Co to jest grzybica skóry gładkiej?
Problemem, który dotyczy – według danych opublikowanych w czasopiśmie naukowym „Postępy nauk medycznych” (2011) – około 40 proc. populacji jest grzybica. Najczęstszym miejscem, w którym się pojawia jest skóra oraz jej wytwory. Grzybica skóry gładkiej to częsty problem, który dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci.
Zazwyczaj choroba pojawia się dość nagle. Jej przebieg jest gwałtowny, ale nie pozostawia po sobie blizn.
Do najpopularniejszych rodzajów grzybicy skóry gładkiej należą:
- dermatofitozy wywołane przez dermatofity;
- drożdżyce, których źródłem są grzyby;
- pleśnice spowodowane grzybami pleśniowymi.
W większości przypadków tego rodzaju grzybice zlokalizowane na powierzchni skóry nie stanowią realnego zagrożenia dla życia i zdrowia, ale u osób, które np. mają obniżoną odporność mogą stanowić ryzyko grzybic układowych.
Niektórzy zastanawiają się, czy grzybica skóry gładkiej jest zaraźliwa. Otóż, tak. Można zarazić się zarówno przez bezpośredni kontakt z drugą osobą, jak i korzystanie z jej rzeczy lub tych samych przedmiotów, które używała chora osoba.
Zakazić można się drogą oddechową, pokarmową albo poprzez wniknięcie grzyba w uszkodzony naskórek.
Wśród przyczyn występowania grzybicy skóry gładkiej należy wymienić:
- przyjmowanie leków immunosupresyjnych, antybiotyków oraz kortykosteroidów;
- korzystanie ze wspólnych urządzeń sanitarnych przez osoby zamieszkujące w większych skupiskach;
- noszenie ubrania i obuwia, które nie są przewiewne oraz stwarzają mikroklimat sprzyjający grzybicy;
- niższa odporność, np. wynikająca z chorób: endokrynnych (zespół Cushinga, niedoczynność tarczycy, cukrzyca;
- czynniki jatrogenne: immunosupresja;
- nadmierna potliwość;
- zbyt częsty kontakt z wodą;
- zaburzenia hormonalne.
Typowe objawy wskazujące na grzybicę skóry gładkiej to:
- owalne ogniska chorobowe zlokalizowane na skórze o postaci rumieniowo-złuszczających się zmian odgraniczonych wyraźnie od skóry;
- obrzeże zmiany bardziej czerwone i łuszczące się, a środek mniej zajęty;
- zmiany mogą się zlewać tworząc wzory;
- świąd;
- gojenie, które nie pozostawia blizn.
Zazwyczaj grzybica skóry gładkiej ma charakter ostry. Natomiast u niektórych pacjentów ma przebieg przewlekły, z tendencją do nawrotów. Sprzyjają temu zwłaszcza choroby wymienione wśród czynników ryzyka.
W klasyfikacji ICD-11 grzybica skóry gładkiej posiada kod 1F28 i jest definiowana jako: „powierzchowne zakażenie skóry, włosów lub paznokci przez grzyby dermatofitowe z rodzajów Trichophyton, Epidermophyton lub Microsporum.
Grzyby te zwykle atakują tylko zewnętrzną warstwę rogową naskórka (warstwę rogową), łodygę włosa i paznokcia. Należą do najczęstszych infekcji u ludzi. Niektóre gatunki (np. Trichophyton rubrum) są zasadniczo antropofilne i zarażają tylko człowieka, podczas gdy inne są zoofilne (np. Trichophyton verrucosum), ale mogą powodować infekcję człowieka poprzez kontakt z zakażonymi zwierzętami”.
Źrodło: Opracowanie własne
Reklama
Grzybica drobnozarodnikowa skóry gładkiej
Ten rodzaj grzybicy skóry gładkiej jest zazwyczaj wywoływany przez gatunek grzybów Microsporum audouinii. Grzybica, która powstała z ich powodu charakteryzuje się złuszczającymi się ogniskami zapalnymi z nieznacznym stanem zapalnym i włosami połamanymi nieznacznie nad powierzchnią skóry.
Wyraźnie gorszy przebieg ma grzybica drobnozarodnikowa skóry gładkiej, której przyczyną jest zakażenie gatunkiem Microsporum carnis. Przebieg tej odmiany jest przewlekły. Nierzadko jednak zmiany ustępują samoistnie.
Reklama
Grzybica strzygąca skóry gładkiej
Bezpośrednią przyczyną wystąpienia grzybicy strzygącej skóry gładkiej jest zakażenie dermatofitami z rodzaju Trichophyton. Ten typ grzybicy charakteryzuje się licznymi krostami z ropą i guzami zapalnymi.
Po okresie pokwitania może nastąpić samowyleczenie. Grzybica strzygąca skóry gładkiej zazwyczaj nie pozostawia blizn.
Leczenie grzybicy skóry gładkiej
Terapia grzybicy skóry gładkiej opiera się zwykle na metodach zachowawczych i przyjmowaniu leków przeciwgrzybicznych zawierających takie substancje jak:
- flukonazol,
- ketokonazol,
- gryzeofulwina.
Leczenie może wiązać się z wystąpieniem skutków ubocznych, np. obniżeniem libido, uszkodzeniem wątroby czy ginekomastią. Z tego powodu często stosuje się maści miejscowe na grzybicę skóry gładkiej.
Co więcej, chcąc pozbyć się grzybicy drobnozarodnikowej skóry gładkiej albo grzybicy strzygącej skóry gładkiej, należy unikać kontaktu skóry zakażonej ze zdrową tkanką, nie wolno używać przedmiotów, np. ręczników, które miały kontakt z zarażonym miejscem.
Cały proces terapii w przypadku przebiegu ostrego trwa kilka tygodni. Natomiast grzybicę przewlekłą leczy się zwykle kilka miesięcy, a nawet kilka lat.
Reklama
Domowe leczenie grzybicy skóry gładkiej
Niektórzy próbują leczenia domowego grzybicy skóry gładkiej. Niestety, ze względu na nieodpowiednie podejście do terapii lub stosowanie zbyt słabych środków, choroba może nawracać.
Najlepszym wyjściem jest konsultacja z lekarzem dermatologiem, który doradzi, czym leczyć grzybicę skóry gładkiej i jak nie zarażać innych członków rodziny.
Reklama
Grzybica skóry gładkiej u dzieci
Infekcje grzybicze pojawiają się nie tylko u dorosłych, ale też u dzieci. Grzybica skóry u dzieci ma podobne podłoże, co u osób dojrzałych. Ogniska zapalne grzybicy skóry gładkiej mogą pojawić się też u niemowlaka.
Grzybica skóry gładkiej u dzieci to np. efekt kontaktu z innymi zarażonymi czy po prostu wizyta na basenie, gdzie pojawiła się osoba zakażona.
Zaleca się odwiedzenie lekarza i porozmawianie o sposobach leczenia dziecka, by uchronić je przed dalszym rozwojem choroby.
