Usunięcie tarczycy - jak wygląda operacja? Pozytywne i negatywne skutki

Reklama

Jakie są przyczyny usunięcia tarczycy?

Tarczyca odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie wielu organów oraz wydzielanie hormonów. Choroby z nią związane mogą zaburzyć funkcjonowanie całego organizmu. Zabieg jej usunięcia jest przeprowadzany zatem wyłącznie w konieczności.

Muszą zatem wystąpić konkretne wskazania do tego, by wycięcie tarczycy było najwłaściwszą drogą postępowania. Wśród nich wymienia się:

• wole o dużych rozmiarach, które przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu, przełykaniu, a nawet oddychaniu;
• wole, które bardzo nieestetycznie wygląda (z reguły dotyczy to pań);
• nowotwór złośliwy tarczycy;
• podejrzane guzki na tarczycy;
• brak efektów leczenia (czyli np. powiększanie się tarczycy, pomimo zażywania odpowiednich leków);
• nadczynność tarczycy znacznego stopnia o wysokim powikłaniu.

Operacja tarczycy jest wykonywana po dogłębnej diagnostyce opartej m.in. na wywiadzie z pacjentem, badaniu fizykalnym, badaniach laboratoryjnych i obrazowych (w tym m.in. USG). 

Trzeba jednak mieć świadomość, że brak narządu, jakim jest tarczyca nie musi się wiązać z potrzebą wprowadzenia dużych zmian do swojego życia. Są jednak pewne ograniczenia oraz obowiązki, które trzeba wypełniać do końca życia.

Na czym polega usunięcie tarczycy?

Zabieg usunięcia tarczycy to tyroidektomia, którą przeprowadza chirurg.Operacja może dotyczyć całego gruczołu, jednego z płatów (tarczyca posiada dwa płaty: lewy i prawy), jednego płata z cieśnią (to fragment tkanki gruczołowej) lub innej części tarczycy. 

Jeszcze przed wycięciem gruczołu należy unormować stężenia hormonów tarczycowych i wykonać wszystkie niezbędne badania, wymagane przez medyka. Bezpośrednio przed zabiegiem należy pozostać przynajmniej osiem godzin na czczo oraz minimum 4 godziny przed operacją nie należy przyjmować żadnych płynów. 

Zabieg wycięcia gruczołu jest wykonywany w całkowitym znieczuleniu. Ile trwa operacja tarczycy? Zwykle około 2 godzin. 

Usunięcie tarczycy przebiega w ten sposób, że chirurg nacina dolną część szyi (nacięcie ma długość kilku centymetrów), dzięki czemu może wyciąć odpowiedni fragment lub całość gruczołu. Po tej czynności następuje zszycie rany z pozostawieniem miejsca na dren, przez który przepływają płyny zbierające się tam po wyjęciu tarczycy.

Rurka jest usuwana następnego dnia, o ile nie dzieje się nic niepokojącego. Po operacji tarczycy pacjent, jeśli jego stan zdrowia na to pozwala, z reguły opuszcza szpital po 2 dobach od zabiegu, najdalej – po tygodniu.

Blizna po operacji tarczycy zwykle ma kształt łuku i około 10 cm. Jeśli dobrze się goi, nie jest wyraźna, jednak niektórym może przeszkadzać.

Sama operacja przeprowadzona może być w ramach NFZ. Wykonują je też prywatne kliniki, jednak wtedy koszt to od 4000zł do nawet 12 000zł. Cena zależna jest od miejsca, w którym wykonuje się zabieg, a także od powikłań pooperacyjnych.

Reklama

Powikłania po operacji tarczycy

Dobrze zdawać sobie sprawę, z czym wiąże się usunięcie tarczycy. Skutki uboczne, jakie może przynieść operacja, zazwyczaj nie są poważne, mogą natomiast utrudniać zwyczajne funkcjonowanie. Tyreoidektomia (wycięcie tarczycy) może wywołać krwawienie, jednak najczęściej nie jest ono duże i trudne do zatamowania. 

Niekiedy jednak zabieg usunięcia tarczycy może spowodować poważne konsekwencje zdrowotne, takie jak podrażnienie lub uszkodzenie (czasami nieodwracalne) nerwów mieszczących się w obszarze gardła oraz takich, które uruchamiają struny głosowe.

Może się zatem zdarzyć, że pacjent po operacji nie będzie mógł mówić, albo będzie mówił ochrypłym głosem (taka sytuacja powinna minąć po około 6-12 miesiącach). By do tego nie dopuścić, stosuje się odpowiednie techniki operacyjne. 

Chrypka stanowi bardzo częste następstwo operacji, jednak w większości przypadków przechodzi z czasem, niekiedy nawet po kilku dniach. Operacja wycięcia tarczycy wiąże się też z uczuciem bolesności odczuwanej w okolicy blizny.

Zaniepokoić mogą takie objawy, jak utrzymująca się gorączka na poziomie 38 stopni i wyższa, zaczerwienienie i wyciek z blizny oraz pogłębiająca się i nie ustępująca chrypka. Wówczas należy skontaktować się z lekarzem.

Po usunięciu tarczycy niemożliwe jest oddawanie krwi. Operacja ta dyskwalifikuje na stałe.

Nie ma żadnych przesłanek do uzyskania stopnia niepełnosprawności po usunięciu tarczycy. Starać się można o przyznanie go jedynie, jeśli zabieg ten wynikał z choroby, jak np. nowotwór, która uniemożliwiała pracę.

Natomiast jeśli głos pozostanie zmieniony lub utrzyma się problem z mówieniem, ubiegać się można o odszkodowanie z tytułu uszczerbku na zdrowiu. Czasami w takich sytuacjach przyznawana zostaje również renta, jeśli operacja została przeprowadzona nieprawidłowo.

Reklama

Co po operacji tarczycy?

Jak wygląda życie po całkowitym usunięciu tarczycy lub po częściowej operacji tego gruczołu? Chory jest zmuszony do końca życia przyjmować leki zastępujące hormony tarczycowe, których wycięty gruczoł już nie może produkować. Zabieg usunięcia tarczycy jest równoznaczny z niedoczynnością tarczycy, zatem z takim pacjentem postępuje się podobnie jak z chorym leczącym się na niedoczynność tarczycy. 

Początek treści sponsorowanej

W przypadku nieestetycznych blizn pooparzeniowych, powypadkowych czy pooperacyjnych warto sięgnąć po lek w formie żelu dostępny w aptekach. Preparat, zawiera substancje czynne, takie jak heparyna, allantoina i wyciąg z cebuli. Współdziałanie tych składników w szczególności reguluje syntezę kolagenu, będącego głównym białkiem tkanki łącznej, co pozytywnie wpływa na wygląd i sposób gojenia uszkodzonej skóry. Jeśli chcesz pozbyć się blizny kliknij tutaj.

Dodatkowo po operacji wycięcia gruczołu trzeba regularnie poddawać się badaniom kontrolnym, określającym poziom hormonów zastępczych oraz stan zdrowia pacjenta głównie pod względem endokrynologicznym.

Jeśli usuwanie tarczycy nastąpiło z powodu występowania nowotworu złośliwego, należy systematycznie sprawdzać parametry zdrowia chorego, które decydują o powodzeniu lub braku efektu takiego leczenia.

Wystąpić mogą między innymi takie dolegliwości, jak np. złe samopoczucie czy tycie.

Reklama

Pozytywne skutki usunięcia tarczycy

Należy pamiętać, że tarczycy nie usuwa się z byle powodu. Są do tego poważne wskazania medyczne, więc jest to zabieg, który może nawet uratować życie. Usunięcie tarczycy wpływa na metabolizm czy rytm serca, jednak suplementacja hormonami powinna wystarczyć, by żyć normalnie.

Usunięcie tarczycy może więc jedynie przez chwilę wprowadzić zamęt do życia. Kiedy osoba się już przyzwyczai i nauczy bez niej żyć, nie musi tak naprawdę z niczego rezygnować. Najczęściej operacja ta ratuje przed nowotworem.

Reklama

Usunięcie tarczycy a ciąża

Wiele kobiet obawia się, że po operacji będą miały problemy z płodnością. Ciąża po usunięciu tarczycy jest na szczęście możliwa. Zabieg ten nie wpływa na płodność. Na uwadze mieć należy jedynie poziom TSH i kontrolować przyjmowane hormony.

Brak tarczycy wpływa głównie na problemy z metabolizmem, co wiązać się może z przybieraniem na wadze. U kobiet wystąpić mogą także: łamliwość włosów, paznokci i zaburzenia miesiączkowania. Stąd obawy związane z płodnością.

W przypadku odpowiedniego zadbania o swoje zdrowie, hormony i cykl menstruacyjny zajście w ciążę powinno przebiegać jak u zdrowej osoby z funkcjonującą tarczycą.

Reklama

Rekonwalescencja po usunięciu tarczycy

Po zabiegu, jakim jest usunięcie tarczycy, rekonwalescencja to częsty temat poruszany przed operacją przez pacjentów. 

Rekomenduje się by chory zaraz po operacji powstrzymywał się od wysiłku fizycznego, czy choćby nadmiernego ruchu, ponieważ może to doprowadzić do rozejścia się blizny i krwawienia. W celu przyspieszenia powrotu do zdrowia zaleca się aby po zabiegu masować sobie kark lub poprosić o to inną osobę. 

Zazwyczaj już po kilku, najdalej kilkunastu tygodniach od wycięcia tarczycy, pacjent może wrócić do aktywności podejmowanej przed operacją. Nie ma szczególnych przeciwwskazań co do ilości i rodzaju ruchu, który zostanie wybrany przez chorego. To samo dotyczy diety. 

Co jeść po usunięciu tarczycy? Ważne jest nawodnienie, źródła błonnika i warzywa. Należy unikać cukru i słodyczy. Dieta powinna być również niskofosforanowa, czyli warto stronić od produktów bogatych w fosfor, jak np. wędliny, ryby czy podroby.

Uzupełnia się również wapń, którego może pojawić się niedobór po operacji. Czemu? Ponieważ jest on związany z niedoborem parathormonu, który wydzielany jest przez przytarczyce.

Ważne jest dobranie odpowiedniej dawki leku. Wszelkie nieprawidłowości wychwytuje się w badaniach TSH. Za wysoki lub za niski poziom po operacji muszą być wyrównywane przyjmowanymi hormonami.

Terapia polegać może również na jodowaniu. Leczenie jodem po usunięciu tarczycy polega na przyjmowaniu kapsułek z promieniotwórczym jodem-131, który się uwalnia w organizmie.

Blizna pooperacyjna jest mało widoczna, ponieważ szwy bądź klamerki zastosowane do zaszycia cięcia są zdejmowane szybko, na ogół już w drugiej dobie od zabiegu. Jest to dobra wiadomość, przede wszystkim dla osób dbających o estetyczny wygląd. 

Rekonwalescencja po usunięciu tarczycy obejmuje także konieczność wykonywania wspomnianych wcześniej badań kontrolnych i onkologicznych (jeśli zachodzi taka potrzeba).