Co to jest litoterapia?
Litoterapia jest jedną z metod relaksacji, bazującą na wierze w energetyzującą i leczniczą moc kamieni szlachetnych oraz półszlachetnych. Zaliczana jest do praktyk medycyny niekonwencjonalnej i jako taka nie jest uznawana przez nurt akademicki w kategoriach pełnoprawnej nauki.
Za twórczynię jednej z najczęściej dziś stosowanych współczesnych odmian litoterapii uważana jest amerykańska masażystka Mary Nelson, w swojej pracy inspirująca się dokonaniami plemion indiańskich zamieszkujących tereny Arizony.
W istocie jednak leczenie kamieniami praktykowane było już w starożytności w kulturze antycznej Grecji, w Indiach czy na Dalekim Wschodzie.
Litoterapia jest metodą bazującą na całościowym podejściu do organizmu człowieka. Celem czynionych zabiegów nie jest leczenie konkretnych schorzeń, lecz wzmacnianie ustroju i zwiększanie jego potencjału do autoregeneracji.
Metodą niezwykle zbliżoną jest krystaloterapia, a więc leczenie za pomocą kryształów. Często stosowana jest ona wspólnie z terapią kamieniami.
Reklama
Na czym polega leczenie kamieniami?
U źródeł litoterapii leży założenie, że kamienie mają określony ładunek energii, którą są w stanie przekazać człowiekowi. W razie konieczności, mogą też pobrać nadmiar energii z organizmu.
Leczenie kamieniami najczęściej praktykowane jest jako rodzaj masażu. Pacjent układa się wygodnie na leżance na plecach lub na brzuchu. Jego ciało zostaje obłożone kamieniami.
Zazwyczaj umieszcza się je w miejscach tzw. czekramów. Pojęcie to wywodzi się z medycyny Wschodu i oznacza punkty, poprzez które organizm pobiera energię ze świata zewnętrznego lub też ją oddaje.
Istnieje wiele porad na temat litoterapii. Według nich niektóre kamienie należy trzymać w dłoniach, kolejne umieszczane są między palcami, inne zaś wykorzystywane są przez terapeutę do pocierania lub ugniatania skóry. Stosuje się zarówno kamienie ciepłe (uprzednio przygotowane za pomocą specjalnego podgrzewacza) oraz zimne.
Warto pamiętać, że w szerszym kontekście pod pojęciem litoterapii rozumie się też picie różnego rodzaju nalewek (np. bursztynowej), a nawet noszenie biżuterii o określonym składzie.
Jak jeszcze stosować kamienie do leczenia? Najprostszą formą litoterapii jest noszenie kamieni przez 4-6 tygodni w kieszeniach spodni. Nie należy jednak stosować tej metody w przypadku rzadko występujących kamieni radioaktywnych.
Aby natomiast wesprzeć pracę konkretnego narządu w organizmie, zaleca się przyklejenie kamienia jak najbliżej miejsca, w którym się znajduje. Można to zrobić plastrem lub bandażami.
Reklama
Na co pomaga leczenie kamieniami naturalnymi?
Zwolennicy tej metody uważają, że leczenie kamieniami naturalnymi może być przydatne w terapii takich schorzeń i zaburzeń, jak:
- depresja, zespół przewlekłego zmęczenia, wyczerpanie psychofizyczne, wyniszczenie przez długotrwały stres czy brak motywacji;
- dysfunkcje ośrodkowego układu nerwowego;
- zaburzenia pracy nerek, wątroby, trzustki;
- nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu trawiennego;
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- choroby metaboliczne, w tym cukrzyca;
- zaburzenia hormonalne, związane m.in. z nieprawidłową pracą tarczycy;
- niedomagania układu odpornościowego;
- zaburzenia funkcji seksualnych (bezpłodność, impotencja);
- nadciśnienie tętnicze i inne schorzenia układu sercowo-naczyniowego;
- dolegliwości narządu wzroku;
- zespół napięcia przedmiesiączkowego;
- odczyny alergiczne;
- zaburzenia krzepliwości krwi;
- niedokrwistość;
- bezsenność.
Reklama
Jakie kamienie do litoterapii?
Wedle założeń litoterapii oraz krystaloterapii, różne typy kamieni i minerałów posiadają różne właściwości, a wspólne ich działanie zapewnia efekt synergii, potęgujący terapeutyczne rezultaty.
Kluczowe w tym kontekście są kształt oraz skład biochemiczny określonych skał. Najczęściej wykorzystywane w litoterapii kamienie to między innymi:
- bazalt - ożywia organizm, ociepla kończyny i wspomaga metabolizm;
- diament - dodaje energii i wpływa pozytywnie na gospodarkę hormonalną;
- bursztyn - wspomaga leczenie chorób tarczycy, gardła, chrypki, a także łagodzi ból głowy i reumatyzm;
- rubin - oczyszcza krew, dzięki czemu wierzy się, że leczy anemię i wpływa korzystnie na wątrobę oraz dodaje energii;
- szafir - uspokaja nerwicę, a także wspomaga leczenie chorób umysłowych, np. depresji;
- kwarc - wzmacnia serce i nerki, dodaje energii, poprawia koncentrację;
- jaspis - wspiera leczenie wątroby, śledziony i nerek, chorób serca, a także poprawia wzrok i słuch;
- agat - wspomaga leczenie chorób układu pokarmowego, wrzodów żołądka i chorób kobiecych oraz wpływa pozytywnie na psychikę;
- granit - dodaje energii i motywuje do działania;
- opal - wspomaga leczenie chorób krwi, poprawia koordynację, a także poprawia humor;
- lazuryt - hamuje stany zapalne i pomaga przy przeziębieniach oraz poprawia koncentrację;
- kryształ górski - wspomaga organizm, uspokaja i reguluje emocje, a także wspomaga działanie innych kamieni;
- ametyst - łagodzi bóle głowy i migreny, wspomaga leczenie bezpłodności i bezsenności, a dodatkowo wzmacnia psychikę i poprawia koncentrację;
- topaz - opóźnia proces starzenia i wygładza zmarszczki, a także wpływa pozytywnie na wrzody, impotencję, żylaki i astmę oraz na choroby psychosomatyczne;
- perła - działa odmładzająco oraz wspomaga procesy wydalania i oczyszczania organizmu;
- koral - dodaje energii i siły, wzmacnia serce, przeciwdziała depresji, a także wpływa na dobry stan kości i stawów.
Co ważne, nie zaleca się stosowania kamieni do samodzielnego leczenia.
Reklama
Kurs litoterapii. Kto może zostać litoterapeutą?
Specjalista zajmujący się litoterapią nie jest lekarzem ani fizjoterapeutą. Osoba wykonująca ten zawód jest naturoterapeutą, czyli mistrzem medycyny naturalnej i zalicza się do tak zwanego średniego personelu medycznego. W istocie jest to więc zawód rzemieślniczy.
Często parają się nim osoby wcześniej nie mające nic wspólnego z medycyną ani nawet technikami masażu - psychologowie, dziennikarze, językoznawcy etc. Litoterapeuta powinien mieć wykształcenie minimum średnie.
Wiedzę w stosownej materii nabywa na różnego typu kursach i szkoleniach. Prowadzą je między innymi izby oraz cechy zawodowe skupiające i podnoszące kwalifikacje zawodowe naturoterapeutów.
Wybierając kurs litoterapii warto dobrze zapoznać się z zakresem przekazywanej wiedzy. Decydując się na błyskawiczne, zaledwie jedno- lub dwudniowe warsztaty należy pamiętać, że specjalista w zakresie leczenia kamieniami bierze ogromną odpowiedzialność za zdrowie pacjenta.
Powinien mieć szeroką wiedzę, a w razie konieczności potrafić skierować swojego klienta do właściwego lekarza oraz przekazać mu informacje o konwencjonalnych metodach leczenia.
Jeśli bowiem litoterapia jest uznawana przez klasyczną medycynę za zagrożenie, to głównie w kontekście zaniechań takich, jak niepodejmowanie terapii farmakologicznej czy operacyjnej wtedy, gdy jest to niezbędne.
