Reklama
Jak wygląda złamanie otwarte? Podział
Jednym z typów złamania, obok zamkniętego, jest złamanie otwarte. Podstawową różnicą pomiędzy jednym a drugim jest obecność rany w przypadku tego pierwszego. Jej występowanie powoduje, że złamana kość przedostaje się na zewnątrz i jest widoczna.
To m.in. sprawia, że ryzyko zagrożenia zdrowia lub życia jest bardzo wysokie - rana może doprowadzić nie tylko do wykrwawienia się, ale też być bramą dla wszelkiego rodzaju zakażeń o podłożu bakteryjnym, wirusowym czy grzybiczym. W klasyfikacji ICD-10 brak jednoznacznego wyszczególnienia tego typu złamania.
Złamanie otwarte podzielić można uwzględniając rozmiar i charakter rany. Wyróżnić można złamanie:
- z raną osiągającą do 1 cm,
- z raną o wielkości w przedziale większym od 1 cm, ale mniejszym niż 10 cm,
- z tkankami, które są zniszczone pod skórą,
- z poważnymi uszkodzeniami, które powinny opierać się na podjęciu odbudowy kości oraz tkanek poprzez działanie chirurga,
- przebiegające z rozległym uszkodzeniem różnych struktur: kości, tkanek miękkich, mięśni i naczyń krwionośnych.
Taki podział sugeruje więc jak wyglądać może złamanie - zarówno mniej poważne urazy, jak np. drobna ranka ze złamaniem, jak i te ogromne, związane z uszkodzeniem dodatkowych struktur mieszczą się w definicji złamania otwartego.
Szczególnie niebezpiecznym stanem jest złamanie otwarte z przemieszczeniem, ponieważ może prowadzić do uszkodzenia struktur istotnych z punktu widzenia funkcjonowania organizmu, np. ważnych narządów.
Reklama
Jakie kości najczęściej ulegają złamaniom otwartym?
Na złamania otwarte najbardziej narażone są kości rąk, udowa, piszczelowa, obojczyka, z uwagi na to, że są najdłuższe i najbardziej wystawione na uraz. Ze względu na swoją budowę mogą też łatwiej przebić skórę.
Takie złamania to często konsekwencja wypadków komunikacyjnych czy uprawiania sportów ekstremalnych, a człowiek odruchowo broni się przed uderzeniem asekurując się rękami lub nogami, stąd też dotyczą właśnie tych części ciała.
Niebezpieczne są zarówno złamania otwarte nogi czy ręki, jak i palców, nadgarstków i wszelkich innych struktur. Nie tylko wywołują ból, ale też niosą ryzyko poważnych komplikacji, od obfitego krwotoku po zator tłuszczowy.
Reklama
Diagnostyka przy złamaniu otwartym
Podstawowym badaniem wykonywanym w przypadku złamań jest RTG. Pamiętajmy jednak, że rentgen - choć dostarcza nam informacji dotyczących rozległości uszkodzeń, obecności odłamów kostnych czy stopnia przemieszczenia kości - nie jest wystarczający przed podjęciem leczenia.
Specjalista zleci również wykonanie badań krwi, w tym określenie grupy krwi, poziomu elektrolitów, hematokrytu, poziomu hemoglobiny oraz gazometrii. Tego typu analiza pozwoli przygotować pacjenta do ewentualnej operacji czy transfuzji krwi, która może być konieczna w przypadku jej dużej utraty.
Reklama
Pierwsza pomoc przy złamaniach otwartych
Jak postępować przy złamaniu otwartym? Na początek należy nałożyć na ranę jałowy opatrunek. Jeżeli występuje silny krwotok, niezbędne jest ścisłe obandażowanie rany. Ponadto założenie opatrunku to sposób na to, by stworzyć barierę zabezpieczającą przed wniknięciem drobnoustrojów.
Następnie można przejść do unieruchomienia kończyny. To pozwoli zapobiec przemieszczaniu się ewentualnym odłamkom kości, ograniczy ból oraz uchroni przed dalszymi uszkodzeniami tkanki. Unieruchomienie polega na stabilizacji dwóch sąsiednich stawów za pomocą deski lub kija.
Pacjent ze złamaniem otwartym powinien skorzystać z pomocy lekarza - w przypadku poważnych złamań można wezwać karetkę, natomiast, gdy występują mniejsze można udać się do placówki medycznej na własną rękę.
Reklama
Leczenie złamania otwartego. Na czym polega operacja?
Jeżeli złamanie zagraża życiu lub pojawia się ryzyko amputacji, lekarz może zdecydować o operacji, podczas której - jeśli to konieczne - usuwa kawałek kości, ale także dezynfekuje i zszywa ranę oraz stabilizuje kość.
Zastosowanie znajdują m.in. druty Kirschnera, które pozwalają na ustabilizowanie różnych odłamów kości. To również narzędzie wspomagające sam proces gojenia się i osteogenezy. Stabilizację można przeprowadzić również poprzez płytki instalowane na kości albo implanty śródszpikowe wprowadzane do wewnątrz kości - do jamy szpikowej.
Gdy rana zostanie zszyta, nakłada się na nią opatrunek, którego celem jest unieruchomienie. Taką rolę może pełnić szyna lub gips.
Ile zrasta się złamanie otwarte? Ten czas to minimum kilka tygodni. Taki okres można spędzić w szpitalu, przy mniej poważnych uszkodzeniach trwa on krócej.
Leczenie złamań otwartych odbywa się pod okiem chirurga ortopedy, by uniknąć potencjalnych powikłań. Nierzadko wymaga przyjmowania środków przeciwbólowych, ale też rehabilitacji.
Reklama
Rehabilitacja po złamaniu otwartym
Odzyskanie sprawności po złamaniu otwartym wymaga regularnej rehabilitacji pod okiem specjalisty. Można ją rozpocząć już na etapie noszenia gipsu, ponieważ istnieją metody, które nie wymagają bezpośredniego oddziaływania na odsłonięte tkanki. Jednym z zabiegów po złamaniu otwartym jest magnetoterapia wspierająca proces gojenia się tkanek.
Po kilku tygodniach można też zacząć ćwiczyć poprzez poruszanie kończyną do góry i w dół. W ten sposób minimalizujemy ryzyko powikłań związanych z zatorami czy zakrzepicą.
