Łuszcząca się skóra
Łuszcząca się skóra może być objawem wielu dermatoz, defektem związanym z typem skóry lub efektem niedostatecznej pielęgnacji lub oddziaływania czynników zewnętrznych. Zaburzenia w procesie rogowacenia naskórka są istotą takich chorób skóry jak egzema czy łuszczyca.
Łuszczyca pospolita przybiera postać brunatnoczerwonych grudek, pokrytych srebrzystymi łuskami. Takie zmiany skórne są wynikiem toczącego się w organizmie procesu zapalnego oraz zaburzeń w mechanizmie rogowacenia wierzchniej warstwy skóry.
Wśród przyczyn dermatozy wymienia się czynniki genetyczne, immunologiczne oraz środowiskowe. Egzema, nazywana także wypryskiem, jest stanem zapalnym skóry. Wyprysk sam w sobie nie jest chorobą, lecz zespołem objawów obserwowanym w przebiegu różnych dermatoz o zróżnicowanej etiologii.
Niezależnie od przyczyn, egzema zazwyczaj przebiega czteroetapowo – najpierw pojawia się rumień, potem pęcherzyki z wysiękiem, następnie strupki, a na koniec łuszczenie się skóry. To dwie najczęstsze dermatozy, w przebiegu których występują zaburzenia keratynizacji naskórka.
Nie zawsze jednak łuszcząca się skóra jest symptomem choroby. Osoby posiadające z natury suchą skórę na co dzień borykają się łuszczeniem naskórka, będącym wynikiem niedostatecznego nawilżenia. Niekiedy suchość skóry jest spowodowana przejściową dysfunkcją płaszcza hydrolipidowego.
Reklama
Łuszcząca się skóra na twarzy
Łuszcząca się skóra twarzy zazwyczaj ma związek z naruszeniem bariery ochronnej, nazywanej fachowo płaszczem hydrolipidowym. Płaszcz hydrolipidowy jest naturalną powłoką skóry, zbudowaną z wody, lipidów, białek, cholesterolu, ceramidów oraz wolnych kwasów tłuszczowych. Wymienione składniki tworzą warstwę rogową, która chroni skórę przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych oraz utrzymuje odpowiedni poziom nawilżenia.
Pod wpływem zbyt wysokiej lub zbyt niskiej temperatury, suchego powietrza, promieniowania ultrafioletowego czy drażniącego działania substancji chemicznych może dojść do uszkodzenia bariery ochronnej, a co za tym idzie do przesuszenia i nadmiernego łuszczenia się skóry.
Co więcej, niektóre osoby mają z natury nadmiernie przesuszoną skórę, co jest szczególnie widocznie na nosie, brwiach, policzkach, czy wokół ust. Suchość skóry na twarzy może być także wynikiem przewlekłej choroby somatycznej (m.in. cukrzycy), starzenia się organizmu oraz niewłaściwej pielęgnacji.
Reklama
Łuszcząca się skóra na dłoniach
Łuszcząca się skóra na dłoniach także może być efektem działania czynników zewnętrznych. Zwłaszcza w okresie zimowym dłonie potrzebują intensywnej kuracji nawilżającej oraz natłuszczającej. Innym częstym powodem łuszczenia się skóry dłoni jest tzw. kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia, należące do chorób z kręgu egzemy. Ten typ wyprysku zazwyczaj jest spowodowany kontaktem z substancjami drażniącymi w miejscu pracy, takimi jak:
- środki czyszczące,
- płyny do dezynfekcji i sterylizacji,
- farby, lakiery, rozpuszczalniki,
- kleje, oleje, zaprawy, smary,
- nawozy, pestycydy,
- żywność, przyprawy.
W grupie podwyższonego ryzyka zachorowań na egzemę dłoni są: rolnicy, pracownicy budowlani, mechanicy samochodowi, kucharze, rzeźnicy, cukiernicy oraz floryści.
Reklama
Łuszcząca się skóra głowy
Łuszcząca się skóry głowy jest charakterystycznym objawem łuszczycy. Generalnie łuszczyca jest chorobą wielopostaciową. Można wyróżnić kilkanaście odmian choroby skóry. Jedną z najczęstszych jest łuszczyca owłosionej skóry głowy, którą można rozpoznać po dużych wykwitach skórnych, łączących się w większe powierzchnie o nieregularnym kształcie. Charakterystyczne jest bardzo silne złuszczanie naskórka. Na głowie chorego widoczne są łuski, które tworzą zwartą, twardą skorupę w szarym kolorze. Zmianom skórnym zazwyczaj towarzyszy bardzo silny świąd.
Reklama
Łuszcząca się skóra – jaki krem lub maść wybrać?
Jak sobie poradzić z łuszczeniem się skóry? Wszystko zależy od przyczyny tej dolegliwości.
Łuszczycę skóry głowy leczy się najczęściej preparatami miejscowymi o działaniu keratolitycznym, między innymi kwasem salicylowym. Wykorzystuje się też preparaty przeciwzapalne i łagodzące świąd, do których zaliczają się glikokortykosteroidy.
Leczenie egzemy jest uzależnione przede wszystkim od czynnika wywołującego. Zastosowanie znajduje wiele preparatów, m.in.:
- leki przeciwhistaminowe,
- inhibitory kalcyneuryny,
- kortykosteroidy,
- metotreksat,
- acytretyna.
Ważne miejsce w leczeniu łuszczycy, egzemy, a także w odbudowie płaszcza hydrolipidowego zajmuje odpowiednia pielęgnacja skóry. Zalecane są przede wszystkim preparaty o działaniu nawilżającym, przeciwzapalnym, redukującym świąd, zaczerwienienie i łuszczenie się skóry.
