Każda wada zgryzu zaburza prawidłowe czynności jamy ustnej. Zgryz otwarty pojawia się już we wczesnym dzieciństwie. Nieleczona wada może powodować utrudnienia w jedzeniu lub przyczynić się do powstania wad wymowy. Najczęściej obserwowanym skutkiem nieleczonego zgryzu otwartego jest seplenienie. Ponadto charakterystyczna jest zła praca języka, która również wymaga korekty i ćwiczeń. Zaniedbana funkcja języka podczas połykania czy mówienia może spowodować częściowe nawracanie wady.
Przyczyny zgryzu otwartego
Zgryz otwarty polega na niepełnym zachodzeniu na siebie zębów siecznych. Przy tej wadzie zęby górne nie stykają się z dolnymi całkowicie, bądź częściowo. Przestrzeń, która między nimi powstaje nie tylko pozbawia twarz miłego uśmiechu, ale bardzo często prowadzi do deformacji .
Zgryz otwarty spowodowany jest najczęściej przez:
- wady genetyczne,
- zbyt długie ssanie smoczka lub palca,
- zbyt długie karmienie butelką,
- niedrożność dróg oddechowych,
- przerośnięty trzeci migdał,
- wypychanie języka przez dzieci,
- brak zaniku niemowlęcego sposobu połykania ,
- nieprawidłowe układanie dziecka do snu ( kiedy głowa i szyja nie są wyżej),
- obgryzanie paznokci,
- przebyte choroby endokrynologiczne,
- nieprawidłowe wyrzynanie się zębów.
Reklama
Objawy występowania zgryzu otwartego
Zgryz otwarty można zdiagnozować na podstawie specjalistycznych badań. Do najpopularniejszych zalicza się zdjęcia RTG. Kilka łatwo dostrzegalnych objawów może być sygnałem, potwierdzającym występowanie zgryzu otwartego.
Do takich objawów należą:
- zespół twarzy długiej - typ twarzy i uzębienia , charakteryzujący się większą przednią wysokością twarzy,
- szpara pomiędzy zębami przednimi szczęki i żuchwy,
- szpara między przedtrzonowcami i trzonowcami,
- przedwczesna utrata zębów mlecznych,
- wiotkie wargi,
- skrócona górna warga,
- problemy z gryzieniem,
- wysokie podniebienie.
Wszystkie objawy są sygnałem do dalszej diagnostyki. Można je dostrzec samodzielnie w lustrze. I takiego sygnału nie należy bagatelizować. Aby uniknąć długotrwałych następstw, należy szybko podjąć właściwe leczenie.
Szybkie rozpoczęcie leczenia zgryzu otwartego przynosi nie tylko efekty wizualne, ale przede wszystkim zdrowotne. Inaczej leczenie to wygląda u dzieci, inaczej u dorosłych.
Reklama
Powikłania zgryzu otwartego
Nieleczona wada zgryzu otwartego spowoduje:
- nieprawidłowe ułożenie szczęki i żuchwy,
- problemy z prawidłową wymową, gryzieniem i żuciem,
- nieestetyczny wygląd twarzy,
- obniżone napięcie mięśni warg.
Sukces w leczeniu tej wady zagwarantuje tylko ścisła współpraca z lekarzem i przestrzeganie wszystkich zaleceń. Wprowadzenie odpowiedniego leczenia należy poprzedzić zdiagnozowaniem rodzaju zgryzu otwartego.
Wyróżnia się następujące rodzaje zgryzu otwartego:
- częściowy przedni,
- częściowy boczny (jednostronny bądź obustronny),
- całkowity.
Czytaj też: Zgryz krzyżowy - na czym polega?
Reklama
Jak leczyć zgryz otwarty?
Leczenie zgryzu otwartego to trudny i żmudny proces. Duże znaczenie ma wiek pacjenta i rodzaj wady. Zabiegi ortodontyczne jednak w większości przypadków pozwalają na całkowite wyeliminowanie tej wady zgryzu. Czasem jednak nieunikniony jest zabieg chirurgiczny.Nieleczony zgryz otwarty może być przyczyną wielu poważnych konsekwencji. Głównie chodzi o wady wymowy i problemy z gryzieniem. W przypadku mocno rozwiniętej tej konkretnej wady zgryzu, gryzienie może stać się niemożliwe. A to z kolei może spowodować duże problemy z połykaniem.
Stosowane rodzaje aparatów ortodontycznych dzielimy na:
- aparaty stałe - średni okres noszenia to 2 lata,
- aparaty ruchome - nakładane na zęby jak najczęściej, w miarę możliwości.
Reklama
Leczenie zgryzu otwartego u dzieci
We wczesnym etapie powstawania tej wady zgryzu to rodzice są już w stanie „zdiagnozować’ swoją pociechę. Zgryz otwarty rozwija się w wieku 5-6 lat. Długie ssanie smoczka bądź kciuka, zbyt szybkie pojawienie się zębów mlecznych powinno zmobilizować do wizyty u specjalisty. Wczesne rozpoczęcie leczenia daje szansę osiągnięcia większych rezultatów.
Całkowite wyeliminowanie wady zgryzu otwartego jest zdecydowanie prostsze u maluchów niż u dorosłych. W tym celu stosowane są aparaty ortodontyczne. Do 10 roku życia wskazane są aparaty ruchome. Należy przypilnować dziecko, aby zakładało taki aparat jak najczęściej. Po 10 roku życia stosowane są aparaty stałe. Konieczne jest również wyeliminowanie złych nawyków u dziecka (np. ssanie palca czy wypychanie języka).
W przypadku występowania zgryzu otwartego u dzieci, którego podłożem jest przerośnięty język, mogą pojawić się również wady wymowy. Wskazana jest wówczas wizyta u logopedy.
Reklama
Leczenie zgryzu otwartego u dorosłych
Leczenie zgryzu otwartego u dorosłych zależy od rodzaju wady.
Zgryz otwarty częściowy z reguły leczony jest przy zastosowaniu stałego aparatu ortodontycznego. Po jego ściągnięciu często zakładany jest aparat retencyjny (retainer). Jego zadaniem to utrwalenie efektów leczenia aparatem stałym.
Zgryz otwarty całkowity najczęściej wymaga połączenia zabiegu chirurgicznego z leczeniem ortodontycznym. Interwencja chirurgiczna ma na celu właściwe ukształtowanie każdego z dwóch łuków zębowych i ustawienie ich w prawidłowej okluzji (czyli zwarciu). Przeprowadzona operacja ma na celu przywrócenie prawidłowego zgryzu przy zachowaniu proporcji w zarysie twarzy.
Czytaj:
