Czym są mięśniaki macicy?
Łagodne zmiany nowotworowe w obrębie macicy to inaczej mięśniaki macicy. W literaturze medycznej znane są również jako włókniaki. Wywodzą się z myometrium, czyli tkanki mięśniowej gładkiej, która buduje mięsień macicy.
Zdaniem Sławomira Woźniaka, Bronisławy Pietrzak i innych autorów publikacji „Farmakoterapia mięśniaków macicy” na łamach „Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2017”, mięśniaki są najbardziej rozpowszechnioną formą nienabłonkowych, niezłośliwych nowotworów tego narządu.
Jak twierdzą przytoczeni eksperci ten problem rozpoznaje się u około 20-50 proc. badanych kobiet w wieku rozrodczym. Natomiast tego typu zmiany mogą dotyczyć nawet 7 na 10 kobiet w wieku 50 lat. Liczba ta wzrasta w przypadku kobiet rasy czarnej - wówczas tego rodzaju choroby macicy doświadczać może 8 na 10 kobiet.
Jak wygląda mięśniak macicy? Zwykle to zmiana kulista, o zbitej konsystencji. Może osiągnąć bardzo różne rozmiary - od guza wielkości łebka szpilki do wielkości arbuza. Tym samym, mięśniak może być większy niż sama macica.
W klasyfikacji ICD-10 mięśniaki macicy posiadają oznaczenie D25.
Z kolei w klasyfikacji ICD-11 zostały oznaczone kodem 2E86 i zdefiniowane jako: „dobrze odgraniczony łagodny nowotwór mięśni gładkich charakteryzujący się obecnością komórek wrzecionowatych z jądrami w kształcie cygara, przeplatającymi się wiązkami i spiralnym wzorem”.
Czy mięśniaki macicy to rak?
Należy podkreślić, że słowo „rak” jest zarezerwowane dla nowotworów złośliwych. Natomiast mięśniak macicy nim nie jest. To nowotwór łagodny.
Jednocześnie warto wspomnieć, że około 0,3 proc. zmian, które w badaniach ultrasonograficznych są rozpoznawane jako mięśniaki macicy to w rzeczywistości mięsaki, czyli nowotwory złośliwe. Tego rodzaju zmiany również wywodzą się z mięśni gładkich.
Czy mięśniaki macicy są groźne? Zazwyczaj nie zagrażają one życiu kobiety, jednak mogą wiązać się z wieloma poważnymi powikłaniami, jak np. nadmierne krwawienie z dróg rodnych czy ucisk mięśniaków o dużych rozmiarach na sąsiadujące narządy.
Z tego powodu nie należy ich lekceważyć i trzeba podjąć się leczenia.
Reklama
Rodzaje mięśniaków macicy
Wiesz już, jakie oznaczenie ma mięśniak gładkokomórkowy macicy w klasyfikacji ICD-10. W ramach tej kategorii wymieniane są również takie typy mięśniaków jak mięśniak gładkokomórkowy macicy:
- podśluzówkowy - kod ICD-10 - D25.0; jest umiejscowiony między błoną śluzową a mięśniową;
- śródścienny - kod ICD-10 - D25.1; jest położony wewnątrz błony mięśniowej;
- podsurowiczy - kod ICD-10 - D25.2; zlokalizowany pomiędzy błoną surowiczą a mięśniową;
- o nieokreślonym umiejscowieniu - kod ICD-10 - D25.9.
Podział został w tym przypadku dokonany ze względu na lokalizację mięśniaka w ścianie macicy.
Warto wspomnieć, że położenie mięśniaka ma wpływ na to, jakie objawy wywołuje. Przykładowo, mięśniaki podsurowicówkowe (podsurowicze) i śródścienne mogą wywoływać ból podbrzusza albo bóle charakterystyczne dla parcia na pęcherz albo odbytnicę.
Ich konsekwencją może być nietrzymanie moczu, zaparcia albo niedrożność jelit.
Z kolei mięśniaki podśluzówkowe mogą być źródłem bolesnych, przedłużających się miesiączek albo krwawień śródmiesięcznych.
Ponadto wyróżniamy rzadko występujące mięśniaki:
- uszypułowane - połączone z ścianą macicy poprzez pasmo tkanki łącznej zwanej szypułą; zdarza się, że tego rodzaju mięśniak uwypukla się do jamy macicy i poprzez szyjkę macicy wydostaje się do pochwy. Nazywa się go nawet rodzącym się mięśniakiem. Taki mięśniak wywołuje silne skurcze, przypominające te porodowe
- szyjkowe - zlokalizowane w obrębie szyjki macicy i uwypuklające się do pochwy, międzywięzadłowe.
Mięśniaki to zazwyczaj zmiany mnogie. Jedynie u 1 na 10 pacjentek pojawiają się one pojedynczo.
W 0,1-0,8 proc. przypadków - jak podaje Monika Leśniewska z Kliniki Rozrodczości i Endokrynologii Ginekologicznej UM w Białymstoku - komórki budujące niezłośliwego mięśniaka mogą ulec kolejnej mutacji.
W konsekwencji dochodzi do rozwoju złośliwego mięśniaka macicy - mięsaka. Rozwija się on szybciej i może dawać przerzuty do odległych narządów, a jego leczenie jest trudne i obarczone pewnym procentem niepowodzeń.
Dlatego też bardzo istotne jest korzystanie z profilaktycznych badań ginekologicznych, ponieważ wiele mięśniaków, zwłaszcza tych mniejszych, może nie dawać początkowo żadnych objawów.
Powodem do niepokoju powinien być szybko rosnący mięśniak macicy. Wówczas należy być pod stałą opieką lekarską.
Mięśniaki macicy różnią się wielkością. Mogą mieć kilka, a nawet kilkadziesiąt centymetrów. Zwykle jednak nie przekraczają 10-12 cm. Zbyt duża liczba mięśniaków powoduje, że macica zatraca swój kształt.
Reklama
Przyczyny mięśniaków macicy
Na ten czas nie poznano etiologii tej choroby i nie do końca wiadomo, z czego robią się mięśniaki macicy.
Udowodniono jednak, że ich wzrost jest stymulowany przez estrogeny. (Nie inicjują one samego procesu powstawania guzów.) Z tego powodu częstość występowania mięśniaków macicy zwiększa się wraz z wiekiem do momentu osiągnięcia wieku menopauzalnego. Następnie mięśniaki macicy kurczą się w wyniku zbyt niskiego poziomu estrogenów.
Jak już wiesz, że istnieje korelacja pomiędzy estrogenami a mięśniakami macicy. Zdaniem specjalistów A. Reroń i H. Huras, mięśniaki mogą pojawiać się częściej u kobiet z wysokim, niezrównoważonym stężeniem estrogenów.
Potwierdzeniem tego założenia są obserwacje wskazujące na wzrost mięśniaków obserwowany jedynie w okresie reprodukcyjnym i w ciąży, natomiast ich regresję po menopauzie oraz po zastosowaniu leków z grupy agonistów gonadoliberyny (GnRH).
Dostrzegalna jest również relacja pomiędzy mięśniakami macicy a progesteronem. Zdaniem autorów publikacji “Farmakoterapia mięśniaków macicy”, hormon ten może przyczyniać się do wzrostu mięśniaków.
Badacze A. Reroń i H.Huras wymieniają czynniki ryzyka mięśniaków w macicy. Wśród nich wymienić można:
- rasę czarną,
- dziedziczenie,
- młody wiek wystąpienia pierwszej miesiączki,
- stosowanie doustnej antykoncepcji pomiędzy 13 a 16 rokiem życia,
- korzystanie z wkładek wewnątrzmacicznych,
- otyłość,
- dietę bogatą w czerwone mięso,
- spożywanie alkoholu.
Stan, w którym mięśniaki prowadzą do znacznego przerostu macicy, nosi miano mięśniakowatości macicy.
Z kolei czynniki, które zmniejszają możliwość wystąpienia mięśniaków - opisane przez wskazanych specjalistów - to m.in. liczne porody czy wczesna menopauza.
Reklama
Objawy mięśniaków macicy
Symptomy wskazujące na mięśniaki macicy zależą od ich wielkości, lokalizacji, liczby oraz szybkości wzrostu. Co ciekawe, zdaniem A. Reroń i H. Huras, większość mięśniaków nie wywołuje żadnych dolegliwości.
Natomiast u 30 proc. pacjentów objawy mięśniaków to:
- obfite miesiączki oraz pojawiające się krwawienia śródmiesięczne,
- dolegliwości bólowe w dole macicy, ból mięśniaków nasila się w przebiegu miesiączki, z uwagi na to, że zmiany te zaburzają kurczliwość mięśnia macicy,
- zaburzenia płodności - zgodnie z opublikowanymi danymi przez A. Reroń i H. Huras około 3 proc. kobiet z mięśniakami macicy miało problem z zajściem w ciążę w ostatnich 2 latach,
- ucisk na narządy miednicy mniejszej, co objawiać może się nietrzymaniem moczu albo parciem na stolec,
- wzdęcia,
- bóle kręgosłupa w jego dolnej części,
- zatrzymanie miesiączki.
U części kobiet mięśniaki macicy mogą nie wywoływać żadnych objawów. Czasami natomiast symptomy choroby mogą być bardzo nasilone i powodują wystąpienie:
- anemii (związanej z comiesięczną utratą dużej ilości krwi),
- zakażenia dróg moczowych (związanego z uciskiem moczowodów przez rosnące mięśniaki, co powoduje zastój moczu i rozwój w nim patologicznych drobnoustrojów),
- niepłodności (czyli niemożność zajścia w ciążę pomimo rocznego regularnego współżycia seksualnego przy braku stosowania środków antykoncepcyjnych),
- poronień.
Wystąpienie jednego lub więcej z powyższych objawów mięśniaków, stanowi wskazanie do pilnej wizyty u lekarza ginekologa.
Reklama
Gdzie jeszcze mogą znajdować się mięśniaki? Od czego to zależy?
Mięśniaki mogą pojawiać się nie tylko w różnych obszarach macicy, np. na szyjce, trzonie, tylnej ścianie i przedniej ścianie macicy oraz w jej dnie, ale też w innych sferach ginekologicznych.
Znany jest np. mięśniak na jajniku. Zdaniem autorów publikacji “Współwystępowanie mięśniaka gładkokomórkowego jajnika z obustronnym gruczolakowłókniakiem torbielowatym surowiczym - opis przypadku”, tego typu zmiana stanowi 0,5-1 proc. wszystkich nowotworów łagodnych jajnika. U pacjentek z tym typem mięśniaka rozpoznaje się zaburzenia miesiączkowania.
Taki mięśniak dotyczy głównie kobiet w okresie okołomenopauzalnym. Jest to zwykle zmiana niewielkich rozmiarów, często rozpoznawana przy okazji operacji. Mięśniak na jajniku może wywoływać bóle brzucha, wodonercze, wymioty, podwyższoną wartość CA-125 czy symptom zespołu Meigsa.
Reklama
Diagnostyka mięśniaków macicy - jakie badania wykonać?
Specjalistą, który zajmuje się diagnostyką jest ginekolog lub ginekolog-endokrynolog. Taka wizyta opiera się na trzech krokach:
- zebraniu ogólnego wywiadu lekarskiego - dotychczasowy stan zdrowia pacjentki, przebyte przez nią choroby, hospitalizacje, zabiegi operacyjne, ogólne samopoczucie, występowanie problemów ze snem, apetytem, wypróżnianiem się, uczulenia (w tym także na leki), stosowane używki (papierosy, alkohol, substancje psychoaktywne, czyli np. narkotyki), choroby, które występowały w najbliższej rodzinie (u rodziców, dziadków, rodzeństwa), objawów obecnej choroby, a także o czas ich trwania, stopień nasilenia;
- zebraniu wywiadu ginekologicznego - wiek pierwszej miesiączki, regularność cykli, datę ostatniej miesiączki, przebyte zabiegi, aktywność seksualna;
- przystąpieniu do badania ogólnego.
Jak wykryć mięśniaki macicy? Aby je rozpoznać, lekarz wykonuje:
- badanie ginekologiczne - polega ono na oglądzie zewnętrznych narządów płciowych, zbadaniu ściany pochwy, przeprowadzeniu badania narządów płciowych wewnętrznych;
- przezpochwowe badanie USG;
- histeroskopię diagnostyczną - polega na obejrzeniu jamy macicy przy użyciu optycznego przyrządu - histeroskopu, który jest wprowadzany przez pochwę;
- laparoskopię diagnostyczną.
Należy podkreślić, że mięśniaki to nie to samo co polipy czy torbiele. Te dwie ostatnie zmiany występują raczej pojedynczo.
Reklama
Jak zmniejszyć mięśniaki macicy? Leczenie nieinwazyjne
Zastanawiasz się, jak wyleczyć mięśniaki macicy? Istnieje kilka metod leczenia tego schorzenia. Wyróżnia się:
- postępowanie wyczekujące - terapię odracza się do momentu wystąpienia u kobiety menopauzy, gdy z założenia mięśniaki mają zmaleć;
- leczenie farmakologiczne mięśniaków - obejmuje terapię hormonalną i leczenie przeciwbólowe. Specjalista od mięśniaków macicy wykorzystuje je:
- jako leczenie poprzedzające o 3-4 miesiące operację (służy zmniejszeniu wielkości guzów, zmniejsza utratę krwi podczas zabiegu);
- na krótki czas u kobiet w wieku okołomenopauzalnym (zmniejszenie wielkości guzów o 30-90%).
Należy pamiętać, że leczenie farmakologiczne nie jest leczeniem ostatecznym - po zakończeniu terapii guzy mogą odrastać. Z uwagi na wiele skutków ubocznych, terapia nie powinna trwać dłużej niż 6 miesięcy.
Celem terapii hormonalnej jest supresja czynności jajników (zmniejszenie ilości wydzielanych przez nie hormonów, głównie estrogenów), która powoduje zmniejszenie wielkości mięśniaków.
Leczenie polega więc na wprowadzeniu pacjentki w stan, który występuje u kobiety w okresie pomenopauzalnym.
- leczenie chirurgiczne.
Dwa pierwsze sposoby należą do metod nieinwazyjnych usuwania mięśniaków macicy.
Znanym sposobem jest tzw. embolizacja mięśniaków macicy. Wówczas poprzez nacięcie w pachwinie wprowadza się małe cząsteczki, blokujące dopływ krwi do guzów. W konsekwencji guzy obumierają, a niektóre znikają całkowicie.
Za niezwykle nowoczesną uznaje się termoablację ultradźwiękową z wykorzystaniem technologii Hifu. Podczas zabiegu wiązka ultradźwiękowa jest skierowana na chory obszar ciała. Nienaruszone pozostają tkanki miękkie oraz skóra.
Pacjentka jeszcze tego samego dnia wraca do domu. Zabieg nie wymaga wielotygodniowej rekonwalescencji jak np. operacja.
Coraz częściej wykorzystywane są metody z zakresu wschodniej medycyny, np. akupresura czy refleksologia. Jednak każdy powinien indywidualnie przemyśleć korzystanie z takiego sposobu.
Lek na mięśniaki macicy
Aby zmniejszyć dolegliwości bólowe, pacjentka może sięgać po odpowiednie leki na ból. Poza tym lekarz może jej przepisać m.in. tabletki na mięśniaki macicy zawierające:
- analogi GnRH - to substancje o budowie podobnej do GnRH, które „oszukują” podwzgórze, powodując zmniejszenie produkcji prawdziwego GnRH. Wśród skutków ubocznych wymienić można takie zjawiska jak: utrata wapnia z kości prowadząca do osteoporozy, suchość pochwy, obniżenie libido, bóle głowy czy bezsenność.
- danazol - pochodną testosteronu. Hamuje wydzielanie GnRH i obniża poziom FSH, LH i estrogenów. Lek posiada sporo działań niepożądanych. Należą do nich: przyrost wagi, retencja płynów, zmniejszenie piersi, przetłuszczanie się skóry i trądzik, uderzenia gorąca, obniżenie barwy głosu.
A także doustne środki antykoncepcyjne (preparaty estrogenowo-progestagenowe), których działanie polega na zmniejszeniu obfitości krwawień miesięcznych. (Nie hamują natomiast wzrostu mięśniaków.)
Kiedy konieczna jest operacja mięśniaków macicy?
Do inazwacyjnych metod leczenia mięśniaków macicy, zaliczyć można histerektomię, która w najistotniejszy sposób ingeruje w organizm kobiety. Podczas takiej operacji dochodzi do usunięcia:
- mięśniaków wraz z macicą i przydatkami (jajnikami i jajowodami) u kobiet w okresie około- i pomenopauzalnym,
- mięśniaków wraz z macicą i jajowodami z pozostawieniem jajników u kobiet w okresie przedmenopauzalnym, które nie planują mieć więcej dzieci.
Taką operację przeprowadza się z pomocą laparotomii, czyli rozcięcia powłok brzucha za pomocą skalpela i wyłuszczeniu mięśniaków drogą brzuszną albo laparoskopii poprzez wprowadzenie przy pomocy 3 niewielkich otworów w brzuchu laparoskopu i kamer lub przez pochwę.
Histeroskopia wiąże się z brakiem ryzyka nawrotu choroby w przyszłości, jednocześnie operacja ta stanowi duże obciążenie dla organizmu, a także wiąże się powikłaniami chirurgicznymi i anestezjologicznymi oraz brakiem możliwości późniejszego zajścia w ciążę.
Brak macicy może przełożyć się w jakimś stopniu również na życie seksualne, choć nadal można je prowadzić.
Istnieją także znacznie mniej inwazyjne metody usuwania mięśniaków. W przypadku, gdy mięśniaki są małe, można wyciąć je bez ingerencji w narząd rodny za pomocą zdobyczy chirurgii laparoskopowej. Po operacji zostają 3 małe nacięcia, a czas rekonwalescencji jest znacząco skrócony.
Wymienić tu można miomektomię (wyłuszczenie mięśniaków). Opiera się na usunięciu mięśniaków z możliwie najmniejszym uszkodzeniem macicy. Sposób stosowany jest u kobiet w wieku przedmenopauzalnym, które w przyszłości chciałyby mieć dzieci.
Miomektomię wykonuje się za pomocą laparotomii, laparoskopii lub histeroskopii. To mniej rozległy zabieg niż całkowite usunięcie macicy i przydatków, co daje szanse na ciążę w przyszłości. Wiąże się jednak z ryzykiem nawrotu mięśniaków.
Inna z metod to mioliza. W tym przypadku do niszczenia mięśniaków używana jest elektroda generująca prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości (tzw. częstotliwości radiowej).
Ciekawym sposobem jest kriomioliza. Do niszczenia mięśniaków wykorzystuje się metalową sondę, którą schładza się do bardzo niskiej temperatury (około -180°C). Niska temperatura wygenerowana przez sondę powoduje następujące po sobie „zamrażanie” i „rozmrażanie” tkanki mięśniaka, uszkadzając zaopatrujące go naczynia krwionośne.
Techniką niedostępną jeszcze w Polsce jest MRg-FUS (Magnetic Resonance-Guided Focused Ultrasound). W tej metodzie do niszczenia mięśniaków wykorzystuje się skoncentrowaną wiązkę ultradźwięków, która jest sterowana z pomocą rezonansu magnetycznego.
Pojedyncze wiązki przechodzą przez ciało, ale nie czynią mu jakiejkolwiek szkody. Terapia przeznaczona jest dla kobiet z przynajmniej 5 mięśniakami o średnicy powyżej 10 cm. To szansa na zmniejszenie ich rozmiaru o kilkadziesiąt procent. Technika ta nie gwarantuje powrotu płodności po zabiegu.
Zalecenia po usunięciu mięśniaków macicy
Rekonwalescencja po usunięciu mięśniaków macicy zależy od sposobu się ich pozbycia.
Bardziej inwazyjne metody wymagają nawet wielotygodniowego pobytu w szpitalu. Nie należy się przeciążać, trzeba oszczędzać własne siły i nie wykonywać ćwiczeń związanych z napinaniem powłok brzusznych.
W przypadku usunięcia mięśniaków macicy można liczyć również na kilka tygodni zwolnienia lekarskiego. Ten czas należy przeznaczyć na odpoczynek. Bardzo istotne jest też dbanie o blizny pozabiegowe. Przez długi czas nie należy wystawiać ich na słońce.
Szczegółowych wytycznych udzieli Ci ginekolog lub chirurg.
Pęknięcie mięśniaka macicy
Zastanawiasz się, czy mięśniak macicy może pęknąć? Zdarza się to bardzo rzadko. Zwykle dochodzi do takiej sytuacji w przypadku skręcenia mięśniaka, wzrostu ciśnienia w brzuchu albo w wyniku urazu.
Wśród objawów pęknięcia mięśniaka macicy wymienić można:
- silne bóle podbrzusza,
- zimne poty,
- tachykardię,
- gorączkę,
- krwawienia.
Należy pamiętać, że podejrzenie pęknięcia takiego nowotworu, wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej. To bardzo poważny stan, zagrażający zdrowiu.
Mięśniaki macicy a ciąża
Obecność mięśniaków macicy w ciąży może wiązać się ze zwiększeniem liczby powikłań. Przedwczesny poród, poronienie czy nieprawidłowe ułożenie płodu, utrudniające jego wzrost to tylko niektóre konsekwencje tego guza.
Największym zagrożeniem dla ciężarnych są guzy podśluzówkowe z uwagi na to, że rosną w kierunku jamy macicy i powodują przedwczesne skurcze. Mogą też ją zniekształcać, a przy tym zabierać miejsce na rozwój płodu.
Mięśniaki macicy mogą uniemożliwić poród naturalny. Zmiany te często również znacznie zmniejszają szansę na zajście w ciążę. Gdy jednak pomimo choroby do niej dojdzie, jest to ciąża podwyższonego ryzyka.
Mięśniaki macicy po menopauzie
Tak jak już wskazaliśmy, z uwagi na mniejsze stężenie estrogenów w organizmie, już istniejące wcześniej mięśniaki u kobiet po menopauzie zwykle przestają rosnąć.
Dodatkowo, obecne zmiany ulegają procesom degeneracyjnym, m.in. zwapnieniu i rozpadowi, przez co stają się mniejsze.
Nowe mięśniaki macicy w starszym wieku występują znacznie rzadziej niż u tych, w wieku rozrodczym.
Oczywiście, nie jest to jednak równoznaczne z brakiem możliwości pojawienia się takich nowotworów po menopauzie.
Objawy mięśniaków po okresie przekwitania to m.in. krwawienia czy dolegliwości bólowe.
Dieta a mięśniaki macicy - czego “nie lubią” mięśniaki macicy?
Chcąc zmniejszyć ryzyko występowania mięśniaków, należy zadbać o prawidłową wagę. Nadwaga i otyłość sprzyjają rozwojowi takich zmian. Dlatego też dieta powinna być pełna wartościowych składników odżywczych.
Warto także sięgać po produkty bogate w likopen, np. pomidory. Chińskie badanie wykazało, że obecność warzyw i owoców w diecie zmniejsza ryzyko wystąpienia tego typu nowotworów. Pisze o tym lek. med. Elżbieta Świeściak na łamach “Po dyplomie”.
Zdaniem autorek książki “Mięśniaki macicy - diagnoza i samodzielne leczenie” prof. Ingrid Gerhard i dr Barbary Rias-Bucher, podstawą zdrowia jest wprowadzenie do diety pełnoziarnistych zbóż, substancji roślinnych i dobrych olejów roślinnych.
Bardzo istotne jest dbanie również o odpowiednią podaż witaminy D, która może hamować wzrost mięśniaków, pobudzać pracę jelit i odciążać wątrobę.
Soki na mięśniaki macicy to np. ten uzyskany z granatu. Zalecane jest natomiast ograniczenie ilości mięsa w diecie.
Naturalne leczenie mięśniaków macicy
Warto wiedzieć, że istnieją naturalne metody pozbycia się mięśniaków macicy, opracowane m.in. przez ojca Klimuszko. W przypadku występowania tego rodzaju zmian, duchowny polecał zastosowanie ziół na mięśniaki macicy.
W składzie takiej mieszanki można znaleźć m.in.: borówkę, brzozę, rdest ostrogorzki, jemiołę, pięciokrotnik, kurze ziele czy kasztanowiec. Następnie aby wykonać taką mieszankę, należy wymieszać po 50 g każdego typu rośliny ze sobą.
Na dowód działania tych naturalnych sposobów leczenia mięśniaków macicy, warto przytoczyć wyniki badań dra n. med. Wiktora Kapczyńskiego.
Specjalista podał herbatkę ziołową ojca Klimuszki 82 pacjentkom. Po przeprowadzeniu kuracji tylko 6 z nich kwalifikowało się do leczenia operacyjnego.
Metody niekonwencjonalne mogą stać się więc sposobem na zmniejszanie mięśniaków.
Mięśniaki macicy a wysiłek fizyczny
Wszystko zależy od indywidualnej sytuacji pacjenta. Jeżeli lekarz zezwoli na ćwiczenia, jak najbardziej można je wykonywać. Warto jednak zadbać o to, by nie były to aktywności nadmiernie obciążające miednicę czy mięśnie w tym obszarze.
Do ciała należy podejść z ogromną uwagą i stawiać na sport dostosowany do swoich możliwości, np. delikatne pływanie czy inne, mało wysiłkowe ćwiczenia.
Z drugiej strony, mięśniaki o bardzo małych wymiarach nie są przeciwwskazaniem do aktywności fizycznych. Ostateczną decyzję w tym obszarze podejmuje lekarz po ocenie stanu zdrowia pacjentki.
Można też skorzystać ze wsparcia fizjoterapeuty, który podpowie, jakie ćwiczenia są wskazane, a jakie ewentualnie nie.
Czy istnieją przeciwwskazania przy mięśniakach macicy?
Należy przede wszystkim zadbać o odpowiednią dietę. Unikaj pokarmów wysoko przetworzonych. Wprowadź te z niskim indeksem glikemicznym. Postaw na warzywa i owoce. Współżycie - wbrew niektórym opiniom - nie stanowi przeciwwskazania w przypadku mięśniaków macicy.
Aktywność fizyczna może być zakazana jedynie przez lekarza. Jednak jeżeli cierpisz z powodu mięśniaków macicy, staraj się nie obciążać miednicy. Postaw na mniej wymagające sporty, chyba że Twój specjalista zezwoli Ci na ćwiczenia.
Profilaktyka mięśniaków macicy
Chcąc zapobiegać wystąpieniu mięśniaków macicy, warto pamiętać o czynnikach wpływających na mniejsze ryzyko ich pojawienia się. Wymienić tu można m.in.:
- wczesną ciążę,
- większą liczbę urodzonych dzieci - już sama ciąża zmienia strukturę macicy, co przekłada się na mniejszą możliwość mięśniaków,
- odpowiednie odżywianie się kobiet i wysiłek fizyczny minimalizujący otyłość oraz nadwagę,
- antykoncepcję hormonalną wpływającą na estrogeny.
Dbaj o swoje zdrowie ginekologiczne odwiedzając regularnie lekarza, który będzie mógł szybko rozpoznać zmianę.
Teoretycznie istnieje jedna całkowicie skuteczna metoda zapobiegająca powstawaniu mięśniaków macicy - jest nią histerektomia. To jednak bardzo poważny zabieg operacyjny i nie stosuje się go w profilaktyce wystąpienia mięśniaków macicy.
