Biopsja wątroby, którą wykonuje się od lat 50. XX wieku, jest popularnym badaniem w diagnostyce wielu chorób. Polega na pobraniu wycinka wątroby za pomocą igły biopsyjnej. W zależności od podejrzenia lekarz wykonuje tzw. biopsję ślepą lub celowaną.
Jak przebiega biopsja wątroby
W pierwszym przypadku igłę biopsyjną wkłuwa się pacjentowi przez powłokę brzuszną na wysokości IX lub X międzyżebrza i pobiera materiał do badania. Biopsja ta trwa bardzo krótko i dlatego czasem nazywana jest też „sekundową”. Taki rodzaj badania jest zalecany w sytuacjach, gdy choroba zajęła całą powierzchnię tkanek wątroby.
Gdy zmiany w wątrobie mają charakter ogniskowy, lepsza będzie biopsja celowana. Lekarz wprowadza igłę do wątroby nakłuwając powłokę brzucha lub klatki piersiowej i wykorzystuje przy tym badanie USG, by dokładnie trafić w zmienione chorobowo miejsce. Wcześniej może też zlecić pacjentowi badanie tomografem komputerowym.
Wielu pacjentów ze skierowaniem na badanie zadaje sobie pytanie czy biopsja wątroby boli. Dobrze, żeby pacjent przed badaniem wiedział, jak wygląda biopsja wątroby, bo wiedza złagodzi stres i negatywne odczucia. Badanie wykonywane jest w znieczuleniu miejscowym i nie jest bolesne. Środek znieczulający jest podawany w momencie wkłucia igły biopsyjnej, pacjent w tym momencie powinien na chwilę wstrzymać oddech.
Reklama
Biopsja wątroby wskazania
Biopsja wątroby jest najważniejszym badaniem diagnostycznym zakażenia HCV. Bez biopsji wątroby nie można zakwalifikować pacjenta do leczenia przewlekłego Hepatitis C lub B. W trakcie badania lekarz potrafi ocenić także, czy wątroba jest otłuszczona, występują w niej zmiany nowotworowe i czy zalega w niej żółć. Dlatego biopsja wątroby jest zalecana także przy podejrzeniu żółtaczki, marskości wątroby, różnych zmianach ogniskowych, które są widoczne podczas USG lub TK wątroby.
Niestety nie u wszystkich pacjentów można wykonać biopsję wątroby. Przeciwwskazaniem do badania jest ciąża, bardzo nasilona żółtaczka, zaburzenia krzepnięcia krwi, ostre ropne zapalenie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, torbiele wątroby i naczyniakowatość wątroby, zapalenie otrzewnej, obecność prawostronnego ropnia podprzeponowego lub prawostronnego zapalenia opłucnej. Z powodu licznych przeciwwskazań przed biopsją wątroby pacjent musi mieć wykonane badania na krzepliwość krwi, USG, oznaczoną grupę krwi, morfologię, poziom bilirubiny i żelaza.
Zobacz też: Zespół Gilberta
Reklama
Co po biopsji wątroby?
Po badaniu lekarz zakleja miejsce nakłucia jałowym opatrunkiem. Pacjent nie może od razu wrócić do domu, przez kilka godzin musi jeszcze pozostać pod obserwacją personelu medycznego. W tym czasie leży na prawym boku, pod żebrami ma ułożony pojemnik z zamrożoną cieczą. Może odczuwać niewielki ból w okolicach prawego łuku żebrowego. Tego dnia może zjeść jedynie lekki kleik. Do normalnej diety wróci następnego dnia.
Po ok. 2 tygodniach od badania pacjent powinien otrzymać wynik biopsji. W wyniku mogą pojawić się dwie wartości w skali 0-4 (0 oznacza brak zmian patologicznych, 4 - zmiany bardzo poważne), które mówią o aktywności zapalnej i stanie włóknienia.
Reklama
Powikłania przy biopsji wątroby
Szacuje się, że w około 2 procentach przypadków może dojść do powikłań przy biopsji wątroby. Podczas badania u pacjenta może wystąpić krwotok wewnętrzny, żółciowe zapalenie otrzewnej, zapaść krążeniowa, może pojawić się krwiak, odma śródpiersia, podrażnienie okostnej żeber lub nerwów międzyżebrowych. Lekarz może niechcący przebić płat wątroby. Powikłania te występują jednak niezwykle rzadko.
Czytaj też:
