Mięczak zakaźny
Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum virus, MCV) to wirus z rodziny poksywirusów, który wywołuje zakażenie komórek naskórka. Objawy zakażenia mięczakiem zakaźnym są dość charakterystyczne. Na skórze obserwuje się białe lub różowe guzki oraz grudki o gładkiej, perłowej powierzchni. W początkowej fazie zakażenia zmiany skórne mają wielkość główki od szpilki, ale stopniowo się powiększają, osiągając wielkość 3-5 mm.
Charakterystyczne dla zakażenia mięczakiem jest to, że guzki mają na środku niewielkie zagłębienie, spowodowane rozpadem komórek, z którego może wydobywać się ziarninowata, zakaźna treść. Zmiany skórne w przebiegu zakażenia mogą występować w każdym miejscu na ciele. Pojedynczo lub w skupiskach złożonych z kilku wykwitów. Wirus przenosi się poprzez bezpośredni kontakt ze zmianami skórnymi, a także z ubraniem czy ręcznikami osoby zakażonej.
Reklama
Mięczak zakaźny u dzieci
Wirus mięczaka zakaźnego jest powszechny u dzieci, zwłaszcza poniżej 5. roku życia. Choruje także młodzież i młodzi dorośli w przedziale wiekowym 15- 30 lat. U starszych pacjentów rzadko dochodzi do zakażenia. Zachorowania notuje się głównie u osób z obniżoną odpornością.
Mięczak zakaźny występuje często u dzieci chorujących na atopowe zapalenie skóry – przewlekłą, nawrotową, zapalną chorobę skóry, cechująca się m.in. silnym świądem i suchością skóry. Wówczas choroba ma zdecydowanie cięższy przebieg i może przybrać postać przewlekłą.
Reklama
Leczenie mięczaka zakaźnego
Leczenie zmian wywołanych zakażeniem mięczakiem zakaźnym zależy od ilości wykwitów, stopnia ich nasilenia, a także lokalizacji. Pojedyncze zmiany skórne zazwyczaj nie wymagają leczenia.
Wielu lekarzy pozostawia je do samowygojenia, które może trwać kilkanaście tygodni (maksymalnie do 6 miesięcy), aczkolwiek zdania co do zasadności leczenia są podzielone. Inni lekarze ze względu na wysoką zakaźność każdorazowo włączają leczenie, którego celem jest złagodzenie objawów i zapobieganie transmisji wirusa. Zazwyczaj wskazaniem do leczenia są pojedyncze zmiany skórne w obrębie twarzy, gdyż po wygojeniu mogą stanowić dla pacjenta defekt kosmetyczny. Natomiast do bezwzględnego leczenia kwalifikują się zmiany rozległe.
Za najskuteczniejszą metodę leczenia mięczaka zakaźnego uchodzi usuwanie zmian za pomocą krioterapii, elektrokoagulacji czy ablacji laserowej. Możliwe jest także wycięcie zmiany lub wyłyżeczkowanie. Jednakże w przypadku dzieci metody te są rzadko wybierane z uwagi na bolesność zabiegu. Alternatywą dla fizycznego usuwania wykwitów skórnych jest ablacja chemiczna kwasem trójchlorooctowym czy podofilotoksyną. Jednakże ta metoda także nie jest wolna od bólu i możliwości podrażnienia skóry.
Reklama
Leki na mięczaka zakaźnego
W leczeniu zmian skórnych wywołanych mięczakiem zakaźnym stosuje się też leki miejscowe. Zastosowanie znajduje imikwimod w formie 5- procentowego kremu. Działanie przeciwwirusowe leku polega na modyfikacji odpowiedzi immunologicznej organizmu. Co warto podkreślić, stosowanie leków miejscowych w leczeniu mięczaka zakaźnego nie zostało zaakceptowane przez amerykańska Food and Drug Administration (FDA).Innej metody terapii wymagają pacjenci z upośledzeniem odporności, między innymi chorzy na HIV. W ich przypadku konieczne jest leczenia ogólne środkami przeciwwirusowymi i immunomodulującymi, takimi jak gryzeofulwina czy cymetydyna.
Reklama
Mięczak zakaźny a basen
Zakaźność mięczaków na skórze jest bardzo wysoka, dlatego osoby zakażone powinny dochować wszelkiej staranności, by nie zarażać innych. Warto zapamiętać, że wirus przenosi się nie tylko poprzez bezpośredni kontakt z wykwitami czy przedmiotami, które miały kontakt ze skórą zakażonego, ale także pośrednio, dlatego chorzy powinni zrezygnować z kąpieli w basenie oraz korzystania z usług kosmetyczki. Okres wylęgania choroby trwa około 2-4 miesięcy.
Czytaj też:
