Co to jest lewodropropizyna?
Lewodropropizyna to lewoskrętny enancjomer dropropizyny (dzięki temu wykazuje mniej skutków niepożądanych) o działaniu przeciwkaszlowym. Klasyfikuje się lewodropropizynę do grupy nieopioidowych, obwodowych leków przeciwkaszlowych.
Fakt, że lek ten nie należy do opioidów jest ogromną zaletą, gdyż nie wykazuje wielu efektów ubocznych, które są charakterystyczne dla tego typu substancji.
Ponadto większość leków przeciwkaszlowych dopuszczonych do obrotu wykazuje działanie ośrodkowe, a nie jak lewodropropizyna – obwodowe.
Dzięki temu może być ona dobrą alternatywą, gdy inne substancje przeciwkaszlowe o działaniu ośrodkowym nie okazują się dostatecznie skuteczne.
Lewodropropizynę wprowadzono do lecznictwa na początku lat 90. XX wieku. Aktualnie można w Polsce nabyć leki z tą cząsteczką bez recepty i można je stosować, zarówno u dorosłych jak i u dzieci, które ukończyły drugi rok życia.
Reklama
Jak działa lewodropropizyna?
Jak zdążyliśmy już wspomnieć, lewodropropizyna należy do grupy leków przeciwkaszlowych o działaniu obwodowym. Leki te są obarczone mniejszym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych niż leki działające ośrodkowo (które działają na ośrodek kaszlu znajdujący się w mózgu).
Mechanizm działania lewodropropizyny polega na hamowaniu aktywacji włókien C nerwu błędnego obecnych między innymi w drogach oddechowych.
Prawidłowa czynność tych włókien jest niezbędna dla działania całego procesu łuku odruchowego kaszlu.
Ponadto działanie lewodropropizyny obejmuje hamowanie skurczu oskrzeli wywołanego histaminą, serotoniną i bradykininą, które mogą działać również prozapalnie.
Lewodropropizyna została porównana z innymi lekami przeciwkaszlowymi w wielu randomizowanych badaniach klinicznych, gdzie wykazywała nie tylko nieco wyższą skuteczność, ale przede wszystkim dużo większe bezpieczeństwo stosowania.
Pacjenci często porównują ze sobą lewodropropizynę i butamirtat - lek przeciwkaszlowy o działaniu ośrodkowym. Według badań, leki te mają zbliżoną do siebie skuteczność, jednak lewodropropizyna, co było wspomniane wcześniej, charakteryzuje się mniejszymi działaniami niepożądanymi.
Jednakże zaletą butamiratu jest fakt, że może być stosowany u dzieci już od 2. miesiąca życia, podczas gdy lewodropropizyna dopiero od 2. roku życia.
Dodatkowo według badań klinicznych lewodropropizyna skuteczniej hamuje częstość i natężenie kaszlu oraz zmniejsza liczbę wybudzeń nocnych w porównaniu z lekami przeciwkaszlowymi o działaniu obwodowym, takimi jak kodeina i dekstrometorfan.
Dodatkową zaletą lewodropropizyny jest fakt, że nie wpływa ona na parametry spirometryczne (czyli objętość i pojemność płuc, pojemność wdechową itd.), czyli może być ona bezpiecznie stosowana przez astmatyków i osoby chorujące na POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc).
Reklama
Kiedy stosuje się lewodropropizynę? Wskazania
Czy lewodropropizynę można przyjmować na noc? Nie tylko - substancje o działaniu przeciwkaszlowym można w zasadzie przyjmować przez cały dzień (również na noc).
Leki z lewodropropizyną stosuje się tylko w terapii kaszlu suchego, czyli nieproduktywnego. Jest to niezwykle istotne.
Jeżeli w płucach zalega wydzielina, to trzeba ją ewakuować przy pomocy leków sekretolitycznych i wykrztuśnych. Stosowanie w takim przypadku leków przeciwkaszlowych może nie tylko okazać się nieskuteczne, ale wręcz groźne dla zdrowia.
Wydzielina, która będzie ciągle zalegać w płucach może w przyszłości stać się pożywką dla bakterii powodując ewentualne zapalenie oskrzeli lub płuc.
Wyjątkiem jest tylko sytuacja, gdy chory rano i po południu stosuje leki wykrztuśne, by pozbyć się zalegającej wydzieliny, a wieczorem zażywa lek przeciwkaszlowy, żeby zahamować niepotrzebny odruch kaszlowy, który tylko przerywałby spokojny, fizjologiczny sen potrzebny do odpoczynku.
W przypadku kaszlu suchego, lewodropropizynę można przyjmować przez cały dzień.
Można stosować lewodropropizynę u dzieci (od 2. roku życia), jak i u dorosłych. Od niedawna jest ona dostępna również w tabletkach.
Prawidłowe dawkowanie zakłada przyjmowanie u dorosłych 60 mg 3 razy dziennie w odstępach co najmniej sześciogodzinnych. U dzieci dawkowanie jest uzależnione od masy ciała i wygląda następująco:
- 10 - 20 kg masy ciała: 18 mg 3x /dobę
- 20 - 30 kg masy ciała: 30 mg 3x /dobę
Czy lewodropropizynę stosuje się w przebiegu COVID-19?
Warto wspomnieć o ciekawych badaniach pokazujących związek między stosowaniem lewodropropizyny a covidem.
Pojedyncze badania sugerują, że lek ten może pośrednio blokować jeden z enzymów wirusa SARS-CoV-2, czyli proteazę podobną do papainy oraz wiąże jedno z białek wirusa (Nsp3), które jest potrzebne do jego replikacji.
Dlatego też, jeśli w przebiegu choroby COVID-19 występuje dodatkowo kaszel suchy, to lewodropropizyna będzie podwójnie wskazana w celu łagodzenia objawów kaszlu, by ograniczyć namnażanie się wirusa.
Reklama
W jakiej postaci występuje lewodropropizyna?
Początkowo dostępne były tylko syropy z lewodropropizyną. Istnieje ona w jednym stężeniu, które wynosi 6 mg na 1 ml lub inaczej 60 mg/10 ml - co jest oczywiście tą samą wartością.
Jest to najbardziej powszechna forma tego leku, którą można łatwo podać dzieciom, jak i osobom dorosłym mającym problemy z połykaniem tabletek.
Lewodropropizyna w syropie dla dzieci (od 2. roku życia) występuje w takim samym stężeniu, jak dla dorosłych. Różnica polega tylko na ilości syropu, który podaje się dzieciom i dorosłym.
Od niedawna jest też dostępna, wspomniana wyżej, forma w tabletkach doustnych. Lewodropropizyna w tabletkach również jest produkowana tylko w jednej dawce i wynosi 60 mg na tabletkę.
Tabletki dostępne są dla dorosłych i dzieci, które ważą nie mniej niż 30 kilogramów. Prawidłowe dawkowanie wynosi do trzech tabletek na dobę w minimum 6-godzinnych odstępach.
Należy pamiętać, by nie podawać tego leku dłużej niż tydzień bez konsultacji z lekarzem. Jeśli objawy nie ustępują po upływie tego czasu, warto się skontaktować ze specjalistą w tej dziedzinie.
Reklama
Przeciwwskazania do stosowania lewodropropizyny
Jak każdy lek na świecie, także i lewodropropizyna posiada pewne skutki uboczne oraz przeciwwskazania do stosowania.
Głównym przeciwwskazaniem jest uczulenie na cząsteczkę leku lub jakikolwiek składnik użyty do jego produkcji. Jak podaje ulotka, nie można go stosować u dzieci do 2. roku życia, a u osób starszych należy go podawać ostrożnie.
Podobnie ostrożnie należy stosować ten lek u ludzi z niewydolnością nerek. Dodatkowo uważać muszą pacjenci z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, z uwagi na zawartość sacharozy w preparacie.
Nie należy także stosować tego produktu leczniczego u osób z obfitą wydzieliną oskrzelową i zaburzeniami czynności rzęsek nabłonka oskrzelowego (zespół Kartagenera, dyskineza rzęsek).
Jaką zależność może wykazywać związek lewodropropizyna i alkohol? Żadne badanie nie wykazało negatywnego skutku zażywania tego leku razem z alkoholem. Jednakże w każdym przypadku sugeruje się, żeby odstawić spożywanie alkoholu w trakcie terapii jakimkolwiek lekiem.
Pozytywne opinie o lewodropropizynie wynikają nie tylko z wysokiej skuteczności, ale także z niewielkich interakcji, jakie wykazuje ten lek. Ostrożność muszą zachować osoby równolegle stosujące silne leki uspokajające.
Reklama
Skutki uboczne stosowania lewodropropizyny
Doświadczenia wynikające z obecności na rynku - w ponad 30 krajach na całym świecie - produktów zawierających lewodropropizynę wskazują, że działania niepożądane występują bardzo rzadko.
Opierając się na szacunkowych danych co do liczby pacjentów, którzy stosowali lewodropropizynę (wynikających z liczby sprzedanych opakowań) oraz biorąc pod uwagę liczbę spontanicznych zgłoszeń działań niepożądanych, można wyliczyć, że częstość występowania działań niepożądanych leku jest niższa niż 1:500 000.
W większości przypadków nie są to poważne powikłania, a objawy ustępują po przerwaniu leczenia, czasem tylko wymagając specyficznego leczenia farmakologicznego, co tylko potwierdza bezpieczeństwo stosowania tego leku.
Do bardzo rzadkich działań niepożądanych, które mogą się ewentualnie przydarzyć zaliczamy: pokrzywkę, rumień, świąd, obrzęk naczynioruchowy, czy reakcje skórne.
Opisano pojedynczy przypadek epidermolizy ze skutkiem śmiertelnym, ponadto bóle żołądka, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunki, reakcje alergiczne, ogólne złe samopoczucie.
Zgłaszano pojedyncze przypadki uogólnionego obrzęku, omdleń i astenii. Do tego zawroty głowy, zaburzenia równowagi, drżenia, parestezje, kołatanie serca, tachykardia, obniżenie ciśnienia tętniczego, duszność, kaszel, obrzęk błony śluzowej układu oddechowego, astenia i osłabienie kończyn dolnych.
Do wszystkich tych działań niepożądanych dochodziło bardzo rzadko (częstość występowania wynosi <1/10 000).
Ponadto lewodropropizyny nie można stosować w czasie ciąży, ani w okresie karmienia piersią. Lek ten może przenikać przez barierę krew-łożysko oraz do mleka matki, więc z uwagi na brak badań potwierdzających bezpieczeństwo, w tym okresie lepiej go nie stosować.
Czy lewodropropizyna to narkotyk? Nie. Lek ten nie ma cech, które mogą predysponować do nazywania go narkotykiem.
Nie działa na ośrodek kaszlu w mózgu, ani nie ma potencjału uzależniającego. Jest więc jednym z bezpieczniejszych leków przeciwkaszlowych dostępnych na rynku. Z tego też powodu jest on dostępny wszędzie bez recepty.
