Co to jest kandydoza?
Kandydoza (określana także często bielnicą oraz moniliazą) to choroba wywołana przez grzyby (drożdżaki) o nazwie Candida (szczególnie Candida albicans, czyli bielnik biały) – stąd też nazwa schorzenia. Grzyby te występują w niewielkiej ilości w jelicie grubym od 40 do 80 procent zdrowych ludzi, gdzie też pełnią wiele pożytecznych funkcji, pomagając m.in. w rozkładzie cukru. Niebezpieczeństwo powstaje wówczas, kiedy zaczyna szwankować układ odpornościowy organizmu. Wtedy też dochodzi do namnożenia się grzybów, które to następnie przedostają się przez jelita do innych organów, zatruwając je swoimi toksynami.
Specjaliści dzielą kandydozę na trzy rodzaje:
- zakażenia uogólnione (inwazyjne) – w tym przypadku choroba atakuje jednocześnie różne narządy i tkanki;
- zakażenia układowe – ten rodzaj choroby jest podobny do zakażenia uogólnionego, z tą tylko różnicą, że przez grzyby zostaje zaatakowany jeden konkretny organ, a nie kilka;
- zakażenia powierzchniowe – w tym przypadku drożdżaki atakują skórę i błony śluzowe.
Reklama
Kandydoza - przyczyny
Istnieje szereg czynników, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, które przyczyniają się do namnożenia drożdżaków o nazwie Candida, a tym samym do zachorowania na kandydozę. Do tych najczęściej występujących zalicza się:
- długotrwałe leczenie antybiotykami i sterydami (steroidami), które wyniszcza nie tylko te „złe” bakterie w organizmie, ale również te „dobre”,
- zażywanie tabletek antykoncepcyjnych,
- zażywanie narkotyków oraz nadużywanie alkoholu, jak również palenie papierosów,
- przeprowadzone w ostatnim czasie operacje i zabiegi lekarskie, także przeszczepy,
- zachorowanie na którąkolwiek z chorób przyczyniających się do osłabienia działania układu odpornościowego, np. zakażenie wirusem HIV (rozwój AIDS), nowotwór, ale również grypa,
- zachorowanie na cukrzycę oraz choroby tarczycy,
- nawet niewielkie uszkodzenia naskórka,
- niedobór witamin, głównie tych z grupy B,
- otyłość,
- nadmierna potliwość,
- nieodpowiednia higiena,
- niewłaściwa, czyli bogata w cukry dieta,
- częste korzystanie z takich miejsc publicznych jak np. baseny i sauny,
- częste zakładanie nieprzewiewnej (i zbyt obcisłej) bielizny,
- stres, depresja, zbyt mała ilość snu,
- okres ciąży oraz menopauzy u kobiet,
- wiek (na drożdżycę chorują znacznie częściej osoby starsze).
Reklama
Kandydoza - objawy
Kandydoza objawia się w bardzo różny sposób, w zależności od tego, który z organów lub części ciała zaatakuje. Zazwyczaj w każdym przypadku tych objawów jest bardzo wiele:
- kandydoza układu pokarmowego (jamy ustnej, przełyku, żołądka, dwunastnicy, jelit) – w tym przypadku choroba objawia się w postaci: bólów brzucha, biegunek, zaparć, wzdęć, gazów, uczucia pełności, mdłości i wymiotów, nieprzyjemnego zapachu z ust, białego nalotu na języku (kandydoza języka), aft i zajadów (pękania kącików ust), bólu podczas połykania, nadwagi lub niedowagi, a także wypadania włosów;
- kandydoza narządów płciowych – dowodem na jej wystąpienie jest m.in. pieczenie i swędzenie narządów płciowych, uczucie pieczenia pojawiające się w trakcie oddawania moczu, upławy o nieprzyjemnym zapachu i żółtej barwie, wielokrotnie powtarzające się infekcje dróg rodnych, problemy z prostatą oraz ból podczas stosunku;
- kandydoza skóry – osoby chorujące na nią skarżą się np. na wysypkę i inne wykwity skórne, trądzik, nieprzyjemny zapach skóry, łuszczenie się skóry – głównie tej na dłoniach i stopach;
- kandydoza paznokci – w tym przypadku zarówno paznokcie, jak i otaczające je skóra stają się zaczerwienione, obrzęknięte i bolesne; nierzadko pojawiają się również zmiany ropne.
Bez względu na to, który organ lub też które organy zostaną zaatakowane, osoby cierpiące na kandydozę uskarżają się również na wiele ogólnych dolegliwości, do których zalicza się m.in. ciągłe uczucie zmęczenia i senność, stany podgorączkowe, kłopoty z koncentracją i pamięcią.
Zobacz także: Grzybica penisa i żołędzi - przyczyny, objawy i leczenie
Reklama
Kandydoza - badania
W celu potwierdzenia, że dana osoba cierpi na kandydozę, pobiera się od niej do badań zazwyczaj krew, mocz, plwocinę oraz wymazy z właściwych (czyli zainfekowanych) części ciała. Następnie są one poddawane badaniom mikroskopowym, posiewom mikrobiologicznym jak również badaniom serologicznym, podczas których wykrywa się antygeny i przeciwciała przeciwko Candida. W trakcie tych ostatnich badań mogą zostać wykryte zarówno przeciwciała klasy IgM, jak i IgG. Te pierwsze istnieją w organizmie w początkowym okresie jego zainfekowania, a te drugie pojawiają się w późniejszym czasie.
Reklama
Kandydoza - leczenie
W leczeniu drożdżycy stosuje się leki przeciwgrzybiczne, które podaje się zarówno doustnie, jak i dożylnie. Ich wybór jest uzależniony przede wszystkim od tego, który z organów został zaatakowany przez grzyby. Do tych najczęściej stosowanych należą:
- amfoterycyna B,
- echinokandyna,
- flukonazol,
- itrakonazol,
- ketokonazol,
- nystatyna.
Leczenie kandydozy można poza tym wspomóc poprzez przyjmowanie probiotyków oraz witamin i składników mineralnych wzmacniających odporność (głównie – A, B, C i D oraz cynku).
Leczenie kandydozy jest zazwyczaj procesem trudnym i długotrwałym. Czas terapii zależy m.in. od etapu choroby, na którym została ona wykryta oraz tego, jak bardzo zostały zniszczone podczas choroby poszczególne organy. Według specjalistów, o pełnym wyleczeniu z kandydozy można mówić dopiero po upływie co najmniej roku od momentu rozpoczęcia terapii. Zarodniki drożdżaków mogą jednak znajdować się we krwi jeszcze przez nawet trzy lata. Zdarza się więc, że wywołują nawrót choroby.
Reklama
Kandydoza - dieta
Ogromną rolę w leczeniu kandydozy odgrywa właściwa dieta. Istnieje szereg produktów, które każdy chory powinien obowiązkowo wykluczyć ze swojego żywienia, jak i takich, o które powinien koniecznie wzbogacić swoje posiłki.
Każdy cierpiący na kandydozę powinien zrezygnować ze spożywania następujących produktów:
- cukry w absolutnie każdej postaci, nie tylko typowych słodyczy, ale także suszonych owoców, które zawierają bardzo dużo cukrów;
- wszelkie produkty powstające z białej mąki, m.in. biały chleb, biały ryż i makaron wyprodukowany z białej mąki;
- sery pleśniowe i żółte;
- konserwy;
- produkty mające w swoim składzie drożdże;
- ketchup, majonez i musztarda;
- słodkie i gazowane napoje;
- soki owocowe;
- czarna herbata i kawa;
- alkohol.
Każdy chorujący na kandydozę powinien obowiązkowo włączyć do swojej diety następujące produkty:
- produkty pełnoziarniste, m.in. brązowy ryż, kasza, płatki owsiane, chleb żytni, chleb orkiszowy, chleb gryczany;
- ryby;
- mięso (za wyjątkiem wieprzowiny);
- jajka;
- warzywa gotowane na parze;
- owoce, np. brzoskwinie, cytryna, grejpfrut, jabłko, jagoda, limonka, morela, pomarańcza i śliwka;
- warzywa, w szczególności - bakłażan, cukinia, burak, dynia, koper włoski, marchew, pietruszka, szpinak;
- ziarna dyni i słonecznika;
- mleko kozie lub owcze;
- woda mineralna;
- soki warzywne
- oliwa z oliwek.
Reklama
Kandydoza – leczenie domowe
Dodatkowo istnieje spora gama naturalnych produktów, z pomocą których można wspomóc leczenie kandydozy domowymi sposobami, bez konieczności przepisywania ich przez lekarza. Są to produkty, które posiadają właściwości przeciwgrzybiczne oraz często równie antybakteryjne. Należą do nich m.in.:
- cynamon,
- czosnek,
- liść oliwny,
- ocet jabłkowy,
- olej kokosowy,
- olej z oregano,
- olejek z drzewa herbacianego,
- żurawina.
