Krzeni słowa „tatuaż” można dopatrywać się w pochodzącym z języka tahitańskiego terminie „tatau”, który dosłownie oznacza „zadawać rany, nacinać”. Sama praktyka ozdobnego tatuowania była jednak popularna jeszcze przed powstaniem pierwszych plemion polinezyjskich, już w czasach starożytnego Egiptu.
Dziś – w przeciwieństwie do dalekiej przeszłości – wykonywanie tatuaży rzadko wiąże się z mistycyzmem i światem duchów, stanowi raczej popularny trend, któremu ulega co 13. Polak. Amatorskie, profesjonalne, medyczne, pourazowe, czasowe czy w postaci makijażu permanentnego – wszystkie wiążą się zarówno z pewnym ryzykiem, jak i zaletami, o których warto wiedzieć, zanim odwiedzi się salon tatuażu.
Skąd się wziął tatuaż?
Pochodzące z hinduskiej tradycji misterne wzory na dłoniach i stopach zwykle wykonuje się przy użyciu henny. Jest to naturalny barwnik o brązowo-pomarańczowym kolorze, który utrzymuje się na skórze do kilkunastu dni od naniesienia. By uzyskać inny odcień tymczasowego tatuażu, często wzbogaca się pigment innymi substancjami chemicznymi, np. fenylenodiaminą, która może powodować silne reakcje alergiczne. W trosce o bezpieczeństwo skóry należy unikać wzorów wykonywanych za pomocą henny o czarnym bądź niebieskim odcieniu.
Tatuowanie nie musi ograniczać się do fantazyjnych wzorów i błyskotliwych napisów. Techniki tatuażu wykorzystywane są także do tzw. makijażu permanentnego, który ma trwale podkreślać urodę i rysy twarzy. Klientki zwykle decydują się na zaakcentowanie linii rzęs, brwi, ust, a nawet kości policzkowych. Permanentny make-up wymaga regularnego „odświeżania”, gdyż tusz z biegiem czasu blaknie lub nieznacznie zmienia kolor. Wiąże się to z ryzykiem niezadowolenia z efektów zabiegu – wykonane tatuaże bywają niesymetryczne i krzywe oraz często wywołują reakcje alergiczne. Dlatego przed tatuowaniem należy skonsultować się z chirurgiem plastycznym i porozmawiać o możliwych konsekwencjach.
Reklama
Zagrożenia wyniakjące ze zrobienia tatuażu
Szpecące blizny, naczyniaki, bielactwo nabyte czy tkwiące pod skórą drobinki substancji mineralnych lub organicznych – wszystko to można zakamuflować za pomocą odpowiednich tatuaży. Do ukrycia niedoskonałości zwykle używa się barwników o odcieniu zbliżonym do koloru skóry klienta lub wykonuje się projekt, który swoim kształtem całkowicie zakrywa defekt. Kolejne zastosowanie tatuażu w medycynie polega na „kolorystycznej rekonstrukcji” otoczek brodawek piersiowych po zabiegu mastektomii.
Ponieważ podczas wykonywania tatuażu narzędzia oraz igły wprowadzające barwnik mają kontakt z krwią klienta, istnieje wysokie ryzyko nabycia infekcji. Oprócz mniej groźnych zakażeń bakteryjnych, na osoby tatuowane czyhają niebezpieczne wirusy powodujące AIDS i WZW typu A, B i C. Równie częstymi towarzyszami niedbale wysterylizowanych igieł są gronkowiec złocisty, liszajec zakaźny i bakterie wywołujące zapalenie tkanki łącznej.
Niektóre rodzaje tuszu (szczególnie odcienie czerwieni) mogą powodować silne reakcje uczuleniowe. Zwykle kończy się na opuchliźnie i wysypce, jednak w pewnych przypadkach dochodzi do trwałego uszkodzenia tkanki. Należy pamiętać, że wystąpienie alergii po wykonaniu tatuażu jest niezwykle problematyczne. W skrajnych przypadkach uczulenie może trwać nawet do kilku lat.
W przypadku osób podatnych na przerost blizn, gotowy tatuaż może przerodzić się w skupisko bliznowców. Pierwotny wzór ulegnie deformacji, a pozostała po zabiegu szrama przekroczy rozmiar tatuażu. Czasem zdarza się również, że komórki odpornościowe gromadzą się w tkance podskórnej wokół drobinek barwnika (traktując je jako ciała obce). W wyniku tej reakcji powstają tzw. ziarniniaki, czyli drobne guzki wyczuwalne pod skórą.
Badania dowodzą, że 50% posiadaczy tatuaży szuka sposobów na ich usunięcie bądź modyfikację wzoru. O ile drugi wariant wymaga jedynie kolejnej wizyty w salonie, o tyle całkowite wyeliminowanie tuszu tkwiącego pod skórą nie jest już takie proste. Do najpopularniejszych metod usuwania tatuaży należy laseroterapia, która polega na niszczeniu drobinek barwnika za pomocą wiązek laserowych o odpowiedniej długości fali. Zwykle aby całkowicie pozbyć się wzoru, trzeba pojawić się na kilku sesjach – proces zanikania tatuażu może trwać do kilkunastu miesięcy. Z zabiegami mogą wiązać się również powikłania, takie jak przebarwienia skóry czy bliznowacenie. Do innych metod należy usunięcie chirurgiczne, które jednak sprawdza się tylko w przypadku niewielkich tatuaży. Nim zdecydujesz się na jakiekolwiek kroki w tym kierunku, skonsultuj się z lekarzem i nie próbuj robić tego domowymi sposobami lub przy użyciu podejrzanych substancji (mogą być bardzo szkodliwe dla skóry).
Reklama
Przed zrobieniem tatuażu
Jeśli decyzja zapadła, a w Twoim kalendarzu widnieje termin pierwszej sesji u tatuażysty, pamiętaj o kilku istotnych wskazówkach:
- upewnij się, że studio używa urządzeń do sterylizacji pomieszczeń i narzędzi.
- sprawdź, czy igły pochodzą z jednorazowych opakowań.
- odwołaj wizytę w przypadku przeziębienia.
- nie pij alkoholu i nie zażywaj lekarstw (szczególnie rozrzedzających krew) w dniu poprzedzającym sesję.
- upewnij się, że tatuażysta umył dłonie i założył sterylne rękawiczki przed rozpoczęciem sesji.
- dowiedz się, czego użyto przy wykonywaniu tatuażu (nazwa barwnika, producent, numer serii).
- po wykonaniu tatuażu zastosuj się do zaleceń tatuażysty i zakup maść przeciwbakteryjną.
