Co to jest nadżerka żołądka?
Nadżerka żołądka to niegłęboki, ale niezwykle bolesny ubytek w błonie śluzowej wyścielającej żołądek. Stanowi jeden z najczęściej występujących i najbardziej typowych objawów przewlekłego zapalenia błony śluzowej tej części układu pokarmowego. Jej pojawienie się uznawane jest za swoiste preludium poprzedzające rozwój choroby wrzodowej, a także odległy zwiastun jeszcze poważniejszych problemów zdrowotnych o podłożu nowotworowym.
Przyczyny nadżerki żołądka są doskonale znane. Zaliczyć do nich można przede wszystkim:
- zakażenie bakterią Helicobacter pylori, które stanowi czynnik etiologiczny nadżerki w około 80 procentach. Jest to Gram ujemna, spiralna pałeczka, której występowanie w organizmie ludzkim jest niemal powszechne, choć nie zawsze odczuwalne. W krajach rozwiniętych odsetek osób zakażonych tą bakterią rośnie o mniej więcej 10 punktów procentowych w przedziałach 10-letnich (przykładowo w populacji dwudziestolatków jej nosicielstwo jest szacowane na poziomie 20 procent, a osiemdziesięciolatków – 80 proc.). Zakażenie Helicobacter Pylori najczęściej przebiega bezobjawowo, ale może też doprowadzić do nadżerki żołądka, wrzodów oraz raka w obrębie układu pokarmowego;
- zaburzenia autoimmunologiczne, czyli nieprawidłowe reakcje układu odpornościowego atakującego zdrowe komórki własnego organizmu;
- nieprawidłowa dieta, w składzie której dominują potrawy smażone, tłuste, pikantne, a także słodycze, kawa oraz mocna herbata;
- palenie papierosów i picie alkoholu
- długotrwałe przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych;
- chroniczny stres i napięcie lękowe.
Reklama
Objawy nadżerki żołądka
W odróżnieniu od wrzodów, które powodują głębokie ubytki w błonie śluzowej, nadżerki w żołądku mają charakter powierzchowny. Mimo to są niezwykle dotkliwe, zwłaszcza po jedzeniu oraz na czczo, gdy w układzie pokarmowym jest wysokie stężenie kwasu solnego. Objawy nadżerki żołądka w istocie przypominają symptomy choroby wrzodowej, z tą różnicą, że szybciej ustępują i są nieco mniej intensywne.
A należą do nich:
-
silny palący, kłujący ból w nadbrzuszu;
-
uczucie pełności, wzdęcia, nudności;
-
refluks, zgaga (palenie w przełyku);
-
utrata łaknienia;
Z wyżej wymienionych, dominującym objawem jest pierwszy, a więc dojmująca bolesność. Jej charakter łatwo rozpoznać, jeśli występuje rano, na czczo i doraźnie ustępuje po zaspokojeniu głodu, gdy spada stężenie kwasu solnego wykorzystanego do strawienia świeżo przyjętego pokarmu.
Jeśli jednak dolegliwości bólowe mają tendencję do nawracania, stanowi to wskazanie do wykonania badań (test na obecność Helicobacter Pylori, ewentualnie też gastroskopia) i podjęcia leczenia, a także modyfikacji nawyków żywieniowych oraz życiowych.
Reklama
Farmakologiczne leczenie nadżerki żołądka
Przyczynowo - skutkowe leczenie nadżerki żołądka ma charakter farmakologiczny i na ogół przynosi dobre efekty. Jakie leki na nadżerkę żołądka wykazują się największą skutecznością?
Zastosowanie znajdują podobne środki, jak w przypadku choroby wrzodowej, a są to:
-
antybiotyki i chemoterapeutyki w tym amoksycylina, klarytromycyna lub metronizadol, wykazujące skuteczność przeciwko zakażaniom Helicobacter Pylori;
-
inhibitory pompy protonowej, a więc środki ograniczające wydzielanie drażniącego kwasu solnego przez żołądek.
Leki przyjmuje się przez 7 do 14 dni. W tym czasie pacjent powinien poczuć wyraźną poprawę. W dalszym jednak ciągu terapię należy kontynuować, tyle że z użyciem mniej agresywnych środków leczniczych.
Reklama
Leczenie naturalne nadżerki żołądka
Leczenie naturalne nadżerki żołądka obejmuje całą paletę środków doraźnie łagodzących objawy, przyspieszających gojenie ran wewnątrz przewodu pokarmowego, a także działających profilaktycznie.
Domowe sposoby na nadżerkę żołądka obejmują takie działania, jak:
-
leczenie ziołami (korzenie prawoślazu i lukrecji, babka lancetowata, rumianek, nagietek, siemię lniane);
-
modyfikacja diety: eliminacja produktów zwiększających wydzielanie kwasu solnego przez żołądek oraz podrażniających błonę śluzową (smażonych, tłustych, kwaśnych, pikantnych) i zastąpienie ich pokarmami delikatnymi, chudymi, gotowanymi, duszonymi;
-
zmiana trybu życia, w tym przede wszystkim dbałość o kondycję psychiczną i fizyczną: ograniczenie kontaktu ze stresorami, regularna aktywność fizyczna, eliminacja wszelkich używek (papierosy, narkotyki, alkohol a nawet kawa), ewentualna psychoterapia.
Reklama
Co jeść na nadżerkę żołądka?
Schorzenia związane z uszkodzeniem błony śluzowej układu pokarmowego wymagają stosowania się do rygorystycznych zaleceń dietetycznych.
Co jeść na nadżerkę żołądka? Wskazana jest w tym przypadku tzw. dieta wrzodowa, trzon której stanowią produkty lekkostrawne, nie powodujące zbyt intensywnego wydzielania soków żołądkowych, a także mające zdolność wiązania kwasu solnego.
Należą do nich między innymi:
-
tłuszcze roślinne: oliwa z oliwek, olej rzepakowy;
-
chude mięso i wędliny, takie jak kurczak, indyk, cielęcina, szynka, polędwica;
-
wybrane ryby, takie jak dorsz albo szczupak. nie smażone i nie wędzone;
-
pieczywo jasne oraz czerstwe, płatki owsiane, ryż;
-
chude mleko, chudy twaróg, produkty mleczne lekko fermentowane;
-
jajka wyłącznie gotowane na miękko;
-
ziemniaki – tylko gotowane, bite, w postaci puree;
-
warzywa surowe lub gotowane na parze, takie jak marchew, seler, dynia;
-
owoce: dojrzałe i gotowane truskawki, banany;
-
nieliczne słodycze i produkty ciastkarskie, w tym przede wszystkim biszkopty i ciasta drożdżowe;
-
woda mineralna i przegotowana, słaba herbata, kawa tylko zbożowa.
Obróbka termiczna mięsa dopuszczalna jest wyłącznie poprzez gotowanie lub zapiekane w pergaminie. Dodatkowo należy pamiętać, by posiłki były niezbyt obfite, ale regularne: 5 razy na dobę, co 2-3 godziny.
Reklama
Niedozwolona dieta przy nadżerce żołądka
Niedozwolona dieta przy nadżerce żołądka składa się natomiast z produktów stymulujących żołądek do wydzielania dużych ilości soków trawiennych, a także drażniących błony śluzowe w sposób bezpośredni.
Czego nie powinno się jeść? Są to między innymi:
-
tłuste mięsa i wędliny, takie jak kaczka, wieprzowina, dziczyzna, baleron, niektóre szynki i polędwice;
-
tłuste ryby, w tym łosoś,
-
tłuste mleko i sery;
-
wszelkie produkty smażone, zwłaszcza na głębokim tłuszczu, nie tylko mięso, ale też m.in. warzywa;
-
wszystkie produkty konserwowe: mięsa, warzywa, owoce;
-
wszystkie surowe owoce;
-
produkty pikantne: chili, imbir, musztarda, ocet;
-
produkty kwaśne: owoce cytrusowe, produkty kwaszone;
-
mocna kawa i herbata, napoje gazowane, soki owocowe, alkohol.
