Zobacz nasz test inhalatorów:
Rodzaje inhalatorów dla dzieci i dorosłych
Na rynku aptecznym wyróżnić można następujące rodzaje inhalatorów:
- inhalator ciśnieniowy z dozownikiem(pMDI) – niewielkie, przenośne urządzenie, wielodawkowe i pozbawione licznika dawek; podanie leku za jego pomocą wymaga koordynacji z wdechem,
- inhalatory suchego proszku(DPI) – niewielkich rozmiarów inhalator z licznikiem dawek, który wymaga koordynacji wdechowo-wydechowej oraz odpowiednio silnego wdechu, aby zaaplikować lek,
- inhalator pneumatyczny (inhalator tłokowy, inhalator kompresorowy)– tego rodzaju inhalator podaje lek w postaci aerozolu, który powstaje pod wpływem sprężonego powietrza tworzonego przez sprężarkę elektryczną lub kompresor,
- inhalator ultradźwiękowy – w tym przypadku lek przyjmuje postać aerozolu za pomocą fal ultradźwiękowych wytwarzanych przez generator,
- inhalator siateczkowy – inhalator nowej generacji, lek przechodzi przez wibrujące, perforowane membrany, które tworzą aerozol.
Trzy ostatnie rodzaje są nazywane nebulizatorami. W przypadku nebulizatorów lek przyjmuje postać aerozolu, a w czasie jego aplikacji nie jest wymagana koordynacja wdechowo-wydechowa.
Reklama
Inhalator dla dzieci
Jaki inhalator dla dziecka wybrać? Urządzenie dla pociech powyżej szóstego roku życia może być inhalatorem suchego proszku lub ciśnieniowym z dozownikiem. U młodszych dzieci nie stosuje się suchego proszku, można jedynie zastosować ciśnieniowy wyposażony w maskę lub ustnik.
Dzieci powyżej trzeciego roku życia mogą korzystać z nebulizatorów z ustnikiem, natomiast dzieci poniżej 3 lat powinny mieć nebulizator z maską twarzową. Warto pamiętać, że niektóre antybiotyki oraz mukolityki mogą być podawane dzieciom jedynie przez nebulizatory. Co ważne, inhalatory oraz nebulizatory powinny spełniać europejską normę EN-FR13544-1.
Reklama
Inhalator dla niemowląt
Jedynymi inhalatorami przeznaczonymi dla niemowląt są nebulizatory z maską. Nie wymagają one koordynacji wdechowo-wydechowej od dziecka. Inhalacje można przeprowadzać nawet w czasie snu.
Tego typu urządzenie musi ściśle przylegać do nosa i twarzy dziecka, żeby strata leku była jak najmniejsza.
Nawet niewielkie odsunięcie maseczki od twarzy niemowlęcia może spowodować zmniejszenie ilość leku o 80 procent. Należy pamiętać, że nebulizator powinien być dobrany indywidualnie do każdego pacjenta.
Reklama
Co to jest inhalator? Krótka historia inhalacji
Leczenie za pomocą inhalacji sięga 2000 r. p.n.e. Już w starożytnych Indiach wdychano dym z palących się ziół. Wykorzystywano zwłaszcza bieluń o właściwościach cholinergicznych. W starożytnych Egipcie natomiast inhalowano się dymem z lulka czarnego, który wykazuje podobne działanie do bielunia.
W 1500 r. p.n.e. w Ameryce Południowej stosowano fajki do inhalowania się dymem z palącego się tytoniu lub ziół. Pierwszy inhalator, w dzisiejszym rozumieniu tego słowa, skonstruował Hipokrates. Przypominał on garnek z dziurkami w pokrywie.
W XVIII wieku inhalacje parowe stały się popularną metodą leczenia gruźlicy. W XIX wieku stosowano inhalatory ceramiczne oraz zaczęto produkować rozpylacze, które wykorzystywano w leczeniu zakażeń dróg oddechowych.
Na początku XX wieku powstały pierwsze inhalatory pneumatyczne, w latach 60. XX wieku – ultradźwiękowe, a pod koniec XX wieku – inhalatory siateczkowe. Współczesne inhalatory są urządzeniami, przy pomocy których aplikuje się różnego rodzaju substancje (leki wziewne, aerozole) wprost do drzewa oskrzelowego lub pęcherzyków płucnych.
Inhalacje stosuje się najczęściej w:
- infekcjach górnych i dolnych dróg oddechowych,
- astmie,
- rozedmie płuc,
- mukowiscydozie
- POChP.
Wdychane substancje pomagają rozrzedzić wydzielinę zalegającą w drogach oddechowych oraz wykazują działanie przeciwzapalne.
Bezpośrednio do układu oddechowego (w formie wziewnej) podaje się także niektóre antybiotyki oraz mukolityki. Zaletą inhalacji jest zmniejszenie niepożądanych reakcji ogólnoustrojowych, jakie mogą mieć miejsce w przypadku podania leków doustnie.
Dostarczanie ich z użyciem inhalatora pozwala szybciej osiągnąć efekt terapeutyczny przy użyciu zdecydowanie mniejszej dawki.
