Co to jest wypadający odbyt?
Wypadanie odbytnicy jest schorzeniem, które w szczególnym stopniu dotyka dzieci, a także osoby po 60 roku życia, zwłaszcza kobiety. Zaburzenie polega na odrywaniu się i wypadaniu na zewnątrz tkanek odbytu i odbytnicy.
Dotyczy to przede wszystkim błon śluzowych, ale często też dochodzi do wypadania całych fragmentów ścian przewodu odbytniczego. W jaki sposób objawia się wypadający odbyt?
Co jest przyczyną schorzenia? Co należy zrobić w sytuacji, gdy dojdzie do wypadnięcia jelita na zewnątrz? Czy istnieją skuteczne metody leczenia choroby?
Reklama
Objawy wypadania odbytnicy
Objawy wypadania odbytnicy są uciążliwe, ale na pierwszy rzut oka mało charakterystyczne – łatwo je przypisać symptomom innych schorzeń, takich jak guzki krwawnicze(hemoroidy), szczeliny, przetoki, ropnie, a nawet owsiki.
Pacjent z czasem odczuwa coraz większą bolesność przy defekacji. W większości przypadków występuje też silny świąd okolic odbytu.
Kolejnym objawem jest mocne parcie na stolec. Pojawiają się problemy na pozór tylko sprzeczne – zaparcia oraz nietrzymanie stolca, wraz z niekontrolowanymi gazami. W zaawansowanych stadiach choroby, z odbytu może się wydostawać śluzowa wydzielina, możliwe jest też krwawienie.
Reklama
Kiedy dochodzi do wypadania odbytu?
U większości pacjentów, fragmenty tkanek błon śluzowych oraz ścian odbytu wypadają podczas defekacji – takiej, która przebiega z trudem, wymaga włożenia znacznego wysiłku związanego z parciem.
W późniejszych stadiach choroby, wypadanie odbytnicy w coraz mniejszym stopniu związane jest z wydalaniem, a w coraz większym jest procesem autonomicznym.
Może do niego dojść w czasie wzmożonego wysiłku fizycznego, ale też na skutek kichania, kasłania czy ziewania. Wystarczającym powodem jest też samo parcie na stolec.
Możliwe jest wypadanie odbytu także bez jakiejkolwiek stymulacji i niezależnie od woli chorego.
Reklama
Jakie są przyczyny wypadania odbytu?
Wypadanie odbytnicy jest chorobą, której źródło leży w osłabieniu mięśni. W tym konkretnym przypadku chodzi i mięśnie dźwigacze odbytu, a także mięśnie krocza, co powoduje zmniejszenie napięcia dna miednicy. Możliwe jest również zaistnienie schorzenia na gruncie zaburzeń neurologicznych.
W większości wypadków pierwszym działaniem terapeutycznym w przypadku wypadania odbytu jest więc wykonywanie ćwiczeń mających na celu wzmocnienie wspomnianych partii ciała (m.in. ćwiczenia mięśni Kegla u kobiet) – należy je wykonywać po odebraniu dokładanych instrukcji od lekarza proktologa lub doświadczonego fizjoterapeuty. Czy trening pomoże?
Reklama
Leczenie wypadania odbytu
Ćwiczenie mięśni jest skutecznym zabiegiem na etapie profilaktyki lub w bardzo wstępnej fazie rozwoju choroby.
W ramach działań profilaktycznych należy też pamiętać o stosowaniu właściwej diety, ułatwiającej wydalanie stolca, nie powodującej zatwardzeń, przyspieszającej perystaltykę. Sytuacja jest jednak trudniejsza do opanowania, jeśli choroba wejdzie w bardziej zaawansowane stadia.
Nie istnieją żadne farmakologiczne metody leczenia wypadania odbytu. Jeżeli nie pomogą zabiegi profilaktyczne, a dolegliwość staje się naprawdę uciążliwa, jedynym wyjściem pozostaje zabieg chirurgiczny (m.in. wycięcie wypadającego fragmentu jelita). Operacja nie zawsze jednak jest wykonywana, biorąc pod uwagę bardzo młody lub też podeszły wiek pacjenta i związane z tym ryzyko powikłań.
Reklama
Jak żyć z wypadającym jelitem?
Jeśli nie operacja, jeśli nie profilaktyka – nie pozostaje nic innego. W wielu przypadkach pacjenci zmuszeni są więc żyć z uciążliwym problemem zdrowotnym.
Należy nauczyć się radzić sobie z nieprzyjemnymi sytuacjami i liczyć się z tym, że w razie konieczności będzie trzeba samodzielnie odprowadzić znajdujący się na zewnątrz fragment jelita z powrotem do środka. Czynność tę wykonujemy palcem, uciskając przez sterylną gazę. Dodatkowo można użyć delikatnego i naturalnego środka poślizgowego.
Domowe leczenie wypadania odbytu nie może jednak odbywać się na siłę. Jeśli pacjent nie radzi sobie z problemem, musi skorzystać z pomocy proktologa.