Borelioza IgG - co to takiego?
Borelioza to choroba przenoszona przez wszystkie kleszcze. Długo uważano, że przyczyną zakażenia są ukąszenia wyłącznie przez samice dorosłego kleszcza. Udowodniono jednak, że atakują nas wszystkie postacie tzn. larwy, nimfy i dorosłe osobniki.
Te niewielkie pasożyty (stawonogi/pajęczaki) coraz liczniej zamieszkują lasy, ale też parki miejskie, czy przydomowe trawniki, stanowiąc coraz większe zagrożenie dla ludzi oraz zwierząt.
Badanie w kierunku boreliozy IgG to coraz częściej wykonywane badanie laboratoryjne. Z roku na rok wzrasta bowiem liczba osób, które zetknęły się z kleszczami, czyli zostały ukłute lub mają objawy mogące wskazywać na kontakt z tymi pajęczakami. Badanie na obecność przeciwciał przeciwko bakterii Borrelia IgG to jedno z kryteriów diagnostycznych, stosowane przy wykrywaniu chorób odkleszczowych. Organizm ludzki wytwarza te przeciwciała wówczas, gdy dojdzie do kontaktu z bakterią.
Reklama
Borelioza IgG a antygen p 41 - co oznacza wynik badania?
Boreliozę można wykryć wykonując badanie serologiczne, na przykład test Western Blot. Polega on na wyszukaniu w surowicy przeciwciał przy użyciu fragmentów (prążków) krętka boreliozy. Prążki te mają oznaczenia takie jak p 41, Vise, OspC.
Dodatni wynik boreliozy IgG antygenu p 41 jest potwierdzeniem obecności przeciwciał anty-Borrelia burgdorferi, a więc świadczy o infekcji. Gdy więc otrzymujemy dodatni wynik badania ELISA IgG musimy go potwierdzić testem Western Blot.
Reklama
Borelioza IgG a borelioza IgM - czym się różnią?
Wytwarzane przez zakażony organizm przeciwciała zalicza się do dwóch klas. Przeciwciała IgM pojawiają się dopiero po 6-8 tygodniach od ukłucia. Ich obecność świadczy o świeżym zakażeniu. Po około 3-4 miesiącach przeciwciała IgM zanikają, choć obecnie w pracach naukowych coraz częściej pojawiają się informacje, że mogą one przetrwać nawet 2-3 lata.
Przeciwciała IgG pojawiają się później. Ich wysoki poziom utrzymuje się przez lata. Zatem wysoki wynik boreliozy IgG świadczy o starym zakażeniu.
Reklama
Borelioza IgG - wysokie wartości w wyniku
Gdy wynik przeciwciał boreliozy IgG jest wysoki, świadczy to o ukąszeniu przez kleszcza kilka miesięcy lub kilka-kilkanaście lat temu. Osoby, które nie miały kontaktu z tą bakterią wywołującą boreliozę, nie mają w krwi przeciwciał IgG czy IgM. Jeśli stwierdzono wysokie IgG, konieczna jest wizyta u lekarza i podjęcie przez niego decyzji o ewentualnym leczeniu.
Reklama
Jaka jest norma dla badania borelioza IgG?
Norma dla badania na obecność przeciwciał zależna jest od metody, jaką posłużyło się laboratorium do ich wykrycia. Jeśli jesteśmy „świeżo” po ukąszeniu, a wynik znajduje się w normie wskazanej przez placówkę analityczną, badanie należy powtórzyć po około 2-3 miesiącach.
Na początku choroby organizm wytwarza niewielką ilość przeciwciał i może być ona trudna do dostrzeżenia, zwłaszcza że testy je wykrywające nie są doskonałym narzędziem do wykrywania boreliozy. Dlatego też lekarz przy stawianiu diagnozy przede wszystkim bierze pod uwagę dolegliwości, na jakie skarży się pacjent.
Reklama
Wynik dodatki boreliozy IgG - fazy choroby
Przy IgG dodatnim konieczne będzie podjęcie leczenia, które może zależeć od fazy choroby. Wyróżniane są dwie fazy boreliozy:
- wczesna,
- późna.
W fazie wczesnej, czyli pierwszych trzech tygodniach od ukąszenia, pojawia się rumień wędrujący wielkości od kilku do nawet kilkunastu centymetrów. W jego miejscu skóra jest ciepła, lekko wypukła i boli przy dotyku. Charakterystyczny dla tej zmiany skórnej jest jaśniejszy środek.
Rumień pojawia się jednak u co trzeciego zarażonego. Ponadto chory ma objawy grypopodobne. Jeśli w tym stadium nie otrzyma antybiotyku, przejdzie w drugą fazę i zaczną pojawiać się kolejne problemy zdrowotne, w tym zapalenie stawów czy zaburzenia neurologiczne.
Reklama
Wynik dodatni boreliozy IgG a zapalenie opon mózgowych
Konsekwencją ukłucia przez kleszcza może być również zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Nie jest ono wywoływane bezpośrednio przez kleszcza, lecz drobnoustroje, którymi sam jest zainfekowany.
Objawy zapalenia opon mózgowych to:
- gorączka;
- dreszcze;
- bóle: głowy, mięśni, stawów i brzucha;
- katar;
- infekcja gardła;
- wymioty;
- nudności.
U większości chorych po około tygodniu od wystąpienia, dolegliwości samoistnie znikają. Jedynie u około 30 procent pacjentów choroba będzie miała dalszy rozwój i zaatakuje układ nerwowy oraz krążeniowo-sercowy. Może dojść do porażenia mięśni czy zaburzenia czucia. Leczenie chorego prowadzone jest wówczas w warunkach szpitalnych i może polega m.in. na podaniu dożylnych postaci antybiotyku, leków przeciwzapalnych, przeciwobrzękowych i uśmierzających ból.
