołuje dodatkowych przykrych objawów to typowa reakcja organizmu na zachwianie równowagi flory bakteryjnej układu pokarmowego malucha.
Intensywna i długa biegunka ze śladami krwi i śluzu, której towarzyszą wymioty może doprowadzić do odwodnienia organizmu. Rodzice powinni skontaktować się z lekarzem, aby wspomóc młody organizm z niebezpiecznymi dolegliwościami.
Reklama
Biegunka po antybiotyku u dorosłych
Biegunka po antybiotykach może pojawić się w trakcie kuracji leczniczej i także po jej zakończeniu. Zmiany flory jelitowej u dorosłych, którzy stosują antybiotyk doprowadzają do zaburzeń trawienia i metabolizmu. Taki stan określany jest jako nieswoista biegunka związana z antybiotykoterapią.
Bardziej narażone na negatywne działanie tego rodzaju leków są osoby dotknięte są innymi chorobami współistniejącymi.
Biegunka po antybiotyku u dorosłych jest wynikiem upośledzenia czynności trawiennych jelit. Toksyczne działanie drobnoustrojów na nabłonek jelit jest bezpośrednią przyczyną luźnego kału.
Pewne czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia biegunki poantybiotykowej. Do takich należą:
- antybiotyki szerokowidmowe czyli te, które działają na wiele gatunków bakterii jednocześnie,
- dłuższy czas trwania kuracji,
- wcześniejsze występowanie biegunki poantybiotykowej,
- choroby współistniejące.
Biegunki tego typu najczęściej przyjmują łagodny stan i same ustępują. Specjaliści zalecają picie dużej ilości płynów, aby skutecznie nawodnić organizm. Warto także wprowadzić lekkostrawną dietę i uzupełniać niedobór elektrolitów. Problem pojawia się, gdy występują dodatkowo bóle brzucha lub temperatura. Należy wtedy skonsultować się z lekarzem.
Biegunka po antybiotyku w ciąży pojawia się często w sytuacji braku przyjmowania osłonowego probiotyku. Przyszła mama powinna uzupełniać elektrolity, a jeśli biegunka utrzymuje się powyżej 2 dni warto zwrócić się do lekarza. Specjalista zdecyduje, czy odstawić antybiotyk lub go pozostawić, jeśli skutki rozwolnienia nie zagrażają mamie i dziecku. Kobiety w ciąży powinny wszelkie wątpliwości skonsultować z ginekologiem, prowadzącym ciążę.
Reklama
Czy odstawić antybiotyk przy biegunce?
W trakcie przebiegu biegunki poantybiotykowej wiele osób rozważa przerwanie kuracji, zadając sobie pytanie czy odstawić antybiotyk przy biegunce? Specjaliści podkreślają, iż nie należy samodzielnie odstawiać antybiotyku. Takie działania mogą doprowadzić do rozwoju powikłań lub nawrotu choroby.
W wielu przypadkach samodzielne przerwanie antybiotyku sprzyja rozwoju bakterii lekoodpornych i antybiotyki przestają być skuteczne. Każde przerwanie terapii wymaga konsultacji medycznej, bo tylko lekarz potrafi ocenić, czy biegunka jest na tyle niebezpieczna, że wymaga odstawienia leku.
Reklama
Ile trwa biegunka po antybiotyku?
Rozwolnienie przy antybiotyku pojawia się już w kilka godzin po podaniu pierwszej dawki. Najczęściej objawy ustępują samoistnie w ciągu 48 godzin. W niektórych przypadkach biegunka pojawia się już po antybiotykoterapii, nawet po kilku tygodniach. Objawy tego typu rozwolnienia najczęściej przechodzą do 3-4 dniach.
Co robić, gdy biegunka po antybiotyku nie przechodzi? W takiej sytuacji każdy powinien przede wszystkim wnikliwie obserwować swój organizm.
Powodem do obaw jest nasilenie częstotliwości luźnych stolców i pojawienie się dodatkowych objawów, jak silne uczucie zmęczenia i osłabienia, wymioty lub nudności, brak apetytu czy chęci do picia płynów. Takie objawy to sygnał do niezwłocznej konsultacji z lekarzem.
Reklama
Co na biegunkę po antybiotyku?
Biegunkę w tracie przyjmowania antybiotyku leczy się w zależności od jej przebiegu i stopnia nasilenia. Łagodny przebieg zwiastuje zakończenie dolegliwości zaraz po odstawieniu antybiotyku. Chory powinien dbać o odpowiednie nawodnienie i uzupełnianie elektrolitów.
Warto sięgnąć także po ogólnodostępne probiotyki. Duże znaczenie ma odpowiednia dieta, która powinna być lekkostrawna i bogata w produkty, zawierające skrobię, takie jak ryż lub ziemniaki.
Co robić, gdy biegunka przy antybiotyku jest nasilona i długo trwa? Dobrym sposobem leczenia objawów jest przyjmowanie leków przeciwbiegunkowych (np. węgiel aktywny) i preparatów, które wywołują wzrost prawidłowej flory bakteryjnej. Zawsze trzeba pamiętać o nawadnianiu organizmu i dostarczaniu elektrolitów.
Nasilone i nie ustępujące objawy w niektórych przypadkach należy hospitalizować i podawać płyny dożylnie. O tym jednak decyduje lekarz.
Reklama
Co jeść przy biegunce po antybiotyku?
Dieta przy biegunce po antybiotyku ma ogromne znaczenie w procesie leczenia. Podstawowym zaleceniem jest podawanie dużej ilości płynów, nie tylko w postaci wody, a także ziołowych herbatek (np. miętowa). Warto spożywać produkty lekkostrawne, do których należą:
- kleiki ryżowe, szczególnie w pierwszej fazie biegunki,
- ryż biały,
- gotowana marchew,
- gotowane jabłka,
- musy jabłkowe i bananowe,
- potrawy gotowane, na parze lub lekko duszone.
Dietę należy poszerzać stopniowo wraz z łagodzeniem objawów. W kolejnym etapie można włączyć:
- chude mięsa i wędliny,
- niskotłuszczowe przetwory mleczne,
- chude ryby (dorsz, sandacz),
- ziemniaki.
Czego nie wolno stosować w diecie przy biegunce? Oto lista najbardziej zakazanych produktów:
- mocna herbata,
- kawa,
- napoje gazowane,
- soki owocowe,
- alkohol,
- surowe owoce,
- tłuste mięsa i wędliny,
- ostre przyprawy,
- cukier, niezależnie od jego postaci (np. słodyczy lub miód).