Miód na rany jak opatrunek
Miód na rany stosowany jest od wieków. Nawet współcześnie niektórzy naukowcy porównują jego skuteczność w tej dziedzinie do skuteczności antybiotyków. Skąd się ona bierze? Choćby z jego cech fizykochemicznych. Gęsta i lepka konsystencja sprawia, że rana posmarowana miodem zostaje oddzielona od czynników zewnętrznych i chroniona przed ich wpływem. Zapobiega to nadkażeniu przez drobnoustroje, które mogą zaatakować uszkodzoną tkankę.
Miód zapewnia także ranie odpowiedni poziom nawilżenia – z jednej strony utrzymuje w niej wilgotność, chroniąc przed zbyt szybkim wysychaniem niesprzyjającym gojeniu, z drugiej zaś strony odprowadza nadmiar wody, dzięki czemu brzegi rany nie ulegają maceracji, a w jej wnętrzu nie gromadzą się substancje aktywne takie jak toksyny bakteryjne.
Stosowanie miodu na rany przynosi jeszcze inne korzyści:
- eliminuje przykry zapach, wpływając na procesy metaboliczne bakterii wewnątrz rany,
- ułatwia zdejmowanie lub zmianę opatrunku, który przywiera lżej do rany posmarowanej miodem.
Reklama
Miód manuka na rany
Jaki miód na rany jest najskuteczniejszy? Badania naukowe wykazują, że jest to nowozelandzki miód manuka. Opinie o jego kojącym działaniu są zgodne – znacząco wspiera leczenie nawet najbardziej opornych ran. Z czego to wynika?
Miód manuka działa trzy rodzaje bakterii, które najczęściej namnażają się w ranach:
- pałeczkę ropy błękitnej,
- paciorkowiec beta-hemolizujący grupy A,
- gronkowiec złocisty.
Hamuje ich rozwój oraz przyłączanie do tkanek będące podstawową przyczyną zaostrzania się infekcji.
Przeciwbakteryjne właściwości miodu manuka odkryte zostały już w starożytności i cenione są do dziś. Współczesna farmaceutyka wykorzystuje go do produkcji środków na rany. W medycynie stosowany jest również we wspieraniu leczenia owrzodzeń żylakowych podudzi – choroby będącej następstwem przewlekłej niewydolności żylnej. Stan zapalny utrzymujący się w naczyniach przez długi czas prowadzi do zakażenia bakteriami i w dolnych odcinkach nóg dochodzi do owrzodzenia. Miód manuka niezwykle skutecznie goi rany tego rodzaju nawet w najcięższych przypadkach.
Dzięki swoim właściwościom antybakteryjnym można stosować go bezpośrednio na otwarte rany, zalecany jest też na rany po pryszczach.
Reklama
Miód na rany cukrzycowe
Miód manuka goi nie tylko owrzodzenia żylakowe podudzi, ale także równie trudne do wyleczenia rany cukrzycowe. Cukrzyca jest schorzeniem sprzyjającym powstawaniu ran na skutek uszkodzeń mechanicznych skóry lub długotrwałego ucisku na nią. Niekiedy zmiana ma charakter powierzchowny, obejmując jedynie warstwę skór, innym razem przenika w głąb, atakując również tkankę podskórną, a nawet kości.
Zbyt wysoki poziom cukru we krwi utrudnia gojenie wszelkich ran i prowadzi niekiedy do powstania owrzodzenia. Stosowanie okładów z miodu przyspiesza gojenie nawet u pacjentów z zaawansowaną chorobą cukrzycową, odkażając i tworząc dla uszkodzonej tkanki barierę ochronną przed szkodliwymi czynnikami z zewnątrz.
Reklama
Jak stosować miód na rany?
Miód jest produktem spożywczym, więc powszechnie kojarzy się z jedzeniem. Można jeść sam miód lub dodawać go do potraw czy napojów. Posiada niespotykane walory smakowe i wiele prozdrowotnych właściwości. Nie wszyscy jednak wiedzą, że miód można również stosować zewnętrznie. Smarowanie ran miodem odkaża i przyspiesza ich gojenie, często nawet wtedy, gdy tradycyjne metody leczenia okazują się zawodne.
Jak leczyć rany miodem, by terapia przyniosła zadowalające rezultaty? Zarówno miód manuka, jak i inne gatunki można stosować w formie okładów. Ponieważ miód jest lepki, należy posmarować nim ranę i zabezpieczyć go jałowym opatrunkiem. Okład należy wymieniać co kilka godzin, co nie nastręcza trudności, ponieważ miód nie przykleja się do rany i opatrunek zdejmuje się łatwo i bezboleśnie.
Reklama
Miód nie tylko na rany
Leczenie miodem ran to nie jedyne jego prozdrowotne zastosowanie. Ten w pełni naturalny produkt pszczeli wykazuje znacznie więcej właściwości korzystnych dla zdrowia człowieka. Regularne spożywanie miodu wspiera pracę różnych układów, w tym układu nerwowego, układu krążenia i układu odpornościowego.
Miodem można wspomagać leczenie:
- przeziębień – sporządzając na jego bazie domowe mikstury, np. z dodatkiem cytryny, lipy, imbiru, czosnku lub czarnego bzu,
- kaszlu suchego – w tej roli najlepiej sprawdzi się miód gryczany lub eukaliptusowy,
- kaszlu mokrego – na tę dolegliwość zalecany jest miód nawłociowy rozrzedzający wydzielinę i ułatwiający odkrztuszanie,
- chorób serca i układu krążenia – miód hamuje proces odkładania się w tętnicach i żyłach złogów tłuszczowych, dzięki czemu może zapobiegać tak poważnym schorzeniom, jak choroba wieńcowa czy zawał serca,
- nadciśnienie tętnicze – spożywanie dużych ilości miodu reguluje ciśnienie,
- nerwicy i depresji – miód wykazuje właściwości wyciszające i uspokajające.
