Szczepienie na ospę – czym jest ospa wietrzna
Szczepienie na ospę zapobiega groźnej i niezwykle zakaźnej chorobie, wywoływanej przez wirusa ospy wietrznej i półpaśca. Głównym jej objawem jest wysypka na całym ciele, która ewoluuje od postaci grudek, przez krosty, aż po strupy. Możliwe jest pozostanie blizn na ciele. Ospa może prowadzić do groźnych powikłań, takich jak zapalenie płuc, czy problemy neurologiczne.
W Polsce notuje się nawet 200 tysięcy zachorowań rocznie. Ospa przenosi się poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub drogą kropelkową. 9 na 10 takich kontaktów kończy się zakażeniem. Choroba atakuje głównie dzieci, na szczęście zazwyczaj charakteryzując się w młodym wieku łagodniejszym przebiegiem.
Ponieważ ospa u osób starszych może być naprawdę niebezpieczna, wielu rodziców w ostatnich latach celowo zarażało małe dzieci od rówieśników, organizując tzw. ospa-party.
Ostrzegamy – jest to zachowanie ryzykowne, choroba niekiedy może mieć bowiem ciężki przebieg także u maluchów.
Pamiętajmy, że na ospę w XXI wieku w ogóle nie trzeba chorować. Wystarczy poddać się szczepieniu na ospę, które w dwukrotnej dawce zapewnia odporność do końca życia.
Reklama
Szczepienie na ospę w kalendarzu szczepień
Szczepienie na ospę nie jest w Polsce obowiązkowe dla ogółu populacji. Jednak są określone sytuacje, w których szczepienie na ospę staje się obowiązkiem. Wymóg ten dotyczy osób z grup ryzyka. Zaliczamy do nich dzieci do ukończenia 12 roku życia:
- z upośledzeniem odporności o wysokim ryzyku ciężkiego przebiegu choroby,
- z ostrą białaczką limfoblastyczną w okresie remisji,
- zakażone HIV,
- przed leczeniem immunosupresyjnym lub chemioterapią,
- żyjące w otoczeniu dzieci z grup wymienionych powyżej, które nie chorowały dotąd na ospę
- przebywające w zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych, zakładach opiekuńczo-leczniczych, rodzinnych domach dziecka, domach dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, domach pomocy społecznej, placówkach opiekuńczo-wychowawczych, regionalnych placówkach opiekuńczo-terapeutycznych, interwencyjnych ośrodkach preadopcyjnych.
W ich przypadku obowiązkowe szczepienie na ospę jest darmowe. Pozostałe osoby, które wybierają szczepienie na ospę jako opcję dodatkową i dobrowolną, nie mogą jednak liczyć na refundację z NFZ.
Reklama
Szczepionka na ospę – ile dawek
Aby uzyskać pełne zabezpieczenie, szczepienie na ospę dobrze jest przyjąć w dwóch dawkach, o ile po podaniu pierwszej nie nastąpiły niepożądane reakcje (oceny powinien dokonać lekarz).
Szczepionkę na ospę podawać można dzieciom oraz dorosłym, jeśli nie byli szczepieni w dzieciństwie.
Minimalny wiek, w którym można dziecku poddać szczepieniu na ospę, to 9 miesięcy. Optymalnie byłoby jednak ze szczepieniem wstrzymać się do ukończenia 1 roku.
Szczepienie na ospę należy przeprowadzić w odstępie 6 tygodni między pierwszą a drugą dawką. Każdorazowo w zastrzyku podaje się 0,5 mililitrów szczepionki.
Reklama
Szczepionka na ospę – nazwa
Na polskim rynku dostępne są dwie szczepionki na ospę – Varilrix oraz Varivax. Obie są do siebie bardzo zbliżone. Należą do tak zwanych szczepionek żywych, zawierających osłabione wirusy ospy wietrznej.
Obie cechują się wysoką skutecznością, sięgającą 95 procent. Uwaga – ich podanie skutkuje wywołaniem niegroźnej, bezobjawowej postaci ospy. Po jej przebyciu nabiera się odporności na całe życie. W sytuacji normalnej tego typu bezobjawowa ospa nie stanowi żadnego zagrożenia. Choroba może jednak być niebezpieczna w przypadku dzieci o obniżonej odporności.
Reklama
Wysypka po szczepieniu na ospę
Wysypka po szczepieniu na ospę? Tak. Szczepienie na ospę jest na ogół dobrze tolerowane, nie mniej zdarzają się niepożądane odczyny. Powikłania po szczepieniu na ospę mogą przybrać postać wysypki, która pojawia się między 2. a 6. tygodniem po przyjęciu zastrzyku.
Do powikłań po szczepieniu na ospę należy też gorączka. Rzadziej zdarzają się takie reakcje, jak rozdrażnienie, apatia, zły nastrój, wymioty, powiększenie węzłów chłonnych, ból brzucha, głowy, gardła, mięśni i stawów, małopłytkowość, drgawki czy problemy neurologiczne.
