Czy dorosły może mieć trzeci migdał?
Migdałki znajdujące się na tylnej ścianie gardła tworzą pierwszą linię obrony przed wirusami i innymi niebezpiecznymi mikrobami, które wnikają do organizmu górnymi drogami oddechowym i drogą pokarmową. Zbudowane z tkanki limfatycznej nazywane są pierścieniem chłonnym Waldeyera i pełnią rolę strażników.
Oprócz dwóch migdałków podniebiennych, najbardziej widocznych, są jeszcze dwa trąbkowe, jeden migdałek językowy i jeden gardłowy zwany trzecim migdałkiem.
Migdałek gardłowy w wieku dziecięcym często jest patologicznie przerośnięty i stanowi źródło wielu kłopotów zdrowotnych.
Choć z czasem zanika w wieku młodzieńczym (między 7 a 10 rokiem życia), nie oznacza to jednak, że dorośli nie chorują z powodu migdałków.
Powiększony trzeci migdał u dorosłych występuje bardzo rzadko i nazywany jest przetrwałym migdałem gardłowym.
U pacjentów często dochodzi wtedy do infekcji górnych dróg oddechowych, trudności w oddychaniu przez nos, blokowania trąbek słuchowych i zapalenia ucha, a także bezdechów śródsennych.
Bardzo często pacjenci tacy mają też kłopoty z powiększonymi migdałkami podniebiennymi i nawracającymi anginami.
Częste zakażenia paciorkowcem mogą być przyczyną przewlekłego zapalenia migdałków i spowodować zmiany w ich budowie oraz doprowadzić do groźnych ogólnych powikłań.
Reklama
Objawy przerośniętego migdała u dorosłego
Niewielki ból gardła, trudności w połykaniu, uczucie przeszkody w gardle, ból szyi, powiększone węzły chłonne, nieprzyjemny oddech i smak w ustach, stan podgorączkowy, ogólne osłabienie - takie mogą być objawy zapalenia migdałków u dorosłych.
Wielu pacjentów niepokoi też biały nalot wokół migdałków, ale może być on jednak naturalną fizjologiczną wydzieliną, która nie musi być objawem choroby.
Gdy jednak objawy się zaostrzają, ból gardła się nasila, gorączka rośnie i pojawiają się dreszcze, może to świadczyć o anginie, która też jest formą zapalenia migdałków podniebiennych.
W przypadku podejrzenia przerostu trzeciego migdałka wykonuje się badanie za pomocą fiberoskopu (endoskopu z kamerką).
Reklama
Jak leczyć zapalenie migdałków u dorosłych?
Leczenie zachowawcze polega na podawaniu antybiotyków, płukaniu i pędzlowaniu gardła środkami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi oraz podaniu antyseptycznych tabletek do ssania.
Niestety przy przewlekłym zapaleniu migdałków metody te mogą przynieść tylko chwilowy efekt i okazać się nieskuteczne w dłuższej perspektywie.
Przy powracającym zapaleniu migdałków i częstych anginach (przynajmniej 3 razy w roku), ropniach okołomigdałkowych, podejrzeniu guza migdałka lekarz może zdecydować o zabiegu usunięcia migdałków, czyli o tonsillektomii.
Pacjenci po wycięciu migdałków nie tylko pozbywają się problemu anginy, ale także kaszlu i zakażeń górnych dróg oddechowych.
Zabieg można wykonać tradycyjnymi metodami chirurgicznymi, ale coraz częściej wykorzystuje się do tego celu działanie lasera, czy fal radiowych. Metody te nie powodują zbyt obfitego krwawienia, umożliwiając szybki powrót do zdrowia.
Reklama
Powikłania trzeciego migdałka u dorosłych
Przewlekłego zapalenia migdałów nie wolno lekceważyć, bo stanowią źródło wielu zakażeń i powikłań. Jedna grupa to powikłania miejscowe, związane z zapaleniem gardła.
To różnego rodzaju ropnie (okołomigdałkowy, zagardłowy, dna jamy ustnej), ropowica przestrzeni przygardłowej i jamy ustnej, zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej.
Zapalenie migdałków u dorosłego może doprowadzić także do ogólnych, ale bardzo groźnych powikłań. Z maleńkich ropni w gardle zakażenie może szerzyć się drogą krwionośną do odległych narządów, u chorego może dojść do:
- sepsy,
- zapalenia mięśnia sercowego,
- zapalenia stawów,
- gorączki reumatycznej,
- kłębuszkowego zapalenia nerek,
- zapalenia nerwów.
