Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry. Czym jest ŁZS?
Cera łojotokowa to problem, który może pojawić się w każdym wieku, choć najbardziej podatne są na niego osoby w okresie pokwitania oraz mężczyźni. Narażeni na łojotokowe zapalenie skóry twarzy są także ludzie, u których schorzenie to występowało w rodzinie już wcześniej.
Przyczyn ŁZS twarzy jest wiele. Oprócz czynników genetycznych to także zaburzenia gospodarki hormonalnej (zwłaszcza hormonów płciowych), zła dieta, uboga przede wszystkim w witaminy z grupy B i cynk, nieprawidłowa higiena oraz zanieczyszczenia środowiska.
Główną przyczyną tej choroby jest jednak stan zapalny skóry i gruczołów łojowych, który prowadzi do nadmiernego łuszczenia się naskórka.
Na ŁZS częściej chorują również osoby przeżywające przewlekły stres.
Łojotokowe zapalenie twarzy bywa także wywoływane przez drożdżaki Malassezia C. Choć grzyby te występują naturalnie we florze bakteryjnej, w momencie osłabienia odporności namnażają się w sposób niekontrolowany i wywołują podrażnienia. Są one prawdopodobnie najczęstszym powodem ŁZS na twarzy i głowie u niemowląt, choć wciąż mechanizm tej choroby nie został poznany.
Reklama
Objawy łojotokowego zapalenia skóry twarzy
Zmiany chorobowe zazwyczaj poprzedza łojotok, czyli nadmierne wydzielanie łoju przez gruczoły. Skóra świeci się, jest tłusta i wygląda na nieświeżą. Choroba dotyka przede wszystkim obszary bogate w gruczoły łojowe, tj. czoło, okolice nosa, uszu i ust, ale także powieki.
Skóra w tych miejscach zaczyna nadmiernie się łuszczyć i czerwienić, czasem pojawia się także świąd. Bywa, że rumień staje się lekko żółty i powleczony tłustym filmem - dzieje się tak za sprawą gromadzącego się łoju.
Warto pamiętać, że gdy skóra zaczyna swędzieć, absolutnie nie wolno jej drapać. To może zaostrzyć stan zapalny i doprowadzić do podrażnień.
Reklama
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry twarzy
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy to problem, którego nie należy bagatelizować. W każdej, nawet najłagodniejszej postaci tej choroby konieczne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia.
ŁZS twarzy diagnozuje się na podstawie objawów oraz badania dermatologicznego. Lekarz może również zlecić wykonanie testów alergicznych.
Niezwykle istotne jest również ustalenie przyczyny pojawienia się schorzenia. Jeśli okaże się, że za ten stan odpowiedzialne są hormony, niezbędna będzie wizyta u endokrynologa. W przypadku niedoborów witamin, oprócz zmiany diety trzeba będzie przyjmować odpowiednie suplementy.
Jak jeszcze leczyć ŁZS? Wywoływać może je także stres - w tej sytuacji warto pomyśleć o możliwościach jego ograniczenia, a także nowych, bardziej skutecznych formach relaksu.
Dodatkowo, dermatolog zaleci miejscowe stosowanie maści o odpowiednim składzie, a w przypadku ostrych i trudnych do zwalczenia zmian, również leki doustne.
Nie ma jednak skutecznego lekarstwa na łojotokowe zapalenie skóry twarzy, gdyż jest to choroba nawracająca.
Należy również pamiętać, że do zaostrzenia choroby przyczynić się może dieta, np. produkty smażone bądź różne leki, w tym haloperydol, chloropromazyna czy psoraleny.
Reklama
Domowe sposoby na łojotokowe zapalenie skóry twarzy
Nim odwiedzimy gabinet dermatologa, należy zająć się odpowiednią pielęgnacją twarzy. Co stosować na łojotokowy stan zapalny? Zacznij od smarowania skóry delikatnym kremem kojącym.
Warto zainwestować także w preparat z zawartością piroktonu olaminy. Składnik ten ogranicza namnażanie się grzybów Malassezia, które wywołują zaczerwienienie i łuszczenie się naskórka.
Jakie kosmetyki stosować przy łojotokowym zapaleniu skóry? Pamiętaj, by nie przesadzać z mocno oczyszczającymi preparatami. Żele do mycia twarzy także powinny być delikatne. Mocne - mogą dodatkowo podrażnić i wysuszyć cerę.
Z naturalnych produktów popularnością cieszy się olej kokosowy. Stosuje się go na łojotokowe zapalenie skóry twarzy ze względu na jego właściwości zmiękczające. Należy jednak uważać przy jego stosowaniu, gdyż olej kokosowy może działać podrażniająco u alergików.
Reklama
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy a dieta
Leczenie farmakologiczne stanu zapalnego twarzy warto wspomóc domowymi sposobami, a konkretnie odpowiednią dietą. Zrezygnuj z cukru, alkoholu i białego pieczywa. Ogranicz także kawę i herbatę.
Do codziennego jadłospisu wprowadź chude mięso i ryby - najlepiej ugotowane lub upieczone. Dietę uzupełnij również o kasze (zwłaszcza gryczaną), owoce, warzywa, pestki, orzechy i nasiona.
Nie zapominaj o piciu niegazowanej wody mineralnej (minimum 1,5 l dziennie). Warto stosować także napary ziołowe, najlepiej z szałwii, rumianku i pokrzywy.
