Stopnie i przyczyny wysiłkowego nietrzymanie moczu
Wysiłkowe nietrzymanie moczu to jeden z najczęściej występujących rodzajów nietrzymania moczu. Zdecydowanie częściej występuje u kobiet niż mężczyzn. Wiąże się ze wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej, co powoduje mimowolne dodanie moczu – części lub całości. Wywołują je czynności, takie jak kichnięcie, kaszel, śmiech, czy aktywność fizyczna. Wyróżnia się trzy stopnie tej niekontrolowanej mikcji:
- I stopień – do wycieku moczu konieczne jest wystąpienie gwałtownego wzrostu ciśnienia;
- II stopień – mocz popuszczany jest przy umiarkowanym ciśnieniu w jamie brzusznej;
- III stopień – do mikcji dochodzi przy codziennych czynnościach, nawet bez wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu przyczyn może mieć wiele. Gdy tylko się pojawi niezbędna jest konsultacja lekarska, aby specjalista mógł znaleźć rzeczywistą przyczynę i wprowadzić odpowiednie leczenie. Jednak najczęściej ten typ nietrzymania moczu może być spowodowany przez:
- ciążę,
- poród,
- obniżenie narządów macicy mniejszej,
- operacje w obrębie cewki moczowej i odbytnicy,
- urazy,
- radioterapię,
- zaburzenia hormonalne (np. związane z menopauzą),
- zaburzenia działania zwieraczy,
- długotrwałe zaparcia,
- infekcje dróg moczowych,
- rozrost prostaty u mężczyzn,
- obciążenia genetyczne tym schorzeniem,
- podeszły wiek,
- stosowanie niektórych leków (np. na stwardnienie rozsiane czy Parkinsona).
Ponadto na występowanie popuszczania moczu podczas wysiłku ma także wpływ otyłość. Nieodpowiednie odżywianie i palenie papierosów również zwiększa ryzyko.
Reklama
Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu - operacja
Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu w zależności od przyczyn i stopnia opiera się na terapii zachowawczej lub operacyjnej.
Leczenie najczęściej rozpoczyna się od ćwiczeń, fizjoterapii, a także odpowiedniej farmakoterapii. Jeśli jednak te sposoby nie przynoszą efektów lub schorzenie jest zbyt zaawansowane pacjent kierowany jest na zabieg operacyjny. Jednak kwalifikację do operacji poprzedza badanie urodynamiczne, sprawdzające działanie dróg moczowych przy pustym oraz pełnym pęcherzu.
Operacja na wysiłkowe nietrzymanie moczu polega na wprowadzeniu pod cewkę moczową specjalnej taśmy, która unosi i podpiera cewkę moczową oraz jej połączenie z pęcherzem. Poprawę można zobaczyć już w ciągu 48 godzin po zabiegu, natomiast okres rehabilitacji wynosi około 2-6 tygodni. Po tym czasie można wrócić do normalnego funkcjonowania i zwykłej aktywności fizycznej.
Innym zabiegiem na wysiłkowe nietrzymanie moczu jest tzw. operacja Burcha, polegająca na podwieszeniu tkanek okolicy szyi pęcherza do więzadła ściany jamy brzusznej w okolicy spojenia łonowego.
Utrzymanie odpowiednich efektów zabiegu może wymagać zmiany diety i trybu życia. Należy zrezygnować z kawy, napojów gazowanych, alkoholu, a także pikantnych potraw. Warto wprowadzić umiarkowaną aktywność fizyczną. Dodatkowo leczenie operacyjne może wymagać uzupełnienia farmakoterapią.
Reklama
Leki na wysiłkowe nietrzymanie moczu
Jakie leki na wysiłkowe nietrzymanie moczu? Jeśli dolegliwość związana jest z menopauzą to przepisywane są przede wszystkim środki hormonalne – estrogeny. Podaje się je dopochwowo, aby odbudować nabłonek pochwy, sromu czy niższych organów położonych w drogach moczowych. Ponadto stosuje się także tabletki na nietrzymanie moczu zawierające substancje, takie jak:
- neurotoksyny, które porażają włókna nerwowe w pęcherzu moczowym,
- oksybutyninę,
- tolterodynę,
- darifenacynę
- solifenacynę.
Leczenie farmakologiczne może być uzupełnione poprzez suplementy diety oraz preparaty ziołowe. Zawierają one m.in. żurawinę, pokrzywę, czy mniszek lekarski.
Reklama
Ćwiczenia na wysiłkowe nietrzymanie moczu
W przypadku mniejszego stopnia zaawansowanie wysiłkowego nietrzymania moczu, ćwiczenia mogą okazać się rozwiązaniem problemu. Lekarz może zalecić ćwiczenia Kegla, czyli trening wzmacniający mięśnie dna miednicy. Polegają one na naprzemiennym spinaniu i rozluźnianiu mięśni krocza, tak jak gdyby chciało się powstrzymać strumień moczu. Należy wykonywać je seriami. Im częściej i regularniej będą wykonywane tym dadzą lepszy efekt. Warto stosować je przynajmniej 3 razy w tygodniu.
Pęcherz można trenować poprzez korzystanie z toalety w określonych porach, stopniowo wydłużając czas pomiędzy mikcjami.
Trzecim sposobem, wykorzystywanym u leczeniu nietrzymania moczu u kobiet jest stosowanie kulek lub stożków dopochwowych. Trening ten może odbywać się 1-2 razy dziennie. Polega na włożeniu narzędzia do pochwy i zaciskaniu mięśni przez około 15-20 min, tak aby przedmiot nie wyleciał.
Reklama
