Wpływ niedoczynności tarczycy na tycie
Z niedoczynnością tarczycy wiąże się stan, w którym gruczoł tarczowy wytwarza zbyt małą ilość hormonów w stosunku do oczekiwań organizmu.
O niedoczynności tarczycy można powiedzieć wówczas, gdy stężenie TSH (hormon tyreotropowy) jest podwyższone, przy czym hormony tarczycy: trójjodotyronina (T3) i tyroksyna (T4) produkowane są w zbyt małej liczbie.
Taka sytuacja powoduje szereg powikłań i objawów w ustroju, takich jak m.in.:
- ospałość,
- ciągłe zmęczenie,
- zaburzenia miesiączkowe,
- wzrost wagi.
Najczęstszymi przyczynami niedoczynności tarczycy są:
- przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto),
- stan po chirurgicznym usunięciu tarczycy,
- po leczeniu jodem radioaktywnym.
- lub na skutek przedawkowania leków przeciwtarczycowych
Niedoczynność tarczycy a tycie to problem wielu osób borykających się z problemami dotyczącymi funkcjonowania tarczycy.
Naukowcy, których analizy badawcze zostały opublikowane m.in. w International Journal of Obesityw 2006 roku, doszli do wniosku, że otyłość ma związek ze wzrostem TSH, natomiast po zmniejszeniu masy ciała (np. w wyniku operacji tarczycy), poziom TSH maleje.
Jednak za największego winowajcę na linii: tarczyca a tycie badacze uznali obrzęk, a właściwie liczne obrzęki, spowodowane zatrzymaniem wody w organizmie. Po wprowadzeniu odpowiedniej kuracji nadwyżka kilogramów powinna spaść.
W związku z powyższym należy podkreślić, iż nieleczona, czy poddawana niewłaściwej terapii niedoczynność tarczycy powoduje przyrost masy ciała.
Reklama
Wpływ nadczynności tarczycy na tycie
Nadczynność tarczycy a tycie to kolejne zagadnienie, które spędza sen z powiek niejednej osobie, u której zdiagnozowano nadprodukcję hormonów tego gruczołu. Oprócz przyspieszonego tętna, nerwowości, pocenia się, problemów ze snem i koncentracją, wśród symptomów bardzo często wymienia się nagły, najczęściej znaczny spadek wagi.
W takiej sytuacji wielu chorych zaczyna jeść w sposób niekontrolowany (duże ilości produktów spożywczych o małej wartości), ponieważ w czasie nadczynności (przez nadmiernie szybki metabolizm) takie działania pozostają bezkarne. Chory doświadcza chudnięcia mimo spożytych kalorii.
Do najczęstszych przyczyn nadczynności zalicza się choroba Gravesa-Basedowa (choroba o podłożu autoimmunologicznym) oraz guzki tarczycy.
Tycie przy nadczynności tarczycy będzie miało miejsce wowczas, kiedy pacjent pomimo poddania się leczeniu tej choroby, nadal będzie praktykował bezrefleksyjne pochłanianie kalorii. Leki na nadczynność tarczycy prowadzą do wyregulowania gospodarki hormonalnej, stąd zapotrzebowanie na kalorie nie jest już tak duże jak przed podjęciem kuracji.
W takiej sytuacji bardzo pomocna będzie dobra dieta, najlepiej dopasowana do konkretnego pacjenta pod względem wagi, wieku, stanu zdrowia, poziomu aktywności, itp. Stąd tak duże znaczenie podjęcia właściwej drogi leczenia oraz wybór doświadczonego dietetyka.
Reklama
Czy leki na tarczycę powodują tycie?
Biorąc pod uwagę powyższe informacje na pytanie: „czy leki na nadczynność tarczycy powodują tycie”, należy odpowiedzieć przecząco. Nie farmakologia, a indywidualne predyspozycje do nadwagi u danej osoby oraz osobnicze podejście do tematu diety po rozpoczęciu leczenia decydują o ewentualnym wzroście wagi.
Trzeba też mieć świadomość, że każdy preparat na tarczycę może inaczej oddziaływać na daną osobę. Dlatego ważne jest nie tylko dobranie odpowiedniego leku, ale też właściwej dla konkretnego pacjenta dawki farmaceutyku.
Przy dobrze dobranym specyfiku oraz jego dozowaniu na niedoczynność tarczycy, a także aplikowaniu go zgodnie z zaleceniami lekarza waga nie powinna rosnąć, a przeciwnie - spadać. Jest to niejako opisane, jako skutek uboczny wielu lekarstw.
Kiedy jednak masa ciała rośnie, oznacza to, że należy zmienić dawkowanie, bądź lek oraz/lub skupić się na dobrze skomponowanym jadłospisie. Warto też zwrócić uwagę na fakt, czy nie powrócił obrzęk śluzowaty, prowadzący do gromadzenia się wody w organizmie.
Reklama
Tycie po operacji tarczycy
Usunięcie tarczycy a tycie stanowi następny problem, który warto w tym miejscu poruszyć. Operacja całkowitego wycięcia gruczołu tarczowego rodzi olbrzymie konsekwencje dla całego organizmu, w tym dla metabolizmu.
Tycie po operacji tarczycy nie stanowi niestety rzadkości. Oczywiście pacjent po wycięciu gruczołu tarczowego do końca życia będzie musiał przyjmować leki, których działanie mają zastąpić hormony tarczycowe. Nie zawsze jednak udaje się od razu dobrać odpowiedni lek i dawkę, na który organizm zareaguje tak, jakby życzyła sobie tego medycyna.
Niejednokrotnie zdarza się, że dawkowanie zastępczych, syntetycznych hormonów zmienia się kilka razy, zanim ustali się optymalną porcję leku dla danej osoby.
Czy po usunięciu tarczycy się tyje i czy dzieje się tak zawsze? Oczywiście nie. Wiele zależy od podejścia pacjenta do reżimu związanego z jedzeniem. W tym przypadku zaleca się picie co najmniej 2 litrów płynów w ciągu dnia oraz spożywanie nie za dużych, ale regularnych posiłków. Najlepiej jak jest ich pięć, jedzonych co ok. 3 godziny.
Po wycięciu gruczołu tarczowego warto przewidzieć w swoim jadłospissie m.in. produkty o dużej zawartości błonnika, nabiał, chude mięso, ryby, orzechy, czy pestki słonecznika i dyni.
Reklama
Dieta przy problemach z tarczycą
Dieta przy temacie: tycie a tarczyca wydaje się być kluczowa. Aby nie dopuścić do nadwagi, czy nawet otyłości należy więc skupić się na spożywaniu wartościowych produktów spożywczych. Jadłospis powinien być indywidualnie dopasowany do chorego, np. pod względem jego wieku, stanu zdrowia, czasu przewidywanego na aktywność fizyczną, itp.
Warto skonsultować się w tym zakresie z dietetykiem, najlepiej takim, który ma doświadczenie z chorobami endokrynologicznymi.
Przykładowo osoby z niedoczynnością tarczycy powinny skupić się na produktach zawierających jod, cynk, selen, żelazo i błonnik.
Nie powinno zatem w ich menu brakować np. warzyw (wyjątek stanowią te zawierające substancje goitrogenne, jak: kapusta, brukselka, kalafior i rzepa, które powodują wzrost wola), owoców, chudego mięsa, otrębów oraz natki pietruszki.
Natomiast dla osób z nadczynnością tarczycy najodpowiedniejsze będą:
- chude białka,
- zdrowe tłuszcze (np. ryby),
- całe ziarna,
- owoce (głownie jagody, wiśnie, kiwi, cytrusy),
- warzywa (przede wszystkim pomidory, jarmuż, papryka, dynia),
- rośliny strączkowe,
- siemię lniane;
Pewnych produktów należy natomiast unikać. Przy nadczynności tarczycy trzeba ograniczyć spożycie produktów bogatych w jod, a także napojów energetyzujących. Niewskazana jest także żywność wysoko przetworzona, słodkie i słone przekąski oraz fast foody.
W przypadku niedoczynności tarczycy unikać powinno się warzyw kapustnych, roślin strączkowych, rzepy, orzechów ziemnych i gorczycy. Nie zaleca się także spożywania pomidorów. Wszystkie te produkty ograniczają przyswajanie jodu.
