Każda kobieta powinna wiedzieć, co najczęściej powoduje utratę ciąży. Niekiedy wiedza ta może zapobiec negatywnym skutkom dla zdrowia i życia. Przyczyny poronienia to także sytuacje, na które kobieta ciężarna nie ma wpływu. Ale bardzo często przyszłe mamy obwiniają tylko siebie za utratę płodu. Nic bardziej mylnego.
Poronienie to powikłanie ciąży, zakończone obumarciem jaja płodowego. Oznacza to, iż ciąża kończy się przed 22 tygodniem wydaleniem obumarłego płodu. Sytuacja ta dotyka sporą liczbę kobiet. Najczęstszą przyczyną poronienia są wady genetyczne płodu. Ale dość powszechnymi przyczynami są także zaburzenia hormonalne, autoimmunologiczne czy wiek kobiety. Objawy poronienia mogą być bardzo różne i w głównej mierze zależą od wieku ciąży i predyspozycji zdrowotnych kobiety. Różne objawy wywołują różne rodzaje przedwczesnego zakończenia ciąży. Poronienie to poważny problem medyczny, ale znając przyczyny i objawy można niekiedy zmniejszyć ryzyko utraty ciąży.
Przyczyny poronienia
Co powoduje poronienia?Ginekologia wymienia wiele czynników, będących przyczynami utraty ciąży. W połowie przypadków do poronień dochodzi jeszcze przed zagnieżdżeniem się zarodka w jamie macicy. Pewna grupa ma charakter typowo medyczny. I tak naprawdę nie zależą one od czynników zewnętrznych.
- Wady genetyczne zarodka - z reguły oznaczają nieprawidłowości kodu DNA, a większość wczesnych poronień występuje na skutek wadliwych genów (60-80% przypadków). Materiał genetyczny ma ogromne znaczenie. Płód otrzymuje go w części od matki i w części od ojca. Przyczyny genetyczne wywołują poronienia najczęściej we wczesnym okresie ciąży, już na etapie łączenia się komórki jajowej z plemnikiem lub krótko po zapłodnieniu. Tego typu zaburzenia są również dziedziczne. Zarodek najczęściej obumiera z powodu wad chromosomów, w przeciwnym razie dziecko urodziłoby się z poważnymi wadami genetycznymi.
- Czynniki anatomiczne- przyczyny anatomiczne to duża grupa czynników, powodujących utratę ciąży. Podstawowa przesłanka w tej grupie to nieprawidłowa budowa macicy. Wrodzone wady macicy, takie jak macica jedno lub dwurożna, przegrodzona czy niewydolność szyjki macicy to ten rodzaj zmian patologicznych, które mogą powodować przedwczesne zakończenie ciąży. A mięśniaki stwarzają prawie dwukrotnie większe ryzyko utraty ciąży.
- Zaburzenia hormonalne - wtych przypadkach do poronień dochodzi z powodu zbyt małej ilości progesteronu lub chorej tarczycy. Progesteron to hormon, który przygotowuje błonę śluzową macicy do zagnieżdżenia w niej zapłodnionej komórki jajowej. Zbyt niska produkcja tego hormonu może zaburzyć rozwój wczesnej ciąży. Także chora tarczyca może powodować niepłodność.
- Zaburzenia immunologiczne- lekarze często stwierdzają odmienność immunologiczną organizmu kobiety i płodu. Objawia się to odrzucaniem płodu przez przeciwciała matki. Schemat jest bardzo prosty – układ odpornościowy kobiety nie rozpoznaje prawidłowo plemników i traktuje je jak ciało obce (obce białko). Aby chronićorganizm wysyła w jego kierunku przeciwciała. W efekcie końcowym dochodzi do uszkodzenia męskiego nasienia już w szyjce macicy.
Przyczyny poronień z wyżej wymienionych powodów mogą występować zarówno po stronie matki, jak i po stronie płodu. Istnieje jednak druga grupa przyczyn poronień, które można określić jako przyczyny zewnętrzne.
Reklama
Co powoduje poronienia?
Niektóre z przyczyn poronienia mają podłoże środowiskowe lub biologiczne.
- Wiek kobiety- współczesna medycyna znacznie przedłuża wiek kobiety w zakresie płodności, ale z upływem lat wzrasta niepłodność każdej kobiety i jest to proces nieodwracalny. Utrata ciąży zwiększa się zdecydowanie po 35 roku życia. Ryzyko przedwczesnego zakończenia ciąży z powodu wieku wzrasta w przypadku pierwszej ciąży.
- Infekcje(bakteryjne lub wirusowe) - kobiety ciężarne mają osłabioną odporność, a tym samym większą podatność na infekcje i ryzyko poronienia. Czynniki infekcyjne takie jak różyczka, opryszczka, świnka czy toksoplazmoza znacznie zwiększają możliwość poronienia.
- Niehigieniczny tryb życia i niewłaściwa dieta -niedobory istotnych składników odżywczych, w tym kwasu foliowego powodują wady rozwojowe płodu i mogą doprowadzić do poronienia. Palenie papierosów (również bierne), nadużywanie alkoholu, niezdrowa dieta także zwiększają ryzyko poronień,
- Duży stres-szczególnie w pierwszych trzech tygodniach ciąży stres zwiększa prawdopodobieństwo utraty dziecka. Hormon stresu (kortyzol) potrafi obniżaćpoziom progesteronu i z reguły jest odbierany przez organizm jako sygnał alarmowy.
Reklama
Konflikt serologiczny a poronienia
W rzadkich przypadkach konflikt serologiczny jest przyczyna poronień, ale jednak takie sytuacje się zdarzają. Dotyczą one kolejnych ciąż (w czasie pierwszej przeciwciała wytwarzają się dopiero w czasie porodu). Aby do tego doszło do organizmu matki musi przedostać się co najmniej 0,2 ml krwi płodowej. Jest to sygnał dla organizmu kobiety do wytwarzania przeciwciał. Poronienia sprzyjają także przenikaniu krwi płodu do krwiobiegu matki. Dzisiejsza medycyna zna wiele metod leczenia konfliktu serologicznego i skutecznie radzi sobie z tym problemem, dlatego też jest on rzadką przyczyną poronień.
Reklama
Słabe plemniki przyczyną poronienia
Przez długi czas przyczyn poronień dopatrywano się tylko w organizmie kobiety. Ale wiele badań potwierdza, iż przyczyną poronienia mogą być także słabe plemniki. Sam fakt zapłodnienie nie oznacza jeszcze dobrej „kondycji” męskiego nasienia. Plemniki, które obciążone są uszkodzeniami molekuł DNA zwiększają prawdopodobieństwo poronienia. U większości mężczyzn występują uszkodzenia w materiale genetycznym plemników. Im więcej uszkodzeń, tym mniejsza zdolność do zapłodnienia. Słabe plemniki zdecydowanie obniżają możliwości bezproblemowego rozwoju płodu. W wielu przypadkach zdrowy styl życia mężczyzny (brak używek, właściwa dieta, ruch) zmniejszają ilość uszkodzeń DNA w plemnikach. Jakość plemników można badać i tym samym zapobiegać poronieniom.
