Co to jest poród pośladkowy?
Dziecko zmienia swoje położenie w łonie matki przez cały okres ciąży. Ruchy te mają ułatwić przyjęcie wygodnej pozycji do porodu. Naturalną fizjologiczną pozycją jest ułożenie główką do dołu. Jednak niewielki odsetek dzieci układa się inaczej w łonie mamy i wtedy ma miejsce poród miednicowy, zwany również pośladkowym.
Poród pośladkowy to taki, w którym nóżki i pośladki dziecka skierowane są w kierunku kanału rodnego. Maluch przychodzi inaczej na świat i pierwsze pojawiają się pośladki, a nie główka.
Te porody z reguły kończą się cesarskim cięciem, ponieważ obarczone są dość dużym ryzykiem i są w większości przypadków zagrożeniem dla dziecka.
W jakich sytuacjach dochodzi do porodów pośladkowych? Oto główne czynniki:
- wady w budowie macicy, które wymuszają na dziecku to nietypowe położenie,
- niska masa ciała dziecka, które ma większe możliwości obracania w łonie mamy,
- poród przed terminem, kiedy dziecko nie przyjęło jeszcze prawidłowej pozycji,
- nadmierna produkcja płynu owodniowego, dająca dziecku więcej swobody,
- ciąża mnoga, w której dzieci mają mniejszą masę, a macica jest silnie rozciągnięta.
Poród pośladkowy zdarza się dość rzadko. Obrót dziecka ma miejsce do 35. tygodnia ciąży. Około 5% maluchów pozostaje w pozycji miednicowej do porodu.
Reklama
Ułożenie pośladkowe
Poród miednicowy chrakteryzujący się przede wszystkim ułożeniem pośladkowym dziecka. Ta pozycja jest przeciwieństwem położenia główkowego, ponieważ blisko wyjścia z kanału rodnego znajdują się pośladki dziecka. Dla mamy sygnałem o takim położeniu jest odczuwanie kopnięć dziecka w dole brzucha i po bokach.
Położenie pośladkowe to bardzo niebezpieczna pozycja. Pośladki i nóżki dziecka, które mają pojawić się pierwsze podczas akcji porodowej są miękkie i tym samym nie stwarzają odpowiedniego oporu. To powoduje, iż nie torują odpowiedniej i bezpiecznej drogi do wyjścia dla całego ciała.
Położenie miednicowe dziecka może przyjąć trzy formy:
- stópkowe, w którym częścią przodującą są całkowicie wyprostowane stopy dziecka,
- miednicowe zupełne, w którym dziecko wygląda, jakby siedziało po turecku i częścią przodująca są stópki i pośladki,
- pośladkowe, w którym częścią przodującą są pośladki, a nóżki są zgięte w biodrach. Pozycja dziecka wygląda, jakby było „złożone na pół”,
- kolankowe, w którym oba kolana są elementem przodującym, a nóżki dziecka są zgięte właśnie w kolanach.
Lekarze przed porodem podejmują próby doprowadzenia do prawidłowego położenia. Często jednak maluch wraca ponownie na swoje miejsce. Jedną z takich metod jest obrót zewnętrzny. Ten sposób polega na obróceniu płodu z pozycji miednicowej do główkowej.
Polega na ostrożnym ucisku w określonych miejscach brzucha przez położną lub lekarza. Cała procedura jest szczegółowo monitorowana, a płód podlega kontroli ze strony specjalistów. Obrót zewnętrzny nie jest bolesny, ale często bywa nieprzyjemny.
Reklama
Poród pośladkowy siłami natury
Poród naturalny przy ułożeniu pośladkowym dziecka jest możliwy, ale należy do grupy porodów o największym stopniu ryzyka. Pociąga za sobą szereg zagrożeń dla malucha, dlatego lekarze często decydują się na cesarskie cięcie.
Podjęcie przez lekarzy decyzji o porodzie pośladkowym siłami natury stwarza dość wysokie ryzyko powikłań, a poród może się przedłużać. Miękkie pośladki dziecka słabiej napierają na rozwierającą się szyjkę macicy.
Poród naturalny przy ułożeniu miednicowym dziecka jest rozważany, gdy spełnione są określone warunki, traktowane jako minimum zapewniające bezpieczeństwo dziecku.
Do takich należą:
- ułożenie dziecka w pozycji miednicowej zupełnej,
- waga dziecka nie przekracza 3,5 kg,
- mniejsza lub taka sama masa dziecka, jak przy wcześniejszych porodach,
- ciąża donoszą,
- odpowiednia szerokość miednicy matki,
- prawidłowa czynność skurczowa macicy,
- brak wad wrodzonych płodu,
- wcześniejsze już porody siłami natury, co daje gwarancje właściwego przygotowania kanału rodnego do porodu,
- brak przeszkód w kanale rodnym do przejścia dziecka.
W sytuacji braku powodzenia w porodzie naturalnym przy tak specyficznym położeniu dziecka, lekarze podejmują decyzję o natychmiastowym cesarskim cięciu.
Reklama
Kiedy cesarka przy położeniu pośladkowym?
W większości przypadków lekarze podejmują decyzję o cesarskim cięciu, gdy dziecko nie jest ułożone główką w dół. Kiedy cesarka przy położeniu pośladkowym jest niezbędna?
Pozycje miednicowe niezupełne są koniecznym wskazaniem do tej formy porodu. Pozycja dziecka pośladkowa przy wyprostowanych nogach lub kolanowa oraz stópkowa nie dają gwarancji bezpiecznego porodu naturalnego. Lekarze w takich sytuacjach wykonują cesarskie cięcie, aby bezpiecznie wydostać dziecko na świat.
Cesarka w takich przypadkach zapobiega:
- przedłużaniu porodu,
- odklejeniu łożyska,
- niedotlenieniu dziecka,
- uszkodzeniu barków dziecka,
- zaklinowaniu w kanale rodnym.
Reklama
Jak wygląda poród pośladkowy?
Lekarz podejmuje decyzję o formie porodu przy ułożeniu pośladkowym na podstawie obrazu z badania USG ciąży. Ten rodzaj diagnozy daje najwięcej informacji o ułożeniu dziecka.
Ułożenie pośladkowe dziecka obarczone jest bardzo dużym ryzykiem powikłań przy wydobywaniu dziecka w trakcie porodu naturalnego. Podstawowym warunkiem, który kwalifikuje do porodu naturalnego jest ułożenie miednicowe zupełne – tuż nad miednicą matki znajdują się pośladki dziecka, nogi są zgięte w kolanach, a stopy malucha stykają się pośladkami. Tylko taka pozycja dziecka daje szansę na prawidłowy i bezpieczny poród.
Jak wygląda poród pośladkowy naturalny? Rozwiązanie porodu w sposób naturalny przy pośladkowym ułożeniu dziecka może mieć formę spontaniczną, czyli w pełni samodzielną lub z asystą ręczną położnika, która wspomaga w końcowej fazie porodu pomocy w wydobyciu barków i główki.
Największym ryzykiem obarczona jest całkowita ekstrakcja płodu, czyli zabieg polegający wydobyciu całego noworodka z łona matki w sytuacji konieczności wydobycia drugiego dziecka z położeniem miednicowym.
Jak przebiega poród pośladkowy przy cesarskim cięciu? Ta forma porodu jest taka sama, jak przy każdej innej cesarce. Cesarskie cięcie jest w tym przypadku zabiegiem planowanym. Kobiecie podaje się znieczulenie miejscowe i przecina powłoki brzuszne.
Cesarka trwa zdecydowanie krócej niż poród naturalny, ale proces rekonwalescencji kobiety jest znacznie dłuższy.
Reklama
Skutki porodu pośladkowego?
Powikłania przy porodzie pośladkowym występuje znacznie częściej niż przy porodzie główkowym. Ten rodzaj ułożenia dziecka niesie ze sobą wiele zagrożeń dla dziecka.
Skutkami porodu pośladkowego siłami natury mogą być uszkodzenia barków dziecka. Kanał rodny nie jest na tyle szeroki, aby ułatwić bezpieczne przejście w tej pozycji. Często wymaga to pomocy personelu medycznego i użycia zbyt dużej siły przy wydobywaniu dziecka.
Naruszenie barków może być przyczyną uszkodzenia nerwów w ramieniu i wywołania niedowładu lub paraliżu ramienia. Istnieje także zagrożenie utknięcia główki dziecka w kanale rodnym - dziecko może zaklinować się w trakcie wyjścia na zewnątrz.
Poród w takich warunkach bardzo często jest dość długi, a to może skutkować niedotlenieniem dziecka. Stres, jaki wywołuje poród pośladkowy u dziecka może także powodować zmiany w rytmie jego serca. Dzieci urodzone siłami natury przy ułożeniu pośladkowym otrzymują zawsze mniej punktów w skali Apgar.
Zagrożenia przy porodzie pośladkowym skłaniają lekarzy do stosowania cesarskiego cięcia. Ten zabieg jest w pełni uzasadniony przy braku położenia główkowego i zmniejsza ryzyko powikłań okołoporodowych.
