Co to jest choroba Peyroniego?
Choroby układu rozrodczego statystycznie częściej dotykają kobiety, jednak pojawiają się one również u mężczyzn i także u nich bywają groźne lub utrudniają normalne funkcjonowanie. Jedną z przypadłości zlokalizowanych w tym układzie jest Choroba Peyroniego.
Co to za dolegliwość? Otóż jest to schorzenie urologiczne polegające na deformacji prącia, a dokładniej - jego wykrzywieniu. Mówiąc bardziej fachowo - to plastyczne stwardnienie ciał jamistych prącia prowadzące do jego skrzywienia widocznego z zewnątrz w momencie wzwodu.
Ta dolegliwość po raz pierwszy została opisana w XVIII wieku przez Francoisa Gigota de la Peyroniego - chirurga i nadwornego lekarza francuskiego króla, Ludwika XV. Współcześnie nie występuje ona często. Szacuje się, że dotyka ona między 0,4 a 9% dorosłych mężczyzn, w zależności od wieku (za: mp.pl).
Ryzyko zachorowania jest najwyższe między 50 a 60 rokiem życia. W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 Choroba Peyroniego oznaczona jest symbolem N48.6, natomiast w nowszej wersji klasyfikacji - ICD-11 można znaleźć ją pod numerem GB.06.2.
Reklama
Jakie są przyczyny choroby Peyroniego?
Etiologia zespołu Peyroniego nie jest do końca poznana. Najbardziej prawdopodobna hipoteza mówi, że przyczyną skrzywienia prącia są występujące mikrourazy tkanki prowadzące do jej bliznowacenia i powstawania płytek włóknistych, zwykle w części grzbietowej narządu.
Urazy następują najczęściej podczas stosunku seksualnego, choć przyjmuje się, że mogą być również efektem niedoleczonej infekcji (np. grzybiczej czy bakteryjnej) lub zakaźnej choroby wenerycznej.
Przyczyną choroby Peyroniego bywają inne schorzenia rozwijające się w organizmie, takie jak cukrzyca, zapalenie żył czy reumatoidalne zapalenie stawów, które wpływają na budowę anatomiczną tkanki łącznej w tym rejonie.
Czynniki zwiększające ryzyko zachorowania to np.:
- wiek między 50 a 60 lat,
- inne zaburzenia w obrębie tkanki łącznej,
- przebyte zabiegi chirurgiczne w obrębie cewki moczowej czy prostaty,
- zaburzenia erekcji,
- przebyte stany zapalne,
- predyspozycje genetyczne.
Reklama
Jak wygląda choroba Peyroniego? Objawy
Podobnie, jak wiele innych schorzeń, tak i choroba Peyroniego przebiega dwuetapowo - najpierw przybiera postać ostrą, a następnie - przewlekłą. Pierwsza może trwać nawet kilka miesięcy i polega na rozwijającym się miejscowym stanie zapalnym, obejmującym błonę białawą prącia.
Zapalenie u niektórych pacjentów przebiega bezobjawowo, u innych - objawia się dolegliwościami bólowymi, często nasilającymi się podczas współżycia i erekcji. Z czasem, kiedy tkanka łączna zaczyna bliznowacieć, na prąciu zaczynają być wyczuwalne wypukłości w postaci płytek lub drobnych guzków.
Takie objawy należy zawsze skonsultować z lekarzem, by upewnić się, czy wynikają one z choroby Peyroniego, czy może innych dolegliwości. Na kolejnym etapie schorzenia zmianie może ulec kształt prącia, co jest już dobrze widoczne gołym okiem, szczególnie podczas wzwodu.
Jak wygląda skrzywienie prącia towarzyszące chorobie Peyroniego? Może być to zakrzywienie w dół, ku górze, a także w lewą lub prawą stronę, co zależy od miejsca powstawania blizn. Zakrzywienie bywa nieznaczne lub głębokie, w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Przy skrzywieniach większych niż 40⁰ dochodzi często do zaburzeń sprawności seksualnej, a stosunek może być utrudniony lub wręcz niemożliwy. Mniejsze zmiany zwykle nie są problemem przy współżyciu.
Reklama
Leczenie choroby Peyroniego
Raczej nie zdarza się, by doszło do samoistnego cofania się schorzenia. Wraz z rozwojem choroby objawy mogą się wręcz pogłębiać i stanowić coraz większy problem, jeśli chodzi o współżycie.
Choroba Peyroniego wymaga leczenia, by nie dopuścić do całkowitej utraty sprawności seksualnej. Gdzie i jak ją leczyć? Ze skrzywieniem prącia najlepiej udać się do urologa lub androloga, ponieważ są to specjaliści diagnozujący schorzenia męskiego układu płciowego.
Czy choroba ta w ogóle jest uleczalna? Jak najbardziej tak, a w zależności od jej przebiegu, stosuje się leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne. Leki mają formę tabletek lub zastrzyków wykonywanych w miejscu powstawania włóknistych płytek.
Stosunkowo nowym lekiem na chorobę Peyroniego jest kolagenaza bakterii szczepu clostridium histolyticum podawana w formie iniekcji. Leczenie wspomaga się często doustnym stosowaniem witaminy E, natomiast leki miejscowe w formie maści nie wykazują skuteczności, nawet w początkowym stadium choroby.
Leczenie farmakologiczne zalecane jest, gdy choroba nie jest jeszcze bardzo rozwinięta, a skrzywienie prącia nie przekracza 30⁰ i nie utrudnia znacząco współżycia. Jeśli chodzi o leczenie zabiegowe wdrażane przy większych skrzywieniach prącia, specjalista może zalecić tradycyjną operację lub inne, mniej inwazyjne metody - laser, mechaniczne rozciąganie tkanki czy terapię falami.
Ceny tych metod są bardzo różne, jednak kiedy skrzywienie prącia stanowi problem zdrowotny i towarzyszy chorobie Peyroniego, operacje refundowane są przez NFZ.
Czy istnieją domowe sposoby na chorobę Peyroniego?
Jedyne domowe sposoby na chorobę Peyroniego, które mogą dać jakiekolwiek efekty, to ćwiczenia i masaże.
Ćwiczenia to np. zakrzywianie prącia w kierunku przeciwnym niż skrzywienie powstałe na skutek choroby, mające na celu naciągnięcie tkanki w miejscu jej „kurczenia”.
Masaż z kolei może nieco zniwelować powstające blizny i zgrubienia. Co jednak ważne, zarówno jedna jak i druga metoda wymaga wprawy, delikatności i ostrożności. Nieumiejętnie wykonywany masaż lub ćwiczenia rozciągające mogą prowadzić do powstania kolejnych urazów i pogłębienia problemu.
Warto również pamiętać, że sposoby takie jedynie wspomagają specjalistyczne leczenie, a nigdy nie powinny go zastępować. Zaobserwowanie jakichkolwiek niepokojących objawów należy zawsze skonsultować z lekarzem.
Reklama
Czym grozi nieleczona choroba Peyroniego?
Choroba Peyroniego bardzo rzadko występuje u młodych mężczyzn, dlatego z reguły nie wpływa na pogorszenie płodności. Duże zakrzywienie prącia może jednak utrudniać lub uniemożliwiać współżycie, a zaburzenia sprawności seksualnej często źle wpływają na kondycję psychiczną mężczyzn.
Skutkami nieleczonej choroby Peyroniego są zatem przede wszystkim dolegliwości o podłożu psychicznym, takie jak:
- obniżenie poczucia własnej wartości,
- spadek nastroju,
- stany depresyjne.
Takich objawów nie należy nigdy lekceważyć, ponieważ w skrajnych przypadkach mogą one przekształcić się w poważne choroby psychiczne, groźne dla zdrowia, a nawet życia pacjenta. Dużą rolę w unikaniu tego rodzaju konsekwencji pełnią bliscy, których wsparcie i zrozumienie w wielu przypadkach ułatwia i przyspiesza rozpoznanie choroby, a także rozpoczęcie odpowiedniej terapii.
