Czym jest neurastenia?
Neurastenia to inaczej nerwica neurasteniczna. Mimo mało spopularyzowanej nazwy, nerwica neurasteniczna uważna jest przez psychiatrów na najczęściej obecnie występujący rodzaj nerwicy. Neurastenia jako zaburzenie nerwowe, została po raz pierwszy dokładnie opisana przez amerykańskiego psychiatrę George’a Millera Bearda w 1869 roku. Beard popularyzując pojęcie neurastenii upatrywał w niej chorobę objawiającą się poczuciem zmęczenia, jakby wypalenia, a jednocześnie dużej nadpobudliwości emocjonalnej i nadreaktywności w sytuacjach stresowych. Dodatkowo Beard pisał w kontekście nerwicy neurastenicznej o bólu głowy, zaburzeniach erekcji, wybuchach złości i depresji, a także tak zwanej neuralgii, czyli nerwobólach.
Reklama
Objawy nerwicy neurastenicznej
Wyróżniamy trzy podstawowe typu nerwicy neurastenicznej. Każda z nich ma charakterystyczne dla siebie objawy:
- neurastenia hipersteniczna: najbardziej charakterystyczne objawy to niekontrolowane wybuchy złości i agresji, wyładowywanie się na otaczających przedmiotach i osobach, ogólne rozdrażnienie, nadpobudliwość ruchowa, nadpobudliwość na bodźce dotykowe,
- neurastenia hiposteniczna: główne objawy to odczucie nieustannego zmęczenia, wypalenia zawodowego, niepokoju, lękliwości, obniżenia kondycji intelektualnej i fizycznej, obniżenia kreatywności,
- neurastenia asteniczna: polega na szybkim męczeniu się i zniechęcaniu wykonywanymi czynnościami intelektualnymi i fizycznymi.
Reklama
Przyczyny nerwicy neurastenicznej
Za najbardziej prawdopodobną przyczynę występowania nerwicy neurastenicznej uznaje się dziś długotrwałą ekspozycję na czynniki stresogenne, wskutek której zmęczony system nerwowy nie jest w stanie przyjmować kolejnych niepożądanych bodźców. Osoba cierpiąca na nerwicę neurasteniczną otrzymując następną dawkę stresu reaguje więc wybuchem, albo zamknięciem w sobie. Typowymi czynnikami środowiskowymi wywołującymi nerwicę neurasteniczną są przeciążenie pracą oraz konflikty rodzinne. Warto jednak podkreślić, że tego typu zaburzenia z reguły występują u osób mających do tego szczególne predyspozycje osobowościowe.
Jeżeli natomiast chodzi o aspekt czysto biologiczny, naukowcy zauważyli, że nerwica neurasteniczna wiąże się zazwyczaj ze zwiększoną aktywnością kory nadnerczy, która produkuje ponadnormatywne dawki tzw. hormonów stresu – adrenaliny i noradrenaliny.
Reklama
Jak leczyć neurastenię?
W przypadku neurastenii leczenie może przebiegać trzytorowo. Przede wszystkim osoba chora powinna zmienić tryb życia. Jeżeli do nerwicy neurastenicznej doprowadziła zbyt wytężona praca na eksponowanym stanowisku, należy poważnie rozważyć myśl o wyhamowaniu kariery zawodowej w celu ratowania podupadającego zdrowia. A już absolutnym minimum w takiej sytuacji powinno być wzięcie dłuższego urlopu – nawet bezpłatnego. W tym czasie zalecany jest wyjazd, najlepiej zagraniczny albo w miejsce oddalone od cywilizacji, tak by w maksymalny sposób oderwać się od codziennych wyzwań. Oczywistym jest, że w trakcie takiego urlopu osoba cierpiąca na nerwicę neurasteniczną powinna zostawić w domu służbowy laptop i telefon komórkowy.
Dwie pozostałe metody leczenia są bardziej wyrafinowane ale też bardziej oczywiste. Jak łatwo się domyślić – pierwszą z nich jest psychoterapia. Zalecany nurt, to terapia poznawczo-behawioralna, aczkolwiek w przypadku akurat nerwicy neurastenicznej akcent może być położony bardziej na wątek behawioralny, czyli dotyczący naszych zachowań.
Trzecią metodą leczenia neurastenii jest farmakologia, w tym stosowanie środków wyciszających oraz przeciwdepresyjnych, w zależności od tego, na którą z odmian nerwicy neurastenicznej cierpimy.
Reklama
Nerwica histeryczna
Podobne podłoże do nerwicy neurastenicznej ma nerwica histeryczna.Również spowodowana jest ona przeciążeniem i zaburzeniem równowagi układu nerwowego i również w sposób szczególny predestynowane do zapadnięcia na nią są osoby noszące w sobie urazy psychiczne z wcześniejszych etapów życia. Nieco inny jednak jest przebieg. Nerwica histeryczna objawia się przede wszystkim przez swoiste porażenie organizmu. Chory odczuwa nagły niedowład kończyn, ciałem targają drgawki, pojawiają się problemy z oddychaniem i przełykaniem. Owładnięty histerią system nerwowy może doprowadzić nawet do chwilowej utraty słuchu i wzroku. Pojawiające się objawy somatyczne noszą w tym przypadku nazwę konwersji histerycznej. Według jednej z teorii, fizyczne symptomy nerwicy histerycznej mogą być wyrazem nieuświadomionych potrzeb i lęków.
Czytaj również:
