Co to jest trądzik torbielowaty?
Trądzik torbielowaty określany także jako trądzik grudkowo-cystowy lub guzkowo-torbielowaty to zmiana skórna występująca pod postacią zazwyczaj dość bolesnych, grudkowanych, wypełnionych surowiczą cieczą krost.
Wypełnione ropą cysty nie są zaraźliwe. Jednak kiedy krosta zostanie zakażona bakterią, istnieje możliwość przejścia zakażenia na inna osobę ale tylko wtedy kiedy nie są zachowane podstawowe zasady higieny, takie jak np. używanie wspólnego ręcznika z osobą, której skóra jest zajęta trądzikiem guzkowo-torbielowatym.
Reklama
Jak wygląda trądzik torbielowaty?
Trądzik torbielowaty charakteryzuje się specyficznym wyglądem. Trudno go pomylić z trądzikiem młodzieńczym. Wygląda jak czyrak wypełniony płynem o kolorze białym lub żółtawym i otoczony czerwoną obwódką. Może być mały ale może też osiągnąć wielkość kilku centymetrów. Wielu pacjentów skarży się na bolesność ropnia.
Ten rodzaj trądziku występuje pojedynczo, może też jednak pojawiać się w grudkowatych grupach. Nie ruszane, pozostawione bez leczenia rozrastają się i twardnieją przypominając w dotyku twardawe guzki.
Najczęściej atakują okolice twarzy, pach oraz pośladków. Pomimo, iż zmiany chorobowe pojawiające się na twarzy mogą powodować wstyd, zażenowanie i brak pewności siebie, są jednak najłatwiejsze do wyleczenia.
Niestety, często trądzik grudkowo-cystowy pozostawia po sobie pamiątki w postaci nieestetycznych blizn. Blizny mogą powstać także na skutek niewłaściwego postępowania z bolesnymi grudkami – kiedy się je bez przerwy dotyka, a co gorsza – próbuje wyciskać.
Kolejna zła informacja jest taka, że ten rodzaj choroby skórnej lubi nawracać.
Reklama
Trądzik torbielowaty - przyczyny
Za występowanie trądziku torbielowatego odpowiedzialne są przede wszystkim hormony, w dodatku te męskie – androgeny. Zatem najbardziej narażoną na tę chorobę skórną grupą są mężczyźni, a dokładniej chłopcy w okresie dojrzewania płciowego oraz młodzi panowie. Trzeba jednak wiedzieć, że trądzik torbielowaty nie wybiera i może zaatakować osoby w różnym wieku i różnej płci.
Silne pocenie się nasila problem. Nadaktywność gruczołów łojowych, charakterystyczna w okresie dojrzewania, sprawia, że warstwy naskórka rogowacieją i oblepiają skórę, która przestaje „oddychać” tworząc zaskórniki.
Dodatkowo przyczyną trądziku guzkowo-torbielowatego są geny. Jeśli rodzice borykali z tego rodzaju problemami skórnymi, jest duże prawdopodobieństwo, że ich dzieci także będą musiały zmierzyć się z tą uporczywą niedogodnością.
Reklama
Leczenie trądziku torbielowatego
Trądzik torbielowaty leczy się długo i dość trudno. Bywa, że kuracja zajmuje od kilku do kilkunastu miesięcy. Należy jednak zachować cierpliwość ponieważ czasem lekarz dermatolog, do którego należy się zwrócić z problemem trądziku, musi wypróbować kilka dróg leczenia, zanim natrafi na tę właściwą. Każdy przypadek jest bowiem indywidualny.
W przypadku trądziku torbielowatego dermatolodzy wybierają m.in. antybiotykoterapię. Doustne antybiotyki mają za zadanie zlikwidować bakterie oraz stan zapalny skóry. Najczęściej do tej roli wykorzystuje się tetracykliny. Początkowo pacjent otrzymuje sporą ilość tych leków przeciwtrądzikowych, w miarę jak sytuacja poprawia się, dawki są zmniejszane przez lekarza.
Inną grupą leków, które są stosowane do leczenia trądziku torbielowatego stanowią retinoidy, które wyhamowują produkcję sebum, ograniczają działanie bakterii oraz redukują stan zapalny.
Trzeci rodzaj medykamentów, które mogą pomóc na trądzik guzkowo-torbielowaty to preparaty antykoncepcyjne.
Być może konieczna będzie ingerencja chirurga, polegająca na nacięciu skóry nad zmianą i wydobyciu zakażenia z rany.
Niekiedy także lekarze decydują się na wprowadzenie sterydów bezpośrednio do zmiany skórnej. Ma to spowodować skurczenie torbieli oraz ograniczenie stanu zapalnego.
Reklama
Trądzik torbielowaty – domowe sposoby
Domowe sposoby na trądzik torbielowaty to przede wszystkim stosowanie maści ichtiolowej, która natłuszcza zmianę skórną i sprawia, że gromadząca się z niej ropa wypływa na zewnątrz. Maść ma specyficzny, naftowy zapach, ciemny kolor i gęstą konsystencję. Jest tania i można ją zakupić w każdej aptece bez recepty.
Miejsca chorobowo zmienione należy ponadto systematycznie oczyszczać, nie dopuszczając do zakażenia i smarować delikatnymi preparatami do skóry. Nie powinno się nacierać ich alkoholem, który wysusza skórę.
Najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze leczenie trądziku torbielowatego uzyska się jednak w gabinecie dermatologicznym.
