Po co uprawiać borówkę amerykańską?
Borówka amerykańska przeżywa w ciągu ostatnich lat wielki „boom”. Wszyscy chcą ją jeść, przyrządzać desery z nią w roli głównej oraz mieć w przydomowym ogródku, na działce, tarasie, a nawet na balkonie. Nie ma się czemu dziwić, ponieważ ta kuzynka poczciwej leśnej jagody posiada ogrom witamin i składników mineralnych, które wspierają nie tylko zdrowie, ale i urodę systematycznie smakujących je osób.
Witamina C, K, A, witaminy z grupy B, a także potas, fosfor, wapń, cynk, żelazo, sód, błonnik oraz białko, węglowodany i tłuszcze – to wszystko mieści się w małej jagodzie borówki amerykańskiej. Warto zainwestować jeśli nie w takie przedsięwzięcie jak plantacja borówki amerykańskiej, to chociaż w kilka krzaczków tej rośliny stojących na balkonie lub rosnących na działce. Właściwości lecznicze borówki są bowiem nieocenione.
Warto wymienić chociażby fakt, że regularne jedzenie borówki amerykańskiej:
- poprawia ostrość widzenia,
- chroni przed niektórymi nowotworami (szczególnie umiejscowionymi w piersiach),
- poprawia pamięć,
- przeciwdziała nadciśnieniu tętniczemu,
- zapobiega marskości wątroby,
- zwalcza „zły” cholesterol
- a także wspiera układ pokarmowy.
Reklama
Uprawa borówki amerykańskiej na działce
Zważywszy na szeroki wachlarz korzyści jakie niesie ze sobą jedzenie owoców, tych pochodzących z Ameryki Północnej krzaczków zwanych borówka amerykańska, uprawa tej rośliny w domowych warunkach to dobra inwestycja w zdrowie własne i domowników.
Uprawa borówki amerykańskiej nie należy do najprostszych, jednak jak już poznamy jej tajniki i będziemy się stosować do zasad ogrodniczych z pewnością osiągniemy sukces.
Roślina ta lubi słoneczne, ciepłe i zaciszne stanowiska. Szkodzi jej wiatr, mróz oraz susza, dlatego należy wybrać jej takie miejsce w ogrodzie żeby miała najlepsze z możliwych warunki do rozwoju. To dość duża roślina, więc najlepiej przygotować dla niej więcej miejsca. Poza tym nie umieszcza się jej w ogrodzie w pojedynkę. Chodzi o to by rośliny wzajemnie się od siebie zapylały, dobrze zatem posadzić kilka krzaczków obok siebie, najlepiej rodzaju męskiego i żeńskiego.
Jak sadzić borówkę amerykańską? Jeśli nie zakładamy plantacji, a pragniemy mieć jedynie kilka-kilkanaście krzaczków tej rośliny na własny użytek, trzeba przygotować doły (około 30-centymetrowe) z odpowiednim podłożem i wsadzać krzaczki w odstępie 1-1,5 metra od siebie. Sadzenie borówki amerykańskiej powinno odbywać się wiosną lub jesienią (najpóźniej do końca października).
Aby prawidłowo rosła, powinna zostać wysadzona do kwaśnej ziemi, czyli np. do kwaśnego torfu, trocin z roślin iglastych, czy ziemi bogatej w siarkę. Żeby na pewno się przyjęła warto zaszczepić każdą sadzonkę szczepionką mikoryzową przeznaczoną dla borówek. Po posadzeniu krzewu dobrze jest podsypać go ściółką z iglastego lasu (najlepiej sosnowego).
Rodzaje borówek amerykańskich nadających się do ogrodu to m.in. „Bluecrop”, Bluetta”, Darrow”, „Patriot” oraz „Spartan”.
Reklama
Jak uprawiać borówkę amerykańską w donicy?
Jeśli nie posiadamy ogródka, działki lub nie mamy już tam miejsca dla nowych roślin możemy wybrać inną metodę uprawy tych krzewów: na balkonie lub tarasie. Jak uprawiać borówkę amerykańską w pojemnikach, donicy, bądź skrzyni?
Pojemnik, do którego wsadzimy roślinę powinien mieć odpływy oraz odpowiedni drenaż (np. keramzyt), dopiero na niego sypiemy odpowiednią, kwaśną ziemię (o pH 3,8 – 4,8). Na wierzchu krzew powinno się podsypać np. sosnową korą. Donice nie muszą być głębokie ale powinny być dość szerokie. Powinno się je ustawić na słońcu, jednak w miejscu, w którym nie będzie dokuczał im wiatr. Na zimę należy obłożyć donicę styropianem (boki oraz spód pojemnika) i wstawić bliżej ściany balkonowej lub tarasowej.
Borówka amerykańska sadzona do donic nie lubi mieć sucho, ale nie znosi także przelewania, dlatego stan wilgotności ziemi należy codziennie kontrolować. Najlepiej podlewać krzaczki wodą deszczową lub odstaną wodą z kranu. To samo dotyczy krzewów posadzonych do gruntu.
Odmianami borówki amerykańskiej, które najbardziej nadają się do sadzenia do donic są m.in. „Aino”, „North Country”, czy „Polaris”. To niższe gatunki borówki amerykańskiej.
Reklama
Nawożenie borówki amerykańskiej
Czego jeszcze wymaga borówka amerykańska? Nawożenie borówki amerykańskiej – to kolejna ważna czynność ogrodnicza, o której nie można zapomnieć jeżeli pragniemy zbierać z krzaczków dorodne, słodkie owoce. Roślina nie wymaga intensywnego nawożenia. Wystarczy to zrobić 2-3 razy na sezon, przy czym pierwszy raz – wczesną wiosną, natomiast ostatni raz dobrze, aby było to wykonane najpóźniej w lipcu (na początku). Nawóz powinien być przeznaczony dla borówki amerykańskiej. Może być to preparat wieloskładnikowy, ekologiczny, czy rozpuszczalny, którego działanie jest przyspieszone. Tego rodzaju środki powinny zawierać azot, jednak należy uważać aby nie przedawkować tej substancji.
Dodatkowo na jesień warto wesprzeć krzaczki jesienną wersją nawozu do borówek amerykańskich, tak by łatwiej przetrwały zimowe mrozy. Taka kompozycja powinna być wieloskładnikowa i stosowana w ilości około 30 g na krzaczek. Ponadto nie zaszkodzi rozłożyć wokół krzaczków borówek amerykańskich ściółki składającej się z kompostu.
Reklama
Kiedy i jak ciąć borówkę amerykańską?
Czego jeszcze potrzebuje borówka amerykańska? Cięcie stanowi następny istotny zabieg pielęgnacyjny, bez którego krzaczek może nie być tak okazały oraz nie owocować jak byśmy chcieli.
Krzaczki tnie się na wiosnę, jednak odcina się jedynie stare, chore pędy. W tym przypadku chodzi bardziej o prześwietlenie krzewu i kosmetyczne cięcie niż ścinanie większej części krzewu.
Generalne cięcie wykonuje się jednak dopiero po kilku latach od posadzenia rośliny (najczęściej po 4 latach od wsadzenia borówki), wcześniej nie ma takiej potrzeby. Wówczas wczesną wiosną (na przedwiośniu) wycina się krzaczek borówkowy w taki sposób, że pozostawia się 6-8 wiodących gałęzi. Resztę, czyli słabe, stare, uszkodzone i chore pędy ścina się. Nie pozostawia się również zagęszczających krzew gałęzi.
Niektórzy ogrodnicy polecają też letnie cięcie borówki amerykańskiej, którego należy dokonywać po owocowaniu (oraz po zbiorach) przy suchej, słonecznej pogodzie.
