Co to jest czarny bez?
Czarny bez, czy inaczej dziki bez lub bez lekarski, wykorzystywano już w medycynie ludowej. W dawnych czasach, do celów leczniczych, wykorzystywano prawie wszystkie części dzikiego bzu, nawet korę i korzenie. Obecnie kwiaty i owoce czarnego bzu znajdują szerokie zastosowanie w ziołolecznictwie.
Płaskie, białokremowe kwiaty, które układają się w obszerne kwiatostany dojrzewają wiosną, a ich zbiór następuje w okresie od maja do lipca. Natomiast mocno granatowe, prawie czarne owoce, od których koloru czarny bez wziął swoją nazwę, najlepiej zbierać jesienią.
Obie części tego dzikiego bzu można w prosty sposób przetworzyć, a następnie spożywać dla zdrowia i urody.
Reklama
Właściwości czarnego bzu
Kwiaty czarnego bzu są źródłem flawonoidów, kwasów fenolowych, organicznych, steroli i soli mineralnych. Natomiast w owocach czarnego bzu znajdują się glikozydy, pektyny, rutyny, kwasy organiczne oraz witamina – A, B i C.
Bogactwo tych odżywczych składników sprawia, że czarny bez działa moczopędnie, napotnie, przeciwgorączkowo, rozkurczowo, antyoksydacyjnie, przeciwzapalnie, a nawet odchudzająco (dzięki właściwościom przeczyszczającym i regulującym trawienie).
Przetwory z czarnego bzu są tak pomocne nie tylko w walce z przeziębieniem, ale także w codziennej pielęgnacji skóry.
Jak działa ozonator żywności? Zobacz nasz test redakcyjny:
Reklama
Sok z czarnego bzu zastosowanie
Czarny bez można włączyć do swojej diety nie tylko w postaci popularnego soku z jego owoców. Przygotowuje się z nich nawet wino. Natomiast z kwiatów czarnego bzu można przygotować syrop, nalewkę, napar czy herbatę.
Pasteryzowany sok warto trzymać w domowej spiżarce. Dopiero po otwarciu słoika najlepiej spożyć go w przeciągu kilku dni. Z powodzeniem i smakiem sok z czarnego bzu można spożywać sam, rozcieńczony z dodatkiem wody lub innego soku, a także jako znakomite uzupełnienie herbaty.
Osobom z problemami skórnymi zaleca się przemywanie drażliwych miejsc wacikiem nasączonym sokiem.
Reklama
Jak zrobić sok z czarnego bzu?
Preparaty z czarnego bzu można nabyć w aptekach lub sklepach zielarskich. Najpopularniejszym przetworem z czarnego bzu jest sok z jego dojrzałych owoców, których nie można spożywać w postaci surowej. Warto jednak pokusić się o przygotowanie soku z czarnego bzu w warunkach domowych.
Przepis na sok z dzikiego bzu jest niezwykle prosty i składa się z kilku kroków:
- Wybierz tylko dojrzałe owoce i je umyj.
- Wsyp je do garnka i zalej wodą z dodatkiem cukru lub miodu (łagodzą cierpki smak).
- Całość gotuj około 2 godzin na wolnym ogniu, aż do rozgotowania owoców i powstania gęstego soku. Można dodać także cytrynę.
- Odcedź owoce, a pozostały z nich sok gotuj kolejną godzinę.
- Następnie przygotowany sok rozlej do słoików lub szklanych butelek.
- Odwróć je dnem do góry i dokonaj pasteryzacji.
Sok taki można również kupić np. w aptece. W zależność od marki i poziomu skoncentrowania cena wahać może się od kilkunastu do kilkudziesięciu złotych za butelkę.
Reklama
Jak pić sok z czarnego bzu?
Nie ma przesłanek naukowych co do dawkowania soku z czarnego bzu. Jego działanie jest jednak mocne, więc lepiej, by codzienna dawka była niewielka. Jak każdą roślinę czy zioło, trzeba stosować go z umiarem.
Optymalna, dzienna dawka soku z czarnego bzu to szklanka. Najlepiej jednak spożywać go w niewielkich ilościach kilka razy dziennie.
Nie ma przeciwwskazań do stosowania soku z czarnego bzu. Mogą pić go nawet dzieci od 2 roku życia. Uważać powinny jedynie osoby z chorobami nerek ze względu na jego działanie moczopędne.
Reklama
Picie soku z czarnego bzu w ciąży
Używanie soku z czarnego bzu jest bezpieczne zarówno w ciąży, jak i w okresie karmienia piersią. Pamiętać należy jednak, że w tym czasie uważać trzeba na stosowanie wszelkich produktów roślinnych i lekarskich - zwłaszcza bez konsultacji z lekarzem.
Niezależnie od tego, komu się podaje sok z czarnego bzu, jeśli został on przyrządzony w domu, zadbać powinno się o odpowiednie ugotowanie go. Owoce czarnego bzu zawierają szkodliwy związek cyjanogenny, które ulegają zniszczeniu po kontakcie z wysoką temperaturą.