Co to jest ucho pływaka i jakie są przyczyny dolegliwości?
Ucho pływaka, określane też jako ucho tropikalne, oznacza ostre zapalenie ucha zewnętrznego. Na tę dolegliwość cierpią zarówno dorośli, jak i dzieci - najczęściej w wieku między 5. a 14. rokiem życia.
Zwykle pojawia się ona w letnich miesiącach, w miejscach o dużej wilgotności powietrza (np. w krajach tropikalnych). Częściej na to schorzenie zapadają pływacy i nurkowie, stąd nazwa choroby.
Główną przyczyną ucha pływaka są bakterie o nazwie Pseudomonas aeruginosa lub Staphylococcus aureus, czy Enterobacteriaceae, rzadziej chorobę powodują grzyby, bądź wirusy.
Aby jednak bakterie i inne patogeny mogły dostać się do ucha, najpierw dochodzi do przerwania nabłonka oraz uszkodzenia ochronnej bariery woskowinowej.
Może się tak zdarzyć m.in. na skutek:
- pływania w wodzie - zwłaszcza w zbiornikach słodkowodnych i zanieczyszczonych;
- chorób skóry - np. atopowego zapalenia skóry, łuszczycy lub łojotoku;
- urazu wywołanego np. usunięciem woskowiny;
- używania słuchawek dousznych, bądź aparatu słuchowego;
- nadmiernego nagromadzenia woskowiny.
Reklama
Objawy ucha pływaka
Najwcześniejsze i najbardziej nieprzyjemne objawy ucha pływaka to swędzenie, ból ucha (często bardzo intensywny), który może promieniować do dalszych okolic, takich jak szyja i twarz.
Bolesność może być odczuwana podczas przeżuwania, stąd niejednokrotnie pacjentowi zmniejsza się apetyt. Poza tym chory może mieć wrażenie pełności w środku ucha lub/oraz zatkania przewodu słuchowego.
Obserwuje się też wysięk z ucha. Mogą się także pojawić bóle głowy.
Ucho pływaka u dziecka dodatkowo może odznaczać się gorączką albo stanem podgorączkowym, powiększeniem węzłów chłonnych, zablokowaniem przewodu słuchowego oraz tkliwością ucha.
Co ciekawe, symptomy dotyczące ucha zwykle pojawiają się tylko z jednej strony.
W poważniejszym stanie może nawet dojść do upośledzenia słuchu. Niekiedy stan zapalny z ucha zewnętrznego przechodzi głębiej, do chrząstki małżowiny usznej.
Reklama
Domowe sposoby na ucho pływaka
Wśród domowych sposobów na ucho pływaka powinny dominować takie, które zapewniają utrzymanie tego narządu w cieple i suchości.
Należy pamiętać, aby biorąc prysznic, czy myjąc twarz oraz głowę, uszczelniać ucho zewnętrzne np. kłębkiem waty.
Ważne jest jednak, by nie wpychać go zbyt głęboko, a po zakończonym myciu, usunąć z ucha. Ciągłe zatykanie otworu usznego może bowiem spowodować dalszy rozwój bakterii lub grzybów.
Jeśli w leczeniu domowym ucha pływaka korzystamy ze stosowania środków do użytku zewnętrznego, nie mogą to być preparaty rozgrzewające.
Niektórzy zwolennicy naturalnych terapii zalecają stosowanie mieszanki składającej się z 2-3 kropli alkoholu i octu owocowego. Należy jednak zachować szczególną ostrożność przed zastosowaniem jakichkolwiek naturalnych metod, gdyż zamiast pomóc, można sobie zaszkodzić.
Warto przy tym podkreślić, że bezpieczniejsze i często skuteczniejsze od domowych sposobów i naturalnego leczenia ucha pływaka są farmaceutyki zalecone przez lekarza, który przy okazji prawidłowo zdiagnozuje chorego i dobierze właściwe medykamenty.
Reklama
Leczenie ucha pływaka
Leczenie ucha pływaka jest uzależnione przede wszystkim od takich czynników, jak przyczyna wywołująca ten stan, rozległość i intensywność stanu zapalnego, czy wiek pacjenta.
Podczas wizyty lekarz ogląda ucho pod specjalnym przyrządem i delikatnie je oczyszcza, w razie potrzeby usuwając zalegającą woskowinę.
Dzięki temu leki na ucho pływaka podawane miejscowo będą bardziej skuteczne. Na ból ucha często zapisuje się chorym preparaty przeciwbólowe.
Podstawą terapii w tym przypadku jest jednak antybiotyk. Jaki na ucho pływaka będzie najwłaściwszy?
Mogą to być antybiotyki np. aminoglikozydowe, polipeptydowe albo fluorochinolony. Należy je przyjmować od 7 do 10 dni. Oprócz antybiotykoterapii niekiedy stosuje się też sterydy.
Niezależnie od tego, w jaki sposób będzie leczone ucho pływaka, w żadnym wypadku nie można w tym okresie moczyć ucha, szczególnie w środku.
Kąpiele trzeba wykonywać ze specjalnymi zatyczkami do uszu lub z zatkniętą watą. Natomiast z basenu oraz kąpieli w naturalnych zbiornikach wodnych nie powinno się korzystać jeszcze przez okres około 1-2 miesięcy.
Reklama
Krople na ucho pływaka
Często przepisywanym przed medyków środkiem na ucho pływka są krople stosowane do ucha, bądź doustnie.
Mogą to być preparaty o działaniu przeciwbólowym i osmotycznym, dzięki czemu ból złagodnieje lub ustąpi całkowicie, a z ucha zostanie usunięty nadmiar wilgoci.
Niekiedy na ucho pływaka wystarczy podać krople bez recepty, innym razem konieczne mogą okazać się środki do zakraplania z antybiotykiem (np. z gentamycyną, neomycyną, polimyksyną, czy cyprofloksacyną).
Spray na ucho pływaka przed podaniem należy ogrzać do temperatury ciała chorego. Pacjent powinien się położyć i przekręcić głowę, umożliwiając aplikację kropli do zakażonego ucha.
Potem należy wprowadzić zalecaną dawkę kropli preparatu do przewodu słuchowego i pozostawić na ok. 5 minut (chyba że lekarz lub farmaceuta zalecają inaczej).
Reklama
Jak uniknąć ucha pływaka?
Na czy polega zapobieganie uchu pływaka? Jednym ze sposobów jest unikanie wkładania jakichkolwiek przedmiotów do przewodu słuchowego, by go nie urazić, a tym bardziej nie uszkodzić.
Chodzi m.in. o takie rzeczy jak słuchawki, waciki, patyczki do uszu, itp. Profilaktyka polega w tym przypadku na stosowaniu specjalnych preparatów, które rozpuszczają woskowinę.
Po kąpieli, wyjściu z basenu, czy innego zbiornika wodnego należy bardzo delikatnie ale dokładnie osuszyć uszy.
Można stosować w tym celu krople osuszające. Co więcej, warto unikać przeciągów oraz wystrzegać się pływania w zanieczyszczonych akwenach.
Pływając i nurkując warto używać specjalnych zatyczek pływackich. Niektórzy zalecają zapobiegawcze stosowanie kropli nawilżających ucho od wewnątrz.
